30 Nov 2012

ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ... LOS MIEDOS A PARTIR DE AHORA... 



Αυτό που πραγματικά με καίει είναι μη γίνονται μια μέρα (σύντομα) ταινίες που θα αρχίζουν..."Μια φορά κι εναν καιρό ήταν μια χώρα που την έλεγαν Ελλάδα..."

Lo que realmente me preocupa, es por si algún día (cercano), se hacen películas que empiecen...
"Erase una vez un país llamado Grecia..."



El Greco




28 Nov 2012


Ο "ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗΣ" ΚΑΡΑΒΟΛΙΑΣ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟ.
     



     Να το τελευταίο έξοχο βιβλίο που διάβασα. Το «Είναι ο Καπιταλισμός Ηλίθιε» του Νίκου Μπογιόπουλου. Μου το χάρισαν 4 τουρίστες που έγιναν αγαπημένοι φίλοι. Κομμουνιστές. Ναι, και οι κομμουνιστές ταξιδεύουν και καλά κάνουν. Αυτά τα εύκολα τσιτάτα, «αριστεροί με δεξιές τσέπες» δεν μπορούν να ισοπεδώσουν τα πάντα. 

     Γιατί κάποιος που πιστεύει στον κομμουνισμό, δηλαδή στη δημιουργία συνθηκών ΟΛΟΙ να Απολαμβάνουν Αγαθά, πρέπει να μην απολαμβάνει τίποτα μέχρι να ‘ρθει η μέρα που θα μπορούν να το κάνουν όλοι; 

     Τί πρρέπει δηλαδή, να κλειστούν σε καπηλειό υπέροχοι άνθρωποι σαν την Αλέκα (σύμπτωση) τον Δημήτρη, την Τερέσα και τον Βαγγέλη και να 'χουμε αμολάτο να ταξιδεύει στο εξωτερικό τον βουλευτή Τρικάλων Ταμήλο;

     Είναι πιο λογική η στάση κάποιου που ενώ παίρνει σύνταξη ΟΓΑ 300 ευρώ ψηφίζει δεξιά για να μην έρθουν οι κομμουνιστές και του πάρουν τί; 

     Ή είναι φυσιολογικότερο αυτό που ακούω σε κάθε γκρουπ 20 χρόνια τώρα, πάντα, ειδικά εδώ στην Ισπανία, όλο και κάποιος να πετιέται μόλις δει κανένα κτίριο (σαν της πλειοψηφίας των Αθηνών),  κανένα που δεν είναι Νεοκλασικό ή και άσχημο να το πω, πάντα κάποιος, που δεν είναι ούτε κομμουνιστής ούτε δεξιός, συνήθως είναι κάπου στο κέντρο και ξέρουμε όλοι ποιοι είναι στο κέντρο, πάντα μες στο λεωφορείο κάποιος ανακράζει συνήθως μασώντας: «αυτά τα άσχημα τα κτίρια κύριε Γιάννη, εργατικές πολυκατοικίες είναι;» Θεωρώντας δεδομένο ότι η πλέμπα δεν έχει αισθητική. Στο ο,τιδήποτε δεν τους αρέσει τοποθετούν , φαντάζονται μέσα εργάτες. 

     Δεν είμαστε καλά κι αυτό φαίνεται όλο και πιο καθαρά τελευταία. Μας ζητούν πάλι να πανηγυρίσουμε όπως τότε, μετά το Καστελόριζο που μας ανακοίνωνε ο Γόνος (όχι καλαμαριού) το Μεγάλο Νέο της Σωτηρίας. 

     Άλλοι μας ζητούν να είμαστε «χαλαροί» και να νιώσουμε ως μαγκιά την χυδαία απλοϊκότητα «πηδημάτων» διαννόησης, 

ή το θράσος αμόρφωτων βουλευτών να ζητούν ανταλλάγματα για τη συμμετοχή τους σε επιτροπές,

 ή η πλήρης ξευτίλα του να μην υπάρχουν Θεσμοί και Κριτήρια, Ασφαλιστικές Δικλείδες ώστε τέτοιοι άνθρωποι όχι απλώς σε Επιτροπές της Βουλής να μην συμμετέχουν αλλά ούτε σε εκπομπή της Αννίτας Πάνια. 

     Δεν είναι όλα όμως σκατά! Κι εξαρτάται βεβαίως κι από μας πόσες κουταλιές θα επιτρέψουμε να φάμε. 

Και υπάρχουν βιβλία σαν του Μπογιόπουλου.


     Νά ένας κι ευφυής άνθρωπος! Ο "καπιταλιστής" κύριος Καραβόλιας. Χωρίς κανέναν ιδεολογικό κομπλεξισμό "Ανεπιφύλακτα" προτείνει το βιβλίο του κομμουνιστή Νίκου Μπογιόπουλου.

     Και ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την Ιδελογία του Μπογιόπουλου, Νά τι είναι  Αριστερή Διαννόηση. Ίσως επειδή δεν έσπευσε να επωφεληθεί της "Μισής Αθήνας" που είχε γλιτώσει απ' τον άλλο, του 'μεινε Χρόνος να Μοιραστεί Ουσία με όσους ενδιαφέρονται γι' αυτή.

                                                                               EL GRECO


"ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΗΛΙΘΙΕ"

Συγγ: Νίκος Μπογιόπουλος (εκδόσεις Λιβάνη).

Από τον Ηλία Καραβόλια * 5/11/2012


     Από τους ελάχιστους Έλληνες αναλυτές της κρίσης που δεν χάνουν την μεγάλη εικόνα, ο Νίκος Μπογιόπουλος καταφέρνει με το έξοχο αυτό βιβλίο του να θίξει τον πυρήνα του Κακού: την καπιταλιστική ρύση υπερ-συσσώρευσης, που με βάση την μαρξιστική ανάλυση οφείλουμε οι πάντες ως Οικονομολόγοι να προσεγγίζουμε αυτές τις εποχές ,ειδικά όσοι ασχολούμαστε με την μηχανική των αγορών χρήματος και κεφαλαίου. Ο Μπογιόπουλος προσπαθεί να προσφέρει στο ελληνικό κοινό κάτι που συστηματικά αποκρύπτεται: να συνδέσει την πραγματικότητα των κρίσεων με την κοινωνικά επώδυνο αποτέλεσμα της χρηματοοικονομικής μηχανικής των καπιταλιστικών αγορών.

     Το βιβλίο αποτελεί τομή στις όποιες ελληνικές προσπάθειες έχουν γίνει για καταγραφή της τρέχουσας καπιταλιστικής κρίσης. Πλήθος παραδειγμάτων του οδηγούν τον αναγνώστη στο να αντιληφθεί την θεωρητική τεκμηρίωση για την συστημικότητα και τις επιδράσεις της στο αχανές διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα . Περιγράφοντας τους αφανείς αλλά και εμφανείς ιμάντες μεταφοράς των τραπεζικών καταρρεύσεων στις λειτουργίες των παγκοσμιοποιημένων αγορών κεφαλαίου, ο συγγραφέας εμβαθύνει με ιδιαίτερη επιμέλεια στις δυνάμεις που ο καπιταλισμός εσωκλείει και που σκόπιμα αγνοεί ο κυρίαρχος λόγος.

     Ο καπιταλισμός ως σύστημα εξετάζεται από τον συγγραφέα στο επίπεδο της πλανητικής εικόνας που ‘αγνοούμε’ και ξεχνάμε, δήθεν απορροφημένοι από το εθνικό πρόβλημα. Και μάλιστα το βιβλίο αποκαλύπτει σε πολλά σημεία του ποιες είναι οι στρεβλώσεις και οι ανωμαλίες του ελληνικού καπιταλιστικού μοντέλου και πώς αυτές θάβονται κάτω από την δημοσιονομική κρίση χρέους που χρησιμοποιεί την εσωτερική υποτίμηση της εργασίας και την απαξίωση του ελληνικού εργατικού μόχθου.

     Ο Μπογιόπουλος μεταδίδει, ακόμη και στον μη μυημένο με την μαρξιστική προσέγγιση αναγνώστη ,τον μόνιμο μηχανισμό αλληλεπίδρασης μεταξύ των χρηματοπιστωτικών αναταράξεων και της κινητικότητας κεφαλαίων στις αγορές της πραγματικής οικονομίας. Πέραν της ακρίβειας παράθεσης των γεγονότων και της επιμελούς καταγραφής των βασικών συμβάντων εντός του’ ιδιαίτερου’ οικονομικού κόσμου τραπεζικών και πιστωτικών ιδρυμάτων, το βιβλίο δείχνει τις βασικές διαδρομές που ακολουθεί η αλυσίδα της καπιταλιστικής νομοτέλειας καθώς και τις κοινωνικές επιπτώσεις από την ξέφρενη κούρσα ανταγωνιστικότητας, εις όφελος μονοπωλιακών κερδών και εις βάρος κοινωνικών ομάδων . Σε πολλά σημεία γίνεται επίσης αντιληπτό το πολλαπλασιαστικό αρνητικό αποτέλεσμα μιας κατάρρευσης ή μιας σειράς καταρρεύσεων, από κεφαλαιακούς οργανισμούς που λειτουργούν στον κλάδο της χρηματοοικονομικής.

     Ο Μπογιόπουλος είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις συγγραφέα και δημοσιογράφου που ενταγμένος στην βαθιά θεωρητική κατάρτιση της μαρξιστικής θεωρίας γνωρίζει το ‘καλυμμένο’ οικονομικό σύμπαν, είτε κάποιος διαφωνεί στην κομματική του στράτευση( ΚΚΕ) είτε όχι. Ανεπιφύλακτα, το ‘Είναι ο Καπιταλισμός ηλίθιε’, διαβάζεται από όλους εκείνους που θέλουν να καταλάβουν πως και με ποιό τρόπο οι κρίσεις είναι μέρος του καπιταλιστικού συστήματος στο οποίο ζούμε και συναλλασσόμαστε. Διαβάζεται από όσους θέλουν να γνωρίζουν ποιές είναι οι πρωτογενείς αιτίες και οι βασικές εστίες πυροδότησης των αλυσιδωτών φαινομένων στο διατραπεζικό σύστημα και πώς οι νόμοι της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους και της υπερσυσσώρευσης , εγκλωβίζουν τις πιστωτικές ροές προς τις αγορές εμπορευμάτων και υπηρεσιών, με συνέπεια να πλήττονται οι κοινωνίες από μακρόχρονες, πολλές φορές, περιόδους ύφεσης και στασιμότητας .

     Το βιβλίο αυτό, αξίζει να βρίσκεται στην βιβλιοθήκη κάθε Έλληνα που βομβαρδίζεται εδώ και τρία χρόνια με τα ψέματα των καθεστωτικών ΜΜΕ και της πολιτικής κυρίαρχης τάξης που ευνοεί τα ελληνικά και διεθνή μονοπώλια. Αξίζει να διαβαστεί από όποιον αγνοεί την στενή σχέση του ελληνικού καπιταλισμού με αυτόν τον ίδιο καπιταλισμό που επίσης τρώει τις σάρκες από τις εργατικές κοινωνίες στις παραδοσιακές χώρες της νεοφιλελεύθερης κουλτούρας και απορύθμισης των πάντων.

* Ο Η. Καραβόλιας είναι  Council Member της Gerson Lehrman Group και Partner της InVent Solutions. Είναι τακτικός αρθρογράφος σε ελληνικά και ξένα sites  και έντυπα καθως και member σε journals -think tanks του Λονδίνου και των ΗΠΑ.Oι απόψεις που εκφράζει ειναι αυστηρά προσωπικές.
Ο Νίκος Μπογιόπουλος γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Οικονομικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Εργάζεται από το 1992 ως δημοσιογράφος στο Ριζοσπάστη. Έχει συνεργαστεί με ραδιοφωνικούς σταθμούς και περιοδικά. Προηγούμενα βιβλία του το Βαλκάνια ― 78 μέρες «στόχος» του ΝΑΤΟ (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή) και σε συνεργασία με τον Δημήτρη Μηλάκα το Ποδόσφαιρο: Μια θρησκεία χωρίς απίστους (εκδόσεις Λιβάνη).


ΠΗΓΗ: olympiada











27 Nov 2012

ΕΠΙΚΑΙΡΟ!!! ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΡΗΚΑΝ ΧΑΡΕΣ ΠΑΛΙ! ΠΟΥ ΠΗΡΑΜΕ ΤΗ ΔΟΣΗ ΜΑΣ! ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΜΑΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ Η ΧΑΡΑ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ 10 ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΤΥΧΟΥΜΕ!!!!

Νόαμ Τσόμσκι: «Αυτές είναι οι  δέκα τεχνικές για να σας ελέγχουν το μυαλό»


Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

1. Η τεχνική της διασκέδασης
Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.
Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.
Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.


2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων
Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.
Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του.
Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης
Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990.
Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.


4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποιήση)
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα.
Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.


5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρ ό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος.
Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές…

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία
Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «πλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα
Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή
Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους
Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ.
Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας.

Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.
Και όμως για να καταρρεύσουν όλα αυτά αρκεί μια στιγμή αφύπνισης. Το «κόκκινο χάπι» που έλεγε ο Μορφέας στόν Νέο στην ταινία Μatrix. Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα καταστρέφεται και πέφτει όπως μια κουρτίνα, και το κυριότερο η κουρτίνα αυτή δεν μπορεί να αναρτηθεί ξανά. Για αυτό σας παρουσιάζουμε τις 10 τεχνικές, μόλις τις παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν γύρω σας και εφαρμόζονται κάθε μέρα, η αφύπνιση έρχεται νομοτελειακά. Για όποιον θέλει περισσότερη αφύπνιση ας διαβάσει το «σπήλαιο του Πλάτωνα» και θα ξημερώσει ένας καινούριος κόσμος.


Πηγη: on.news

26 Nov 2012

ΠΑΤΡΙΚΟ ΠΑΡΤΥ







Γεννήθηκε μια νύχτα βροχερή (αυτό το βάζω εγώ) σαν και σήμερα, 26 Δεκεμβρίου του 1939.

Ήταν μια καταπληκτική χρονιά κι αυτή που θ’ άρχιζε ακόμα καταπληκτικότερη.

Και φάνηκε απ’ την αρχή ότι στη ζωή ο πατέρας μου θα είχε μια θριαμβευτική πορεία.

Τα πρώτα του γενέθλια τα έκανε ήδη ως γιος ήρωα. Πρόλαβε ο πατέρας του και σκοτώθηκε πρώτος-πρώτος στο Αλβανικό Μέτωπο για να υπερασπιστεί αυτό που τώρα λένε ότι για να είσαι ρεαλιστής πρέπει να μην υπερασπίζεσαι.

Τα πρώτα χρόνια της ζωή του ήταν πάρα πολύ εύκολα διότι είχε μαζί με την κατά ενάμιση χρόνο μεγαλύτερη αδερφή του πολύ Ελευθερία στο σπίτι. Έλειπε η μάνα τους συνέχεια γιατί πουλούσε τσιγάρα στα γύρω χωριά.

Από πολύ μικρός φάνηκε ότι είχε μεγάλη κλίση στο σοβάτισμα κι έτσι στα 12 του, ξεκίνησε να κουβαλάει λάσπη ως απλώς βοηθός…

Σύντομα όμως το ταλέντο του έδωσε καρπούς κι άρχισε μόνος του ν’ αναλαμβάνει σπίτια, το καλλίτερο σοβάτισμα σε όλο το Walnut Grove

            Απ’ όλα τα σπίτια τού χωριού πέρασε ο πατέρας μου…

Κι άρχισε η ανέλιξη τής καριέρας του σιγά-σιγά, άρχισε ν’ ανεβαίνει και ν’ ανεβαίνει, σκαλωσιά, σκαλωσιά, άπειρες σκαλωσιές… Κι έχτιζε και σοβάτιζε κι έβαφε αυτό που τώρα γκρεμίζεται…

           Την Αξιοπρέπεια την έχτισε, τον Αυτοσεβασμό τον σοβάτισε κι έβαλε χρώματα έντονα στην Αυτάρκεια.

Όχι ότι έκανε τίποτα το ξεχωριστό, αυτό που έκαναν εκατομμύρια έλληνες, τότε που οι έλληνες δεν θεωρούσαν κατόρθωμα το να γίνεις πλούσιος σ’ ένα Σαββατοκύριακο. Εκατομμύρια ελλήνων για πάνω από έναν αιώνα το ίδιο που ’κανε κι ο πατέρας μου έκαναν. Έχτιζαν, σοβάτιζαν και έβαζαν Χρώμα όπου και όπως μπορούσε ο καθένας στη γκρίζα κατά τ’ άλλα ζωή τους. Πού να φανταστούν τόσα εκατομμύρια ωραίων ταπεινών ελλήνων ότι θα ’ρθει μια μέρα που μια συμμορία ελαχίστων θα τα γκρεμίσει όλα άρον-άρον σε χρόνο ελάχιστο;

       Αυτά μπόρεσε, αυτά μας έδωσε ο πατέρας μου: Αξιοπρέπεια, Αυτοσεβασμό και Παράδειγμα Βίου. Και μια φωτογραφία επίσης ενός νεαρού είκοσι ενός χρόνων για να ’χουμε για παππού… Πιο πολύ μας μίλησε η φωτογραφία τού νεαρού παππού παρά ο πατέρας μου. Έλειπε για δουλειά. Και μετά κατ’ ευθείαν σχεδόν σπίτι. Με μια μικρή στάση για τσίπουρο. Μεγάλη αγάπη στο τσίπουρο. Στα λόγια καμία. Λόγια ελάχιστα. Συμβουλή μόνο μία: να μην πάρουμε ποτέ κάτι που δεν είναι δικό μας. Από άλλα πατρικά, τρυφερά ή γλυκερά Τίποτα. Πού να ξέρει ο έρμος από πατρικά; Ούτε κακό ούτε καλό πρότυπο είχε ποτέ. Μόνος, με αυτοσχεδιασμό έκανε ό,τι μπορούσε. ΟΛΑ όμως όσα μπορούσε.

       Τώρα μόνο, έπρεπε να φτάσω στα 43 μου για να καταλάβω ότι ήταν πάρα πολλά και ένα κι ένα όλα.

       Κάναμε και ταξίδια με τον πατέρα μου. Και στο Βόλο πήγαμε καμιά δεκαριά απογεύματα για μπάνιο, και στην Αιδηψό για λουτρά  4-5 καλοκαίρια ολόκληρη εβδομάδα.

       Απ’ όλα όμως το πιο αγαπημένο του ταξίδι ήταν στο Καφενείο… Άλλη θα ’ταν η ποσότητα της τοπικής παραγωγής του τσίπουρου αν δεν είχε γεννηθεί στη Λάρισα ο πατέρας μου μια μέρα σαν τη σημερινή.

       Δούλεψε απ’ τα 12 μέχρι τα 67 του, γι’ αυτό και απολαμβάνει σήμερα ολόκληρα 540 ευρώ σύνταξης. Γι’ αυτό και μπορεί χωρίς βοήθεια απ’ τα παιδιά του να πληρώνει το χαράτσι-ενοίκιο που του βάλαν μέσα στο ίδιο του το σπίτι.

       Δεν καταφέραμε ποτέ να πούμε πολλά πολλά. Πίστευε και πιστεύει ότι τα σημαντικότερα δε λέγονται.

       Και για να μην ακούει αηδίες βρήκε τον τρόπο του, έστησε το Μεγάλο Κόλπο και κουφάθηκε. Πολύ νωρίς.

       Κι έτσι, όταν εγώ στην εφηβεία οργισμένο νιάτο έλεγα πολλά και όλα θυμωμένος, γλίτωσε, δεν τ’ άκουγε. Και γλίτωσε και μένα απ’ τη ντροπή που θα ένοιωθα σήμερα.

       Τώρα μπορώ να πω ότι είναι μια λύση το να κουφαθεί κανείς. Γλιτώνει από πολλά.

       Κι ακόμα τον εξυπηρετεί εκείνη η φυσική του απόφαση. Δεν άκουσε ποτέ για παράδειγμα ούτε Πάγκαλο ούτε Πρετεντέρη. Το αξιοπερίεργο είναι Πώς και Γιατί λέει ότι αυτοί είναι μπάζα αφού ποτέ δεν τους άκουσε να μιλούν;

            Δουλειά του ήταν να πετάει μπάζα, κάτι θα ξέρει.

Χρόνια Πολλά μπαμπά.  Και θα σου δείξει η Ειρήνη το βίντεο, άλλο βίντεο αυτό, δε θα σε πάρει απ' το χωριό κι απ' το καφενείο να σου κάνει το Γύρο του Κόσμου. Το Γύρο της Ζωής σου θα κάνει. Είναι αυτό που φτιάξαμε με το Γιωργάκη πριν 3 χρόνια για τα 40 χρόνια. Για την Επέτειο Έκπληξη που σας κάναμε. Με κλαρίνα με βιολιά... Με τόσες χήρες... Πάνε οι περισσότεροι φίλοι σου. Ο Νόμος του Τσίπουρου στις περισσότερες περιπτώσεις...

Το βίντεο είναι μια Ανασκόπηση στη ζωή σας με τη μαμά. Ελάχιστο Δώρο για την Επέτειο Γάμου Σοβατζή και Οικοκυράς.

           Είναι και για μένα μια ευκαιρία να εκτεθώ λίγο ακόμα σε γνωστούς και άγνωστους φίλους που το τελευταίο διάστημα μου στάθηκαν πολύ. Να ξέρουν ποιος είμαι κι από πού έρχομαι… Γιατί αυτό είμαστε στο κάτω-κάτω: η συνιστώσα ενός Χτίστη και μιας Μαγείρισσας.

Χρόνια Πολλά μπαμπά.

43 χρόνια μετά σου λέω ότι καλά έκανες και κουφάθηκες. Προς τα κει πάμε όλοι. Όλοι θα κουφαθούμε. 

Άκου "Μαζί τα φάγαμε" με έλληνες σαν τον πατέρα μου, τον παππού μου και άλλα πολλά εκατομμύρια τέτοιων ελλήνων…

 Βαλένθια, 26-12-2012

Γιάννης







25 Nov 2012

ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ--Ορθογραφικά και Όχι μόνον Λάθη. 

Γράμμα στην Αθηνά. 


     Να μια Ωραία Ευκαιρία να χρησιμοποιήσω την Ωραία φωτογραφία που μου έστειλε μια ακόμη εξαίρεση του Μύθου της Ξανθιάς, η κατάξανθη φίλη μου Αθηνά. Μου έστειλε την Ομορφιά που μπορεί να Δημιουργήσει η Ένωση όταν οι Μονάδες Πραγματικά Επιθυμούν να Ενωθούν σε Κοινό Σκοπό κι όχι απλώς να αυνανίζεται η κάθε μία μόνη της.

     Εκλογές σήμερα στην Καταλονία. Πρόωρες. Για ν’ αποφασίσει ο Λαός της μεταξύ όσων θα επιδιώξουν την Απόσχισή της από την Ισπανία και όσων υποστηρίζουν την παραμονή της μέσα σ’ ένα ενιαίο κράτος.

Να τι έγραψαν χθες καταλανοί σ’ ένα πανό:


Είναι ορθογραφικό λάθος αυτό το «CAT» αντί για «CUT»;;;;

    Υπονοούν ότι είναι «γάτες» και γι’ αυτό ξέρουν που είναι το πραγματικό τους συμφέρον;;;

    Αν δεν είναι ορθογραφικό λάθος, καλά θα κάνουν να κάτσουν εκεί που είναι. Στην Ισπανία είναι σχεδόν Τίτλος Τιμής να μη μιλάς αγγλικά. (Το να γράφεις δε, γραμμένο το ‘χουν.) Πού θα παν χωρίς αγγλικά;;; Και να πω ότι τα γερμανικά που πια είναι και πιο απαραίτητα τα παίζουν στα δάχτυλα…

    Φαίνεται ότι τόσο η Τύφλωση όσο και η Κώφωση δεν είναι μόνον ελληνικές ασθένειες.

    Θέλουν να μπούνε λέει σε άλλη «Οικογένεια», την ευρωπαϊκή. Να φύγουν απ’ τη μία και κατ’ ευθείαν να παν στην άλλη. (Λες και δεν έχει Βέτο η Ισπανία και θα συναινέσει. Ή λες και δεν ξέρουμε πώς καταλήγει μία σχέση όταν μπούμε κατ' ευθείαν, βγαίνοντας από άλλη.)  

    Άντε δε βλέπουν τί παθαίνουν οι «Μικροί» σαν την Ελλάδα που ανήκουν σ’ αυτή την Αγία Ευρωπαϊκή Οικογένεια. Ούτε καν ακούνε το ποδοβολητό της γερμανικής Παρέλασης;;;;; (Όσοι είχαν την Επιθανάτιο Εμπειρία, λένε ότι τελευταία πεθαίνει η Ακοή, εκεί μέσα στο Τούνελ του Φωτός Ακούς ακόμα.)

    Δεν είναι η πρώτη φορά που μιας Οικονομικής Κρίσης-Απάτης, Μύρια Κακά Έπονται.

    Μακάρι να μπορούσα να πω ότι οι καταλανοί είναι πιο τυφλοί και πιο κουφοί από μας. Όχι για να καμαρώσω. Για να βοηθήσω. Το λίγο ίσως που θα μπορούσα να βοηθήσω κανέναν φίλο επικαλούμενος κάποιο μάθημα μετά έστω από πάθημα. Αλλά ούτε αυτό μπορώ.

    Όποιος δει αυτά τα δύο βίντεο, ας μου πει αν υπάρχουν πιο τυφλοί και πιο κουφοί από εμάς. Κι ας μη γνωρίζουν οι καταλανοί τα βίντεο. Τα γνωρίζω εγώ και μου φτάνει για να σιωπήσω. Ας κάνουν αυτό που τους λέει ο Πανικός και η Έξαψη που γεννάει η πρόκληση του Αγνώστου. 

     Εγώ μένω με την Εικόνα της Αθηνάς και την Ανεκπλήρωτη για την ώρα Ελπίδα ότι μια μέρα Μονάδες, χωρίς Πολτοποιήσεις και Κλωνοποίηση, θα γίνουν κι αυτές Φωτογραφία. Όχι Αναμνηστική σε Τάφο. Σαν της Αθηνάς. Φωτογραφία Αρμονικής Συνύπαρξης Οικογένειας. Που δεν ποζάρει στο φακό. Απλά κάνει ο καθένας αυτό που έχει να κάνει μέχρι να φτάσει η ώρα να φάνε όλοι μαζί, να Μοιραστούν. Κι ο παπαράτσι λυσσασμένος απ’ την Έλλειψη σκανδάλου, απαθανατίζει την Έκπληξη κι ύστερα καίγεται ο ίδιος απ’ το φλας της Ιστορίας.


ΑΡΒΕΛΕΡ! ΠΕΡΙ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ: ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ




ΑΝΝΑ ΨΑΡΟΥΔΑ ΜΠΕΝΑΚΗ ΠΡΟΣ ΚΑΡΟΛΟ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥ.


Υ.Γ.: Δεν μπορεί κανένας μας να ισχυριστεί ότι δε ήξερε. Τί άλλο να κάνουν; Μας το λένε! Ειδικά η κυρία Μπενάκη χωρίς υπεκφυγές. Μπορεί κανείς να την κατηγορήσει ότι δεν πήρε ρίσκο να μιλήσει και να προειδοποιήσει; Μπορεί βεβαίως κάποιος να κατηγορήσει όλους του Εισαγγελείς. Που κανένας δεν την κάλεσε για να δώσει περεταίρω εξηγήσεις. Να πει πού στηρίζει όσα λέει, όχι ως άτομο αλλά ως Πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής.

                                                                                                                   EL GRECO

23 Nov 2012


Τι απάντησε ο κομαντάντε Μάρκος των Ζαπατίστας όταν τον αποκάλεσαν "αδελφή"



Όταν πριν κάποια χρόνια οι εχθροί του σε μια πολύ χοντροκομμένη προσπάθεια να πλήξουν την εικόνα του Κομαντάντε Μάρκος είχαν βγάλει τη φήμη ότι είναι «αδελφή», η απάντηση του ηγέτη των Ζαπατίστας δεν ήταν  ότι “ο Subcomantante έχει πηδήξει το μισό Μεξικό. Αντίθετα επέλεξε μια πολύ πιο πολιτική δήλωση, η οποία ενίσχυσε σε σημαντικό βαθμό τη δημοτικότητα του κινήματος:

 

«Ο Μάρκος είναι γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, μαύρος στη Νότια Αφρική, ασιάτης στην Ευρώπη, αναρχικός στην Ισπανία, Παλαιστίνιος στο Ισραήλ, γύφτος στην Πολωνία, ειρηνιστής στη Βοσνία, Εβραίος στη Γερμανία, μια γυναίκα μόνη στο Μετρό τα ξημερώματα, με άλλα λόγια ο Κομαντάτε Μάρκος είμαστε εμείς, το πρόσωπο του κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου πάνω στον πλανήτη»


                                                                                                               mao


Πηγή: THE INSIDER και ο φίλος μου Γιάννης Τσινόρεμας. Ο πρώτος φίλος του EL GRECO.

Υ.Γ.: Επαναλβάνω! Κάποιος πρέπει να μιλήσει στον Αλέξη για το "Rexona". όσο υπάρχει, αν υπάρχει ακόμα καιρός. Δεν μπορεί η Διαννόηση της Αριστεράς να είναι Καρπός του Life Style του Κωστόπουλου.

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ: ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΣΥΛΛΟΓΗ!



     Επειδή προφανέστατα ο Αινστάιν είχε δίκιο σε όσα πίστευε περί του Απείρου της Ηλιθιότητας, σήμερα ο EL GRECO προκηρύσσει Διαγωνισμό Τεστοστερόνης! 

     Μετά απ’ όλη αυτή την Αύρα Αντρουά και την Πλημμύρα Τεστοστερόνης που κατακλύζει την Ελλάδα τελευταία, σκέφτηκα να φτιάξω και να μοιραστώ αυτή την Μικρή αλλά Πολύτιμη (ειδικά αυτές τις ώρες) Συλλογή. 

     Κυρίως για κορίτσια αλλά εδώ που έφτασαν τα πράματα μπορεί να κάνει και για αγόρια. Άρα δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι. Με σχόλιο Δημόσιο που να δικαιολογεί την Επιλογή. Μπορεί κανείς να διαλέξει μέχρι δύο (2). (Αιτιολογώντας βεβαίως πάντα.)

     Η ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ ΧΑΡΒΑΡΤΝ

                                                                               ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Υ.Γ.: Μικρή (επίσης) απορία: Η κ. Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη, μετά από εκείνες τις δηλώσεις της, τις ξεχασμένες κι αυτές, όταν αναλάμβανε τα καθήκοντά τού Προέδρου ο κ. Παπούλιας, ήταν στη Λίστα Τατσόπουλου «Μισή Αθήνα» ή ανήκει στα Υπόλοιπα Αττικής;


THE NOMINATIONS ARE!



Εδώ στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που του  απομένει. Λόγω αστυφιλίας βεβαίως ειδικά από το '50 και μετά η Αθήνα πήρε γι' αυτόν εξουθενωτικές διαστάσεις.



Άγνωστη συμμετοχή αλλά υψηλών θερμοκρασιών υποσχόμενη. 




 Ο πολλά Υποσχόμενος (μόνος του τα υπόσχεται αυτός) Πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής ακριβώς τη στιγμή που θα καλέσει τον Χατζηνικολάου "να γλύψει τον δικό του που είναι και μεγαλύτερος" (Δεν είναι υπόσχεση αυτό; Δεν μπορεί τώρα να το πάρει πίσω.) 




                                     Συμμετοχή από Λάρισα κι ας λέει Ιταλία.

                                Γιάννης Λυμτσιούλης. Από τη Λάρισα μας έρχεται κι αυτή η Υποψηφιότητα.
                               Το Μεγαλύτερο Προσόν του είναι ότι είναι Σχεδόν Παρθένος.



                                       Εκπρόσωπος Κόμματος που δε μπήκε στη Βουλή. (;;;;;)




 Εκπρόσωπος Κόμματος που μπήκε. Η Υποψηφιότητά του Ξεχωρίζει καθώς εκτός από το ότι Πηδάει, Δέρνει κιόλας.




Ακολουθεί μια Τριπλή Υποψηφιότητα. Όταν δε Διαπραγματεύεται την Αλλαγή Κόμματος γράφει βιβλία Περί Γενοκτονίας των Τούρκων από τους Ποντίους. (Πότε προλαβαίνει να κάνει το "άλλο" δεν ξέρω.) Λατρεύει την Ιστορική Αλήθεια και την Ποικιλία στα Χρώματα. Η Υποψηφιότητα του τέλος στηρίζεται στο όνομά του: "Μπίστης Ο Μπίχτης"!

(Δεν μπόρεσε να βρει και να μας στείλει μια παλιά foto με το ΚΚΕ που είχε.)





Μια ώριμη Υποψηφιότητα για όσες και όσους κουράστηκαν από τις επιπόλαιες σχέσεις κι απλώς θέλουν άντρα να τους νοιώσει και όχι κούκλο για να τους προδώσει.




ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ........

Μια Κλασική Διεθνή Συμμετοχή. (Αλλά πρέπει να υπολογίζεται ότι θα φέρει κι άλλους 15 φίλους του. Της ηλικίας του πια.)




ΠΡΩΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ!



ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΡΑΒΕΙΟ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ. (Παλιά, δοκιμασμένη φιλία, από το γυμναστήριο)






ΤΡΙΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ.... Το ξέρουμε όλοι μας το Τρίτο.

                                                                                 Καλό Σαββατοκύριακο

Υ.Γ.2: Η Συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή καθώς η Απόλυτη Επιλογή του Κόμματος για Άξια Τεστοστερονική Εκπροσώπηση βρίσκεται στη Φυλακή.

                                                                                                                 EL GRECO


ΠΡΟΣΦΟΡΑ 99% ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ!!!!!

Αυτό το Jamón de Bellota, αυτό το Cordero Lechal, το Toro Bravo, το Macho Iberico ποιος θα το πάρει;;;;

Η Προσφορά ισχύει μέχρι της Εκλογές γιατί μετά θα είναι αργά!



Υ.Γ.1: Να μιλήσει κάποιος στον Αλέξη για το REXONA. Por favor!!!!

Υ.Γ. 2: Εδώ το Αντικείμενο του Πόθου της Άλλης Μισής Αθήνας σε ώρα ξεκούρασης:



                                                                                                           EL GRECO

22 Nov 2012

ΠΕΡΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΚΑΤΑΔΙΚΩΝ 


     Δημοσιεύω αυτό το βίντεο όχι ως παρηγοριά, για να δούμε και τα βασανιστήρια και των άλλων "συγκρατουμένων". Το κάνω επειδή πιστεύω ότι στοχεύει ακριβώς εκεί που πρέπει: στην ενημέρωση το γερμανικού λαού. Αν είναι αλήθεια ότι τα Κάστρα πέφτουν εκ των έσω, αυτός τώρα πρέπει να είναι ένας πρωταρχικός στόχος, η ενημέρωση του γερμανικού λαού. Αναδημοσιεύστε το, στείλτε το σε όσους φίλους γερμανούς έχετε, σε έλληνες της γερμανίας, σε γνωστούς... Κατ' αρχήν πρέπει να μάθουν τί πραγματικά συμβαίνει. Να συνειδητοποιήσουν ότι δε βοηθούν, δανείζουν. Να νοιώσουν -αν είναι δυνατόν αυτό - ότι και η δική τους Ιστορία επαναλβάνεται.

     Είχα την ευκαιρία τα τελευταία 20 χρόνια ταξιδεύοντας, να διαπιστώσω ότι και οι γερμανοί έχουν την Αχίλλειο Πτέρνα τους: την Ενοχή! Την Ενοχή που προκαλεί η πρόσφατη Ιστορία τους. Όσες φορές βρέθηκα σε σκαμπό κάποιου μπαρ ξενοδοχείου απέναντι σε γερμανό, δεν έχασα την ευκαρία να του πιάσω κουβέντα. (Όταν βέβαια το είχαπρολάβει σε "κατάσταση" γιατί φαίνεται ότι δεν είναι κι ε΄κολο να βρεις γερμανό βράδυ σε διακοπές ξεμέθυστο.) Όταν λοιόν δεν είναι "γκολ", το πρώτο που πάντα προσπαθώ να διαπιστώσω (όχι τώρα, και πριν την "Κρίση") είναι αν πρόκειται για απόγονο του Μπρεχτ ή του Χίτλερ. Γιατί υπάρχουν και οι δυο κατηγορίες γερμανών. Κατηγορηματικά και χωρίς καμιά εξαίρεση διεπίστωσα κατά τη διάρκεια αυτών των 20 χρόνων πως και οι δυο κατηγορίες, και μάλιστα πολύ περισσότερο η δεύτερη, νοιώθει τουλάχιστον άβολα όταν το θέμα έρχεται στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η στάση του σώματος αλλάζει. Τις περισσότερες φορές το σώμα λέει πιο πολλά απ' τη γλώσσα. Δε νοιώθουν πια οι ισχυροί, οι εργατικοί, οι πολιτισμένοι...

     Μποεί και να 'ναι για το καλό τους. Να είναι τουλάχιστον ενήμεροι. Να ξέρουν ότι ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΝ, ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ. Και μάλιστα ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΑ.

     Εκ των έσω πέφτουν τα Κάστρα. Μπορεί να είναι θύματα κι αυτοί. Μιας άλλης, δικής τους Δικτατορίας των Μίντια. Να ενημερωθεί τουλάχιστον ο γερμανικός λαός και μετά ας αποφασίσει. Το Οκτώβριο που έχουν Εκλογές ή ίσως και νωρίτερα. Ώστε στην επόμενη ενδεχομένως Νυρεμβέργη, να μην έχουν δικαιολογητικά. Ή να την αποφύγουν. Και να γλιτώσουν και άλλα 50 χρόνια αισθήματος  Ενοχής στα σκαμπό των μπαρ των ξενοδοχείων.

                                                                                                           EL GRECO

                               


Το βίντεο σημοσιεύθηκε στο youtube από τον Χάρη Αργυρόπουλο στις 14-11-2012 και το συνοδεύει με το παρακάτω κείμενο: 

Λόγω ιδιαίτερα μεγάλου ενδιαφέροντος αποφάσισα να επεξεργαστώ ξανά το γερμανικό βίντεο για την Πορτογαλία και να ενσωματώσω τους ελληνικούς υπότιτλους σε υψηλή ανάλυση. Πρόκειται για το βίντεο, του οποίου την προβολή εμπόδισε η γερμανική κυβέρνηση ως "πολιτικά επιζήμιου", με αποτέλεσμα να διαμαρτυρηθεί ο εμπνευστής και υπεύθυνος για το βίντεο Marcelo Rebelo de Sousa, πρόεδρος των σοσιαλδημοκρατών και τέως υπουργός στην Πορτογαλία στην Γερμανική Πρεσβεία στη Λισαβώνα , δηλώνοντας, πως δεν πρόκειται να κάνει πίσω και πως είναι αποφασισμένος να δείξει το βίντεο στο γερμανικό λαό, στον οποίο και απευθύνεται. 

Αυτό που φαίνεται καθαρά: Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχουν στοχοποιήσει... Τα ίδια μέτρα, τα ίδια επιχειρήματα, οι ίδιες μέθοδοι ! Πώς λοιπόν να το παρουσιάσουν στο γερμανικό λαό που τον θέλουν να τρώει κουτόχορτο και τον βομβαρδίζουν καθημερινά με ένα σωρό ψέματα δημιουργώντας τα γνωστά στερεότυπα για τους τεμπέληδες του Νότου ; 

Ενδιαφέρουσα σχετικά όσον αφορά την Ελλάδα η συνέντευξη του οικονομικού ιστοριογράφου Albrecht Ritschl στο περιοδικό "Spiegel": http://www.spiegel.de/wirtschaft/soziales/euro-krise-deutschland-ist-der-groe...

                    

21 Nov 2012

ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.



ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ.

     Τα Eurogroup και οι αηδίες είναι ειδήσεις εφήμερες. Έτσι κι αλλιώς την επομένη, μπορεί να μην ισχύει τίποτα απ' τα συμφωνημένα. Η Ελευθερία δεν είναι ούτε Είδηση ούτε Αξία Εφήμερη. Γι' αυτό κι ο Στόχος είναι ο Ευνουχισμός της. Ο Μεγάλος, ο Τελικός Στόχος η Ελευθερία είναι όχι τα Λεφτά μας. Γι' αυτό και θεωρώ ότι κάνουν έξοχη δουλειά. Έξυπνο κόλπο, παλιό, δοκιμασμένο. Με το ένα χέρι αποσπούν την προσοχή μας παίρνοντας τα λεφτά ενώ με το Άλλο παίρνουν αυτό που τιμή δεν έχει.

Προβλέπω ότι σύντομα θα γίνουν αυξήσεις. (20 με 30 ευρώ και 20 με 30 υποσέσεις για άλλες μελλοντικές.) 

Και "Ανάπτυξη" θα "γίνει", θα μας καταπλακώσει η Ανάπτυξη.

Και παραπάνω να δώσουν, (δεν το αποκλείω γιατί δεν είναι ο Βασικός Στόχος) να δούμε τί θα τα κάνουμε! Λεφτά χωρίς Ελευθερία και χωρίς Μυαλό. Γιατί θα έχουμε χαζέψει. Κι απ' τις στερήσεις κι απ' τη χαρά μας τη Μεγάλη για τη Νίκη μας, για τις "Αυξήσεις".



Υ.Γ.1: Έχουν Μεγάλη Πείρα από Επαναστάσεις. Ξέρουν πια τα όρια. Θα το πάνε μέχρι εκεί, τόσο όσο για να μην Επαναστατήσουμε. Και μετά "Ανάπτυξη".

Υ.Γ.2: Εκτός κι αν είναι κι αυτοί σαν και μας, την πλέμπα, και δε διδάσκονται τίποτα απ' την Ιστορία.




                                                                                                          EL GRECO

20 Nov 2012


Mας θυμίζει τίποτα ;

     Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετέ το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει.



     Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα   τοκοχρεολύσια παλαιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα.

     Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος.

     Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του... ελληνικού κράτους, που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού.

     Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να ....συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα.

     Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά.

     Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων, με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του.

     Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Αν όχι όλα τα προηγούμενα, αυτό σίγουρα κάτι μας θυμίζει.)

     Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται.

     Για να μην τα πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου. Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού που τα κατέγραψε:

1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού, αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα.
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους. (είχε ο Λοβέρδος προ-προπάππου τότε;).
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου. (πιθανόν να έφερναν ξένους...).
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες" με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης. (ερχόμαστε δεύτεροι...).
11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.
(Είναι δυνατόν να αντέγραψαν οι τωρινοί ένα τόσο παλιό σχέδιο,   μια που δεν είχαν άλλες ιδέες;) Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; Για ποιούς; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε "τι πέτυχαν με όλα αυτά;", σας απαντώ:
Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλίρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το "Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαρίλαου Τρικούπη, το 1893. Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.
Μήπως πρέπει να αναλογιστούν σοβαρά, οι εντός και εκτός αρμόδιοι, τι ανάλογο μπορεί να συμβεί και με το τωρινό μνημόνιο...;;;;

                                                         Άγνωστη Πηγή. Για μένα, ένα  mail της Έλλης.

19 Nov 2012



     ALZHEIMER: Ατομικό και Εθνικό!



     Μοιράζομαι Σήμερα με τους φίλους του EL GRECO πράματα που μοιράζονται μαζί μου φίλοι με mail τους. Πρόκειται για τη Νόσο του Alzheimer. Ασθένεια με γερμανικό όνομα, επίκαιρο, της μόδας.

     Σε κάνει να Ξεχνάς. Και τα κακά και τα καλά. Σου σβήνει το παρελθόν. Αν υπήρχε έστω και μια περίπτωση για οποιοδήποτε απολογισμό, για όποια συνειδητοποίηση έστω και την τελευταία στιγμή κι ας είναι λεπτά μόνον πριν το Τέλος, έρχεται μια ασθένεια με γερμανικό όνομα και τα σαρώνει όλα. Το κοντέρ στο Μηδέν. Σα να μην υπήρξες ποτέ.

     Είναι κολλητική η ασθένεια κι ας λένε ότι δεν είναι. Είδα τη γυναίκα του καθηγητού που είχα στο γκρουπ, (μιλώντας για την ενδεχόμενη «Εισβολή» των γερμανών στην Ισπανία και με συμβούλευσε «χέρι που δεν μπορώ να δαγκώσω να το φιλάω»), να με συμβουλεύει και η σύζυγος ακριβώς το ίδιο, να έχει ξεχάσει κι εκείνη ακριβώς τα ίδια πράματα. Δασκάλα εκείνη, ισχυρίζονταν ακριβώς το ίδιο, ότι η γερμανοί δε μας έκαναν ποτέ το κακό που λένε τα βιβλία, Λάθος ή Κακώς θυμούνται Όσοι Θυμούνται. (http://elgrecomadrid.blogspot.com.es/2012/11/normal-0-21-false-false-false_17.html)

     Το πρόβλημα δεν είναι τι θυμούνται και τι ξέχασαν εκείνοι. Το πρόβλημα είναι ότι ο ένας είναι καθηγητής και η άλλη δασκάλα. Και με 30 και πλέον χρόνια ο καθένας υπηρεσία, έχουν μιλήσει σε πολλά παιδιά ελλήνων.

    Υ.Γ.1: Κι όπως είναι φυσικό, εμένα τουλάχτον φυσικό μου φάνηκε, με υπερηφάνεια υπερασπίζονταν τον κ. Κουβέλη και την "Ομάδα" του.

     Υ.Γ. 2: Είναι φριχτή ασθένεια το Alzheimer το Ατομικό, σβήνει μέχρι και της μάνας μας την εικόνα. Αλλά είναι Φριχτότερο το Ομαδικό. Σβήνει Έθνη.

                                                                                                           EL GRECO





"Αγαπητοί φίλοι

Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν αρκετοί ανησυχούν για τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Αυτό το πάζλ http://www.brl.ntt.co.jp/people/hara/fly.swf είναι εύκολο να συναρμολογηθεί, όπως και το επισυναπτόμενο test να λυθεί-απαντηθεί, αν δεν επηρεάζεστε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, αλλά είναι αδύνατο να το κάνει κάποιος με την ασθένεια.
Δοκιμάστε το.
Αν αυτό το παζλ ή το test είναι ιδιαίτερα δύσκολο για σας, τότε επισκεφτείτε τον γιατρό σας για πρόσθετα τεστ για να ελέγξετε για τη νόσο του Alzheimer.
Όσο πιο γρήγορα ασχοληθείτε με τη νόσο τόσο περισσότερα χρόνια ποιοτικής ζωής θα απολαύσετε.
Τα παραπάνω μας τα έστειλαν φίλοι,ες της mailing list μας και σας τα προωθούμε. Ελπίζουμε να σας φανούν αν μη τι άλλο διασκεδαστικά…

 www.koinotopia.gr

Λίγα λόγια για τη νόσο Αλτσχάιμερ

     Είναι γνωστό ότι η μνήμη των ηλικιωμένων μπορεί να παρουσιάζει κάποια σημάδια κόπωσης. Ωστόσο, όταν τα προβλήματα μνήμης αρχίζουν και δυσκολεύουν την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων και τείνουν να επιδεινώνονται στην πορεία του χρόνου, θα πρέπει να ζητείται άμεσα η βοήθεια του γιατρού. Διαβάστε τα κυριότερα συμπτώματα της άνοιας έτσι όπως τα βιώνουν οι ασθενείς στα αρχικά στάδια της νόσου.

     Διαταραχές της μνήμης: Το κυριότερο σύμπτωμα της Νόσου Alzheimer και ένα από τα πρώτα ύποπτα σημάδια, είναι η απώλεια μνήμης και ιδιαίτερα οι διαταραχές της πρόσφατης μνήμης (π.χ. επανάληψη της ίδιας ερώτησης πολλές φορές). Όσο προχωράει η Νόσος, η απώλεια μνήμης γίνεται εντονότερη και πιο πολύπλοκη σε σημείο που ο ασθενής μπορεί να ξεχάσει το όνομα του ή να μη μπορεί να αναγνωρίσει αγαπημένα του πρόσωπα.
-------Διαταραχές προσανατολισμού: Στην Νόσο Alzheimer εμφανίζονται διαταραχές των οπτικοχωρικών δυνατοτήτων. Οι ασθενείς εμφανίζουν απώλεια προσανατολισμού, χάνονται εύκολα στο δρόμο, ακόμα και στη γειτονιά τους, ξεχνώντας το πώς έφτασαν στον προορισμό τους ή τον τρόπο για να γυρίσουν πίσω. Αυτή η απώλεια προσανατολισμού συνοδεύεται και από διαταραχές της αίσθησης του χρόνου.
------ Δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών εργασιών: Όσοι υποφέρουν από την Νόσο Alzheimer μπορεί να δυσκολεύονται να κατανοήσουν και να εκτελέσουν καθημερινές ασχολίες, όπως π.χ. να χρησιμοποιήσουν το τηλέφωνο, να μαγειρέψουν, να γράψουν μια επιστολή, καθώς ξεχνάνε τα βήματα αυτών των διαδικασιών που φαίνονται τόσο απλές. Αυτή η δυσκολία δεν πρέπει να συγχέεται με τη δυσκολία που έχει κάποιος να λύσει ένα σύνθετο πρόβλημα.

     Διαταραχές κριτικής ικανότητας: Ένα από τα σημάδια της Νόσου Alzheimer είναι η μειωμένη κριτική ικανότητα. Εκφάνσεις αυτής της διαταραχής είναι η αδυναμία λήψης αποφάσεων για τον εαυτό του και τους άλλους π.χ. να φοράει κάποιος γάντια και καπέλο μέσα στο καλοκαίρι.

     Διαταραχές της ικανότητας κατανόησης και έκφρασης του λόγου: Οι ασθενείς με Alzheimer εμφανίζουν δυσκολίες στο λόγο τους, ξεχνώντας λέξεις ή αντικαθιστώντας λέξεις με άλλες, ασυνήθιστες.

     Πέρα από τα προαναφερόμενα νοητικά προβλήματα που εντοπίζονται σε ασθενείς με Νόσο Alzheimer, υπάρχουν και ορισμένα συμπτώματα ψυχιατρικού χαρακτήρα, τα οποία απορρέουν από τις χημικές αλλαγές που συμβαίνουν στον εγκέφαλο του ασθενούς.

     Προβλήματα διάθεσης και συμπεριφοράς: Αλλαγές στη διάθεση παρατηρούνται πολύ συχνά στην Νόσο Alzheimer, καθώς οι ασθενείς μπορούν να περάσουν από τη μια κατάσταση στην άλλη χωρίς κάποιον φανερό λόγο. (π.χ. από τον θυμό στην ηρεμία, ή από την κατάθλιψη στη χαρά). Επίσης οι ασθενείς εμφανίζουν συχνά επιθετικότητα, ευερεθιστότητα, αρνητισμό, πείσμα κ.λ.π.

     Παραληρήματα: (π.χ. καχυποψία έναντι είτε ξένων είτε οικείων προσώπων) και ψευδαισθήσεις (κυρίως οπτικές, όπως π.χ. οικεία πρόσωπα από το παρελθόν που πιθανόν και να μη βρίσκονται εν ζωή).

     Η έναρξη της νόσου Alzheimer είναι αργή και προοδευτική και τα προαναφερόμενα συμπτώματα μπορούν να εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε ασθενή και να επιδεινώνονται με την πρόοδο της νόσου. Συνήθως (όχι όμως απαραίτητα) το πρώτο σύμπτωμα που παρατηρείται είναι οι διαταραχές μνήμης, ακολουθούμενο από τα υπόλοιπα. Η νόσος Alzheimer σταδιακά οδηγεί στην προοδευτική πλήρη αποδιοργάνωση της προσωπικότητας του ασθενούς. Επιπλέον και τα άλλα ανοϊκά σύνδρομα μπορεί να εμφανίζουν ίδια ή παρόμοια εικόνα.

    Αν αντιμετωπίζετε προβλήματα μνήμης που δυσκολεύουν την καθημερινότητά σας, επικοινωνήστε άμεσα με κάποιον ειδικό!"

Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συναφών Διαταραχών


17 Nov 2012

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ: Γρανάδα-Σεβίλλη.



      Μου είπε χθες στο λεωφορείο καθηγητής που κάνει τουρισμό ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ στην Ισπανία, πως η αντίδραση και η αντίσταση σε όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα μόνον επιπλέον δεινά μπορούν να φέρουν. Επιχειρηματολόγησε μάλιστα υπερασπιζόμενος την Γερμανία με «Σοφή» λέει λαϊκή παροιμία: «Χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις, το φιλάς».

     Όταν τον ρώτησα αν θεωρεί «ΟΥΦΟ» τον Λεωνίδα, τον Κολοκοτρώνη και τ’ άλλα παιδιά που δεν φέρθηκαν ρεαλιστικά φιλώντας το χέρι περσών και τούρκων, η απάντηση ήταν σχεδόν αναμενόμενη: «Άστα αυτά. Αν άφηναν τον Γιώργο (τον Παπανδρέου) να ολοκληρώσει αυτό που ήθελε να κάνει, τώρα δε θα είχαμε αυτά τα προβλήματα.» 

Δεν τον ρώτησα τι ακριβώς "ήθελε να κάνει". Ο Γιώργος

Υπάρχει Ελπίδα;

Υ.Γ.1: Επαναλαμβάνω ο συγκεκριμένος «κύριος» είναι καθηγητής κοντά στη σύνταξη, και διδάσκει σε δημόσιο σχολείο σε παιδιά των ελλήνων Ιστορία. Κυρίως όμως διδάσκει το τι πρέπει να κάνουν αυτά τα παιδιά όταν δεν μπορούν να «δαγκώσουν» ένα χέρι.

Υ.Γ.2: Υπάρχει Ελπίδα;

                                                                           Σεβίλλη

                                                                                                                 EL GRECO