Και οι Άγγλοι και οι Γάλλοι και οι Πορτογάλοι. Μόνον οι Έλληνες δεν ψηφίζουν.
Πριν λίγο πήρα την Άλμπα απ' το σχολείο και μου λέει...
“Μπαμπούλη σήμερα ψηφίσαμε στο σχολείο. Μας έβαλε η Δασκάλα να δούμε ένα βίντεο και μιλούσαν οι πολιτικοί και έλεγαν τί θα έκαναν για τα παιδιά.
Μετά μας μοίρασε χαρτάκια και ψηφίσαμε.”
“Μάλλον θα ήθελε να ξέρει η Δασκάλα το πολιτικό προφίλ των γονιών... να δει μέσω των παιδιών τί ψηφίζει η οικογένεια”
λέει αμέσως η Αλάιτζ.
- Ποιοι μίλησαν στα βίντεο Άλμπα,
τη ρωτάω εγώ.
- Το P.P, το PSOE το CIUDADAN´S το PODEMOS και η I.U μου λέει.
ΗΈλσα ψήφισε τους CIUDADAN´S
- Εσύ;;;
Πάμε να δούμε τώρα τί γίνεται σ' αυτές τις Εκλογές μέχρι να μας απαντήσει η Άλμπα.
Την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου Εκλογές.
4 χρόνια κι ένας μήνας πέρασε από την τελευταία φορά που έγιναν εκλογές στην Ισπανία.
Την έβγαλε ολόκληρη τη θητεία του, ολόκληρη την τετραετία ο Μαριάνο Ραχόι.
20 Νοεμβρίου του 2011 είχε εκλεγεί Πρωθυπουργός με απόλυτη πλειοψηφία.
Στην καρδιά της κρίσης.
Ενάμιση χρόνο πριν, η Ελλάδα με φόντο το Καστελόριζο έδειχνε τη λύση στα προβλήματα, έδειχνε το δρόμο της Εξόδου από την κρίση και στα άλλα παιδάκια που είχαν πρόβλημα, η λύση ήταν
το ΔΝΤ.
Όλοι περίμεναν τότε να διαλέξει νησί κι ο Μαριάνο κι όλα τ' άλλα που θα έλεγε τα είχαν έτοιμα, μια μετάφραση-διασκευή τής αποφασιστικής-εμπνευσμένης-δακρύβρεχτης ομιλίας του Έλληνα τότε Πρωθυπουργού Γ.Α.Π.
Δεν ξέρω τί έγινε, αν σχίστηκε η καρδιά του ανάμεσα στην Ίμπιζα, την Πάλμα Ντε Μαγιόρκα, την Πάλμας Ντε Γκραν Κανάρια και το Λανθαρότε και δε μπόρεσε τελικά να διαλέξει πάντως το διάγγελμα που όλοι περίμεναν, με κείνο το βλέμμα καρφωμένο στην κάμερα με stereo φωνή να ανακοινώνει την προσφυγή της Ισπανίας στο ΔΝΤ δεν ήρθε ποτέ.
Τί έκανε αυτά τα 4 χρόνια ο Μαριάνο Ραχόι;;;
Η απάντηση είναι μες στην ύλη, από κοντά όμως θα τα πούμε αυτά, κυρίως, προφορικά θα γίνει η παράδοση στο επόμενο ταξίδι μας, εδώ, έμμεσα, λίγο πιο κάτω θα αναφερθώ μόνο σε κάποια απ' τα “κατορθώματά” του.
Και κύλησαν τα χρόνια, και είμαστε όλοι τέσσερα χρόνια γηραιότεροι, κάποιοι και σοφότεροι αλλά όχι όλοι, κι έχουμε ξανά εκλογές.
20 Δεκεμβρίου του 2015.
Εκ του ασφαλούς βέβαια, (μιας και δεν μπορεί να αποδειχθεί) , κάνω ένα σχόλιο-πρόβλεψη: Εάν οι Εκλογές γινόταν τον Μάιο, ή τον Ιούνιο, πάντως πριν το Ελληνικό Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, το αποτέλεσμα των Εκλογών στην Ισπανία θα ήταν εντελώς άλλο και πολύ δυσάρεστο για τον κ. Ραχόι απ' ό,τι εκτιμώ πως θα είναι το βράδυ της 20ης Δεκεμβρίου 2015.
Να μου επιτρέψουν οι διαφωνούντες να τους δώσω κι ένα μικρό αποδεικτικό στοιχείο του κλίματος και της τάσης:
Για πρώτη φορά μετά τις αρχές της 10ετίας του '80, υποψήφιος που υποστηρίζεται από την Αριστερά κερδίζει τον Δήμο της Μαδρίτης.
Η συνταξιούχος Εισαγγελέας Μανουέλα Καρμένα γίνεται Δήμαρχος της Πρωτεύουσας τον Μάιο.
Το ίδιο και η κινηματική αγωνίστρια κατά των εξώσεων και των κατασχέσεων, η Άντα Κολάου γίνεται Δήμαρχος Βαρκελώνης.
Η Μανουέλα μάλιστα ως άριστη γνώστρια του Νόμου και των Παραθύρων αυτού,
κατορθώνει να μπλοκάρει,
να σταματήσει τις κατασχέσεις στην Αυτονομία της Μαδρίτης.
Ούτε μία δεν έγινε απ' τον Μάιο.
Μετά έγινε το Δημοψήφισμα,
ακόμα προσπαθούν να καταλάβουν οι Ισπανοί γιατί έγινε,
ακόμα με ρωτούν και ζητούν να δώσω εγώ μια λογική εξήγηση λες και το κανα εγώ,
μπορώ εγώ να μπω στο μυαλό του “Τζων Μάλκοβιτς” για το εξηγήσω;
Τί να κάνω,
να το πάρω από παλιά το θέμα, απ' το 1821 απ' τους Κωλέττηδες;
Επιμένουν όμως οι φίλοι μου οι Ισπανοί,
μόνον για να καταλάβουν
απλώς για να καταλάβουν,
ασχέτως συμφωνίας ή διαφωνίας,
επιμένουν και ρωτούν τί παίρνουμε,
αν είναι ληγμένα ή όχι,
να πάρουν κι αυτοί ώστε άλλο να ψηφίζουν,
το αντίθετο να γίνεται
και πάλι κορίτσια στον κόσμο τους να 'ναι.
Τί παίρνουμε άραγε;
Έγινε ό,τι έγινε τέλος πάντων,
έγινε και το Δημοψήφισμα,
και...
έδωσε φτερά στον κ. Ραχόι,
έδωσε φτερά,
επιχειρήματα,
γελάκια ειρωνικά,
“δείτε πως θα ξευτελιστούμε τζάμπα και βερεσέ”
“ δείτε τί παθαίνουν τα κοκοράκια” χαζογελούσαν άλλοι,
“θέλετε και μεις να κάνουμε τζάμπα μαγκιές και να μπούμε σε περιπέτειες;;;” ρωτούσαν άλλοι σε “φιλικά” τηλεοπτικά πάνελ...
Όλοι οι άλλοι,
όσοι δεν ειρωνεύονταν δηλαδή,
είναι ακόμα μ' ανοιχτό το στόμα.
Ευτυχώς δεν έχει μύγες πολλές η Ισπανία,
μ' ανοιχτό το στόμα μέχρι κι η Μαρία Χοσέ που έχει το μανάβικο δίπλα απ' το σπίτι και δεν είναι ότι την πολυενδιαφέρουν οι "εξωτερικές ειδήσεις" αλλά γι' αυτήν,
η Ελλάδα είμαι εγώ,
ο Έλληνας γείτονας και πελάτης της και ρωτάει κι ενδιαφέρεται,
σε κάθε ακτινίδιο που βάζω στη σακούλα φτού κι απ΄ την αρχή
“Έχεις κάνα νέο, τί έγινε τότε με το ρεφερέντουμ... Αφού είχατε ψηφίσει ΟΧΙ...”
Όσοι δεν το ξέρουν ήδη, θα μάθουν στο μέλλον μια εκδοχή της αλήθεια απ' την Ιστορία Μαρία Χοσέ
σκέφτομαι να της απαντήσω αλλά δεν της το λέω.
"Για να δούμε τώρα τί θα κάνετε εσείς γιατί είστε και σεις κάτι κουμάσια... "
Την προκαλώ...
"Πετσόκοψε και Υγεία, πετσόκοψε και Παιδεία, έκλεψαν, έκλεψαν έκλεψαν και πάλι οι του Ραχόι θα βγουν Μαρία Χοσέ."
"Είδα και σεις που ψηφίσατε αριστερά, Ραχόι σας βγήκε πάλι."
"-Ό,τι και να πεις Μαρία Χοσέ..."
Και μου ρθε στο μυαλό μια σκηνή από ένα έργο που είχα γράψει το '99,
“Το Μπάσταρδο του Τσέχωφ”,
όπου η πρωταγωνίστρια σε μια στιγμή ξεσπάει στην υπηρέτριά της και της λέει:
“Σταμάτα να ελπίζεις ηλίθια. Η ελπίδα, είναι η καλύτερη φιλενάδα της ηλιθιότητας”
Μεγάλη Ντρόγκα η Ελπίδα.
Λοιπόν...
Οι Υποψηφιότητες για την Προεδρία της Κυβερνήσεως στις Εκλογές της 20ης Δεκεμβρίου του 2015 είναι:
Mariano Rajoy Brey
Γεννήθηκε στο Santiago de Compostela,στις 27 Μαρτίου του 1955. Κριάρι. (Στο ζώδιο) Σπούδασε Νομικά, έγινε και Συμβολαιογράφος, μετά μπήκε στην Πολιτική και με την αξία του κι όχι με ξένες πλάτες έφτασε να γίνει Πρωθυπουργός όπως μπορεί να φτάσει ο καθένας. Στο διαδικτυακό του βιογραφικό, στη Βικιπαίδεια για παράδειγμα, έχει και το εξής: όσο ήταν φαντάρος, σφουγγάριζε σκάλες, αμέτρητες σκάλες... (για να τονιστεί προφανώς η απλότητά του)
Ήμαρτον. (Το ήμαρτον του γράφοντος, δεν είναι του βιογραφικού.)
Κόμμα: P.P. (Partido Popular, κάτι σαν τη Νέα Δημοκρατία αλλά χωρίς να έχουν φύγει απ' το P.P. παιδιά της για να κάνουν άλλο ακροδεξιό κόμμα, βρίσκουν χώρο και χρόνο ελεύθερο να εκφραστούν εντός κόμματος,
όλοι μαζί,
χίλιοι καλοί-κακοί χωράνε στο P.P.)
Pedro Sánchez Pérez-Castejón.
Γεννήθηκε στη Μαδρίτη 29 Φεβρουαρίου του 1972)
Οικονομικά σπούδασε ο Πέδρο στη Μαδρίτη, στο Πανεπιστήμιο Complutense, εκεί που έκανα και γω το Μάστερ και κάνω τώρα το Διδακτορικό.
Ο Πέδρο, το Μάστερ του το έκανε στο Universidad de Navarra.
Έπαιζε μπάσκετ μέχρι τα 21 του στην Εστουντιάντες, είναι φίλαθλος της Ατλέτικο, είναι Ψαράκι αυτός, θα δούμε του γλυκού νερού ή όχι,
πάντως
σε Έτος δίσεκτο γεννήθηκε και δεν ξέρω τι οιωνός είναι αυτός, 29 Φεβρουαρίου λέει στο βιογραφικό του.
ΚΟΜΜΑ: PSOE (Κάτι σαν τον ΠΑΣΟΚ παλιά χωρίς να φτάσει όμως ποτέ τα επίπεδα ξετσιπωσιάς και ανηθικότητας του.)
Albert Rivera Díaz
15 Νοεμβρίου.
Σκορπιός ετούτος.
Φοβάμαι ζώδιο και πράμα.
Νομικά σπούδασε ο Αλμπέρτ αλλά παράλληλα έπαιζε και πολύ πόλο.
Οι γονείς του φτωχοί έως πάμφτωχοι, αλλά, μιας και κάναν ένα μόνο παιδί, είπαν να το στείλουν σε ιδιωτικό σχολείο. Τα λαϊκά στρώματα δηλαδή στη Βαρκελώνη της Ολυμπιάδας ήδη είχαν αρχίσει από μόνα τους να βγάζουν τα μάτια τους και να απαξιώνουν τη Δημόσια παιδεία επιτρέποντας να πεισθούν πως τα Ιδιωτικά Σχολεία είναι καλύτερα.
Στο Ιδιωτικό Δημοτικό ασχολούνταν με την κολύμβηση, από πολύ μικρός δηλαδή κολυμπάει στα ρηχά νερά της πισίνας ο Αλμπέρτ.
Δυο φορές Πρωταθλητής Καταλανίας ως κολυμβητής, γεννημένος νικητής, το τονίζει πάντα για τον εαυτό του αυτό.
Με το που τέλειωσε τις σπουδές τον άρπαξε ο Μέγας Τραπεζικός Καταλανικός Κολοσσός
η “La Caixa”.
Εκεί δούλευε μέχρι που αποφάσισε να τα βροντήξει και να ιδρύσει από μόνος του ένα Κόμμα με το οποίο διεκδικεί την Προεδρία της Κυβερνήσεως.
ΚΟΜΜΑ: CIUDADAN´S (ΠΟΛΙΤΕΣ)
Στην αρχή φαινόταν κάτι σαν το ΠΟΤΑΜΙ:
Κάποιοι ευρωπαϊστές,
κάποιοι απολιτίκ,
άλλοι καλοπροαίρετοι και δίκαιοι,
άλλοι απηυδισμένοι απ' τη σαπίλα του παλιού
άλλοι συγχυσμένοι νεοφιλελέ
άλλοι τρεις λαλούν
άλλοι δυο χορεύουν
αλλά...
Αλλά δεν ξέρω πια τί είναι το ... CIUDADAN´S
Έχει την μεγαλύτερη Γιγαντοαφίσα μπροστά στο Σταθμό Ατότσια.
Ποιος την πληρώνει σ' αυτό το νέο κι αθώο παιδί φτωχής οικογνείας;;;;
Ούτε το P-P. δεν έχει τόσων εμβαδών αφίσα.
Του έφτιαξαν το κόμμα άρον άρον για να έχουν έτοιμη μια λύση απέναντι σ' έναν τύπο με κοτσίδα που είχε κάποτε πάρει πολύ φόρα
και ανέβαιναν τα ποσοστά του συνέχεια;;
Χρειάζονταν έναν δεξιό
αλλά,
να είναι και λίγο κεντρώος,
να λέει και αριστερίζοντα τσιτάτα,
να κρύβει καλά και την νεοφιλελέ ψυχή του,
να μην αναφέρεται Δημόσια στον θαυμασμό που τρέφει για το Ιδιωτικό,
να μη δακρύζει κάθε φορά που ακούει το όνομα της μακαρίτισσας της Θάτσερ,
γενικά στις δημόσιες εμφανίσεις του να μη λέει ότι πιστεύει πως
όποιος δε μπορεί ν' αντέξει στη Νέα Εποχή ας πεθάνει γιατί θα είναι βαρίδιο για τους άλλους,
τους επιτυχημένους.
Το αποκαλούμενο "ΣΥΣΤΗΜΑ" μάλλον διάλεξε έναν να είναι νέος αλλά
να θολώνει το βλέμμα σα σοφός δημογέροντας κάθε φορά που τον ρωτούν κάτι,
να μην έχει κάνει κοιλιά, κυριολεκτικά κοιλιά,
να πηγαίνει τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα στο γυμναστήριο, κυριολεκτικά στο γυμναστήριο για να πιάσει και τους μετροσεξουάλ ψηφοφόρους,
ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι για να φαίνονται τα μάτια κόκκινα απ' το κλάμα που ριξαν για τα προβλήματα του κόσμου,
δυόσμο να μη μυρίζει το στόμα,
20 λεπτά στο “φούρνο” κι έτοιμος ενδεχομένως
ο ΜΕΘΕΠΟΜΕΝΟΣ
Πρωθυπουργός της Ισπανίας.
Σημείωση-Υ.Γ: Δε φτάνει ακόμα σε επίπεδα Τζήμερου αλλά είναι στο σωστό δρόμο. Το Πτυχίο σου να πάρεις Θάνο, μπορείς, έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.
Pablo Manuel Iglesias Turrión.
Γεννήθηκε στη Μαδρίτη 17 Οκτωβρίου του 1978.
Ζυγός.
Που τα ζυγίζει όλα.
Σπουδές: Νομικά και μετά Πολιτικές Επιστήμες στο Complutense κι αυτός.
Και το ένα Πτυχίο πήρε και το άλλο.
Master of Arts in Communication,
το κανε και το Μάστερ του.
Και Διδακτορικό έκανε, στο Complutense κι αυτό.
Δεν είναι εύκολο να κάνεις Διδακτορικό κι αυτό πρέπει να του το αναγνωρίσουμε.
Το 2010 έκανε ένα άλμα στα ΜΜΕ, (έτσι το λέει ο ίδιος στη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)
έπαιρνε συνεντεύξεις, πολιτικής χροιάς,
συνεντεύξεις σε μια Εκπομπή που λέγονταν TUERKA.
Από κει και πέρα όλα πήραν άλλο δρόμο.
Αυτό δεν ήταν άλμα, σάλτο μορτάλε ήταν, χαλκομανία στη μικρή οθόνη έγινε, μόνιμα εκεί.
Δίνει την αίσθηση ότι κοιμάται στα κανάλια.
Πότε προλαβαίνει να είναι σε όλα;;;
Όλοι οι άλλοι μαζί δεν φτάνουν τον δικό του χρόνο τηλεοπτικής εμφάνισης.
Προχθές πήγε σπίτι του μια απ' τις Ιέρειες των Πρωινάδικων,
κάτι σαν τη Ρούλα παλιά ή την Μενεγάκη ακόμα, η Άννα Ρόσα Κιντάνα,
πήγε σπίτι του να καταγράψει μια μέρα του,
ολόκληρη μέρα του με κάμερα πάνω απ' το κεφάλι του,
κάτι σαν Μεγάλος Αδερφός,
μαγείρεψαν κι έφτιαξαν χυμό ανανά μαζί...
Καταπληκτικά λέει τα πέρασαν.
Κι αυτό,
ο κύριος Ιγκλέσιας
το λέει “διεμβολίζω τις λαϊκές μάζες”.
Εγώ πάλι λέω πως αυτό που χρειάζονται οι λαϊκές μάζες δεν είναι να τους διεμβολίσει κάποιος, άλλο έχουν ανάγκη,
να αναβαθμιστεί η ζωή τους χρειάζονται και να πάψουν αν είναι δυνατόν να βλέπουν πώς φτιάχνεται ένας χυμός ανανά από έναν πολιτικό στην τηλεόραση,
αυτό χρειάζονται,
όχι να κατέβει εκεί κι ο άνθρωπος που υποτίθεται πως ευαγγελίζεται έναν άλλο τρόπο και μια άλλη κουλτούρα,
να στύβει χυμούς όλη μέρα.
Είναι Ύψιστη αποστολή ν' αγωνιστείς
για ν' Αλλάξεις,
να Διαμορφώσεις,
και νν Αναβαθμίσεις
το γούστο και την αισθητική των λαϊκών στρωμάτων,
όχι να τους κάνεις απλά και λαϊκίστικα το χατήρι καθηλώνοντας τους σε ό,τι κληρονόμησαν ως μοναδικό ενδιαφέρον,
σε ό,τι κληρονόμησαν από μια γενιά ταλαιπωρημένη, απ' τους γονείς και τους παππούδες τους που άλλη χαρά απ' την τηλεόραση δεν επέτρεπαν τα δύσκολα χρόνια να έχουν τα λαϊκά στρώματα.
Αλλά πώς ν' αντισταθείς στ' Αμερικάνικο Μοντέλο.
Έτσι κερδίζεις Εκλογές σου λέει.
Βάλε ποδιά και φτιάξε γεμιστά.
Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει.
Γεμιστά live γρήγορα.
Ποιος κερδίζει και τί είναι Κέρδος είναι μια άλλη συζήτηση που οι τηλεοπτικοί χρόνοι δεν την επιτρέπουν
Και κάτι άλλο ήθελα να σου πω Πάμπλο,
δε ξέρω καθόλου αν κάλεσες τον Έλληνα Πρωθυπουργό να υποστηρίξει τον Προεκλογικό σου Αγώνα.
Γίνονται αυτά μεταξύ ομοϊδεατών, να τον καλέσεις,
Εσύ Πάμπλο μου,
είχες πάει στην τελευταία Προεκλογική Ομιλία του Α. Τσίπρα στις Εκλογές του ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ.
Αν δεν τον κάλεσες, δεν είναι σωστό, έπρεπε ν' ανταποδώσεις την πρόσκληση.
Αν τον κάλεσες και δεν ήρθε, πάλι δεν είναι σωστό, εσύ πώς είχες μπει σε τόσα έξοδα, χειμωνιάτικα, Ιανουάριος μήνας, κρύο, αγκαλιές, φιλιά, αίμα δάκρυα ιδρώτας επί Σκηνής Ομονοίας.
ΚΟΜΜΑ: PODEMOS (“ΜΠΟΥΡΟΥΜΕ”- Κλεμμένο κανονικά κανονικότατα απ' το σύνθημα του Ομπάμα, “WE CAN”
Σημείωση-Υ.Γ: Πάμπλο, μπορεί και να σε αδικώ λίγο (Λίγο), μπορεί να είμαι ακόμα πολύ θυμωμένος, μπορεί και να πληρώνεις ελληνικά σπασμένα στη συνείδησή μου αλλά
μπορεί και όχι.
Alberto Garzón Espinosa
Γεννημένος στο Λογκρόνιο, μια πόλη στην περιοχή Λα Ριόχα, σχεδόν Χώρα των Βάσκων λεν οι βάσκοι, εκεί που βγαίνουν και καλά κρασιά.
Τον Οκτώβριο, 9 Οκτωβρίου του 1985.
Ναι το 1985.
Ζυγός είναι και τούτος εδώ αλλά δεν τα ζυγίζει όλα και κυρίως δε ζυγίζει τις κουβέντες του για να 'ναι πολιτικά ορθός και να τον αγαπάνε όλοι.
Οικονομικά σπούδασε ο Αλμπέρτο.
Μέλος του PCE, (του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας) και της Izquierda Unida, της Ενωμένης Αριστεράς με την οποία ως Πρόεδρός της κατεβαίνει Υποψήφιος σ' αυτές τις Εκλογές.
Φαίνεται ένα έξοχο παιδί. (Το λέει και η μάνα του και εγώ. )
Νεότατος.
Σεμνός.
Ευφυής.
Χθες το βράδυ πήγα και τον άκουσα στο Θέατρο LATINA και μιλούσε χωρίς χαρτιά μπροστά του επί μιάμιση ώρα.
Είναι αυτό κριτήριο ευφυίας θα μου πεις;;;
Είναι και αυτό.
Δε μπορεί να μιλάς απ' την καρδιά και να διαβάζεις.
Κι ας φαίνεται μπασκλασαρία, είναι αυτό που λείπει πια απ' την Πολιτική,
ΚΑΡΔΙΑ,
γι' αυτό και μπορεί να την περιμένουν μέρες Σκοτεινές, και την Πολιτική και μας.
Αφού έγιναν τα Κοινοβούλια Θέατρα που δεν παράγουν Πολιτική, συνειδητά ο Αλμπέρτο πάει στα θέατρα να μιλήσει Πολιτικά.
Και το μετέτρεψε σε γυμναστήριο το θέατρο.
Γυμναστική του μυαλού,
κάθε τί που έλεγε είχε νόημα,
είχε αρχή μέση και τέλος,
είχε Λογική,
είχε Ιδεολογία, καθαρή δηλαδή Ιδεολογική τοποθέτηση και όχι λίγο απ' όλα για να είναι όλοι ευχαριστημένοι,
καθαρά όλα για να μπορείς να διαφωνήσεις,
είναι υγεία να μπορούν να διαφωνούν οι άνθρωποι αλλά με επιχειρήματα.
Πες μου καθαρά Αλμπέρτο τί πιστεύεις και τί θες να κάνεις και θ' αποφασίσω εγώ μόνος μου.
Μη μου λες τί πρέπει να καταλάβω απ' αυτά που λες, απλά πες μου και γω θα καταλάβω ό,τι θέλω κι ό,τι μπορώ.
Όλα πεντακάθαρα τα είπε. Και πάνω στη γυμναστική του νου έκανε και τις απλούστατες αυτονόητες “ασκήσεις” , -όχι επικύψεις -υπό μορφή ερωτήσεων.
Τί κοινό στοιχείο έχουν όσες δημόσιες επιχειρήσεις ιδιωτικοποιούνται;
-Να σου πω εγώ Αλμπέρτο;
-Λέγε.
-Τις αγοράζουν κάτι ηλίθιοι ιδιώτες, τους ξεγελάμε κάθε φορά και τους φορτώνουμε με δρόμους και αεροδρόμια,
την πατάνε πάντα οι ιδιώτες,
τους δίνουμε βαρέλι δίχως πάτο και αυτοί νομίζουν ότι πήρανε φλουρί Κωνσταντινάτο.
Άμα μπορούσαν να 'ναι κερδοφόρες οι Επιχειρήσεις αυτές δε θα τις Κρατούσε το Κράτος;
Θα τις κρατούσε.
Αλλά δε γίνεται να 'ναι,
κι έτσι βρίσκει κάθε τόσο ιδιώτες idiots και τους ξεγελάει και τους φορτώνει τη σαβούρα.
- Το βρήκα Αλμπέρτο, κερδίζω τίποτα;
- Ένα βιβλίο Βίβλο που λέγεται : “Η Δημόσια Επιχείρηση είναι καταδικασμένη να είναι Ζημιογόνος”
Δε γράφτηκε ακόμα τέτοιο βιβλίο;;;
Ευαγγέλιο το 'χουμε μεις, Θέσφατο η ρήση.
Τί άλλο αυτονόητο λέγαμε χθες ρε Αλμπέρτο;;;
Α,
γι' αυτή την καταπληκτική πατέντα που βρήκαμε,
αυτό,
ν' ανεβάζουμε τους φόρους για να γίνονται λέει δημόσια έργα τα οποία με το που θα εγκαινιαστούν αρχίζει η χασούρα γι' αυτό και πρέπει να τα ξεπουλήσουμε άμεσα στους γνωστούς ηλίθιους ιδιώτες πάλι, να σώσουμε το Κράτος από το βαρίδι της ζημιογόνου επιχείρησης και φτου απ' την αρχή, νέοι φόροι, νέες δημόσιες επενδύσεις για να ξαναιδιωτικοποιηθούν μετά βεβαιότητος και με την πρώτη ευκαιρία.
Γιατί να παιδευόμαστε και να κάνουμε δημόσια έργα τότε ρε Αλμπέρτο,
αφού δεν το 'χουμε,
δε μας βγαίνει,
άστα να τα κάνουν εξ αρχής και εκ θεμελίων αυτοί που τ' αγοράζουν,
να μη έχουν να λένε ότι τους πιάσαμε και κότσους.
Είχε άδικο ο Σαραμάγκου όταν αναφώνησε: “Ιδιωτικοποιήστε και την πουτάνα τη μάνα σας να ησυχάσουμε”!!!
Δεν είναι σωστό, δε μιλάνε έτσι, ένας ευρωπαίος που κυλάει ο Διαφωτισμός στο αίμα του δε θα μιλούσε ποτέ τόσο... τόσο χυδαία, αλλά τί περιμένεις, Πορτογάλος με Μνημόνιο κι αυτός.
Τί;;;
Δε σ' ακούω Αλμπέρτο, δε έχω σήμα, περίμενε...
Γιατί μια Τράπεζα πρέπει να σωθεί και μια χώρα όχι;
Μια χώρα πρέπει να πληρώσει τις συνέπειες της κακοδιαχείρισής της αλλά μια Τράπεζα πρέπει να ανακαεφαλαιωποιηθεί;;;
Χώρες δεν επιτρέπεται να ανακεφαλαιοποιούνται;;;
Μόνο Τράπεζες;
Γιατί μιλάμε απαξιωτικά για το χρεοκοπημένο δημόσιο όταν ο πιο χρεοκοπημένος τομέας είναι ιδιωτικός, οι Τράπεζες;;;
Εμένα ρωτάς Αλμπέρτο;;
Εγώ ρωτάω εσένα.
Τί έγινε και ο κεντρικότερος σταθμός μετρό της Μαδρίτης, η ΣΟΛ, λέγεται VODAFONE;;;
Το ισπανικό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, αντί να λέγεται “Ισπανικό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου” γιατί λέγεται “Liga BBVA”;;;
Γιατί αυτή ακριβώς η Τράπεζα, η BBVA συνταξιοδότησε φέτος γκόλντεν-μπόυ της στα 50τόσα του με 4.900 ευρώ σύνταξη την ημέρα, ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ,
και γιατί σοφοί οικονομολόγοι στελέχη της, κατέθεσαν πριν λίγες μέρες Έρευνα-Μελέτη τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τη διαπίστωση ότι δε βγαίνουν πάλι τα νούμερα και μεταξύ άλλων προτείνουν να πάει το όριο συνταξιοδότησης στα 70;;;;
Γιατί να μη γίνει τότε μια και καλή ένα συμβολικό εφάπαξ;
Την ημέρα της Κηδείας να 'ναι κάτι σαν έθιμο,
ούτε συντάξεις ούτε αηδίες,
κρατήσεις μόνον και
την ημέρα της Κηδείας να δίδονται κάποια χρήματα
στα παιδιά και στα εγγόνια του εκλιπόντος για να πληρώνουν καφέ και παξιμάδια.
Χωρίς όριο ηλικίας, όποτε πεθάνει ο καθένας αντί για σύνταξη να πληρώνουν τα Ταμεία καφέ και παξιμάδια.
Τα νούμερα θέλω να βγουν και ως νοήμων ρεαλιστής κάνω και γω προτάσεις.
Επίσης προτείνω σύντομα και με το καλό, -ας είναι και μετά τις γιορτές-
να μπούνε Σπόνσορες και στη Δικαιοσύνη,
π.χ για να μην καθυστερούν και περιμένουμε χρόνια την εκδίκαση μιας υπόθεσης,
για να τρέχουν όλα καλύτερα και γρηγορότερα καθώς θα έχει μπει η Ιδιωτική Πρωτοβουλία...
Για να βγαίνουν αποφάσεις εξπρές,
νά ένας ωραίος λόγος για να μπουν έστω πειραματικά στην αρχή Σπόνσορες και κει,
να βάλει πλάτη, να θυσιαστεί να βοηθήσει πάλι ο Ιδιωτικός Τομέας...
“ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ- SAMSUNG” για παράδειγμα;;;
Και να κληθεί κάποια στιγμή η Δικαιοσύνη να δικάσει υπόθεση της Σάμσουγκ και των φίλων της.
“ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ- SAMSUNG”
ΟΧΙ;;;
Γιατί όχι;;;
Αν είναι για το καλό, το γρήγορο, το αποτελεσματικό;;;;;
Χαίρομαι Αλμπέρτο που υπάρχεις στην Πολιτική Σκηνή της Ισπανίας,
χαίρομαι που ένας “παλιομοδίτης” στέκεται όρθιος και δε φοβάται μην τον πουν μπασκλασαρία,
κι αποδομεί με Επιχειρήματα και Λογική το Νόμο της Ζούγκλας.
Σωστό είναι πως ο πιο αδύναμος πεθαίνει στη Ζούγκλα αλλά σε Ζούγκλα ζούμε;
Και το ομολογείτε όσοι το πιστεύετε;
Και καμαρώνετε ότι επιχειρηματολογείτε;
Και δηλώνετε και ευρωπαϊστές,
παιδιά του Διαφωτισμού όσοι πιστεύετε στο Νόμο της Ζούγκλας,
όσοι διατείνεστε πως είναι εξυγίανση να βλέπεις διαρκώς όλο και περισσότερους άστεγους και πεινασμένους ανθρώπους,
ας πρόσεχαν,
ας ήταν παραγωγικοί,
αυτό λέτε;;
Θεωρείτε ότι ζούμε σ' έναν κόσμο δίκαιο και άρα όποιος βρέθηκε στο δρόμο δικαίως βρέθηκε;
Θα το λέω στο λεωφορείο αυτό,
αν συνεχίσουν να υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να ταξιδεύουν
θα τους λέω τα νέα, ότι όλα είναι Δίκαια φτιαγμένα.
Και σε όσους δεν μπορούν να ταξιδέψουν πια θα λέω ότι δικαίως δεν μπορούν.
Κάτι δεν έκαναν καλά.
Κι όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν το δάνειό τους γιατί όταν το πήραν είχαν δουλειά και τώρα όχι,
θα τους λέμε ,
κάτι δεν κάνατε καλά,
“ας είχατε έναν μάντη Κάλχα μέσα σας”.
Κι όσοι δεν μπορούν ούτε να βγουν με δυο φίλους να φαν σε μια Ταβέρνα δικαίως δε μπορούν.
Κάτι δεν έκαναν καλά κι αυτοί.
Σύμφωνα με ευρωπαϊστές διαφωτισμένους αλλά και νέου τύπου αριστερούς, θα επιβιώσει ο ισχυρότερος.
Ασφαλώς το ότι αμφισβητώ τη Σοφία και την Εφαρμογή του Νόμου της Ζούγκλας στις Κοινωνίες των Ανθρώπων δε σημαίνει ότι δε γνωρίζω κι ότι αμφισβητώ την ύπαρξη
βρωμερών γουρουνιών,
πονηρών αλεπούδων,
κομματόσκυλων,
κοπρόσκυλων,
τεμπελόσκυλων
-τί φταιν τα έρημα ζώα-
υποκειμένων,
όντων που εκμεταλλεύτηκαν τη δουλειά των άλλων καταλαμβάνοντας θέσεις Δημοσίου ως σύμβουλοι και ως λοιπά παρατρεχάμενα παράσιτα.
Χαίρομαι Αλμπέρτο που υπάρχεις στην Πολιτική Σκηνή της Ισπανίας κι ας φαίνεται για την ώρα ότι η Ισπανική Κοινωνία δε θέλει εσένα γιατί απλώς χρειάζεται αριστερά πλασέμπο, αυτά τα ψευτοχάπια για όποιον δε γνωρίζει, που τρως καραμελίτσα αλλά επειδή σου είπαν ότι είναι φάρμακο σου περνάει ο πονοκέφαλος.
Μη σκας που κάνανε Ντιμπέιτ την περασμένη εβδομάδα και κάλεσαν τους 4 προαναφερθέντες αλλά εσένα ξέχασαν να στο πουν.
Μη σκας που σε ξεχνάν συνέχεια.
Τα 'χει αυτά η Δημοκρατία του 2015.
Τώρα τί να σου πω, άμα αποδειχτείς “ρεαλιστής” και συ, θα σε βάλει η Ιστορία δίπλα
στον Βαγγέλη Βενιζέλο και τον Λεχ Βαλέσα,
να το ξέρεις!
Μην πεις δε σε προειδοποίησα...
Περνάει όμως ρε Αλμπέρτο μια Αιωνιότητα δίπλα τέτοιους τύπους;
Για λίγη δόξα εφήμερη κι ίσως και λίγα (ή πολλά) φράγκα;;;
Ξέρω, θα μου πεις κοίτα ο Τσε, άμα έδειχνε λίγο πιο διαλλακτικός, λίγο πιο ρεαλιστής μπορεί και να μην τον σκότωναν,
κοίτα ο Ντουρούτι, και τί δε του πρότειναν για να γίνει λίγο “ρεαλιστής”,
ξερό κεφάλι κι αυτός, πάρε μια σφαίρα στην καρδιά.
Κι ο Μαντέλα χαζομάρες έκανε, έπρεπε να υπογράψει μια δήλωση ότι είναι πιο σικ και πιο σικάτο το να είσαι λευκός,
με μια υπογραφούλα δε θα τρωγε τη ζωή του στις φυλακές.
Φαντάζεσαι το Μαντέλα να υπογράφει Αλέξη,
συγνώμη, Αλμπέρτο ήθελα να πω,
φαντάζεσαι Αλμπέρτο,
σίγουρα θα είχε κερδίσει ο Νέλσον κάποια θεσούλα σε επιχείρηση ή σε Οργανισμό
αλλά όχι θέση στην καρδιά των ανθρώπων
μιας ηπείρου,
ενός πλανήτη,
Άνθρωπος-Σύμβολο που υπερασπίστηκε τις αρχές του
και κοίτα που στο Τέλος έγινε και Πρόεδρος στη Χώρα του.
Κι άλλους πολλούς παρόμοιους μπορείς να μου αναφέρεις,
το ξέρω,
γεμάτος ο Παράδεισος από ξερά κεφάλια.
Εσύ αποφασίζεις Αλμπέρτο.
Εσύ αποφασίζεις με ποιον θα κάνεις παρέα στην Αιωνιότητα που δεν είναι τίποτα άλλο απ' τη Συνείδηση των Γενεών που έρχονται, αυτό είναι Αιωνιότητα, να το φοβάσαι.
Το Μέλλον απ' τη φύση του ανήκει σε όσους θέλουν να οικοδομήσουν έναν κόσμο Δικαιότερο. Αλλιώς δεν είναι Μέλλον, πες το Παρελθόν κατ' ευθείαν να τελειώνουμε.
Πρόβλεψη: (σιγά το δύσκολο)
1ο Κόμμα του Ραχόι
2ο το PSOE του Πέδρο (εκτός δραματικών εκπλήξεων)
3ο ..... του Αλμπέρτ
4ο του Πάμπλο
5ο του Αλμπέρτο.
Υ.Γ: Σε όνειρο-εφιάλτη που είδα χθες (χρεώνω συνέχεια το λογαριασμό των ονείρων για να μην παίρνω την ευθύνη της Προφητείας)
είδα πως Κανένας απ' τους 5 δε θα κάνει ως Πρωθυπουργός τις επόμενες Εκλογές του 2020 (ή όποτε γίνουν.)
Είχε εκλεγεί λέει τώρα σ' αυτές ο Μαριάνο,
ορκίστηκε αρχικά Πρωθυπουργός αλλά
υπό το βάρος των 69 σκανδάλων διαφθοράς και χρηματισμού
διαφόρων στελεχών του κόμματος και της κυβερνήσεως του
(κάποια απ' αυτά τον εμπλέκουν και προσωπικώς)
παραιτήθηκε λέει...
αποσύρθηκε γενικά απ' την Πολιτική...
Όπως ευφυώς είχε κάνει παλιότερα ένας πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Κώστα τον λέγαν στο μικρό κι από Λ το επίθετο αλλά δεν το βλεπα καθαρά μες στο όνειρο-εφιάλτη...
Ήμασταν μόνοι μας λοιπόν με τον Μαριάνο σε μια έρημο,
και πηγαίναμε
και πηγαίναμε
και πηγαίναμε
ο Μαριάνο και γω στην έρημο
όταν
ξαφνικά
μπροστά μας εμφανίζεται μία πισίνα...
Κοιτάζουμε...
Ήταν μέσα ο Αλμπέρτ, ο Αλμπέρτ, όχι ο Αλμπέρτο,
κολυμπούσε αλλάζοντας τα στυλ σαν τα πουκάμισα,
μία έκανε πεταλούδα
μία ύπτιο
πεταλούδα
ύπτιο
πεταλούδα
ύπτιο
Με το που τον βλέπει ο Μαριάνο αρχίζει να του πετάει άμμο (στην έρημο ήμασταν δεν είχε άλλο πράμα) ...
-... βρωμόπαιδο... παλιόπαιδο... δε μπορούσες να μ' αφήσεις να κάνω τουλάχιστον τα δυο χρόνια απ' τα τέσσερα και τ' άλλα δυο εσύ; Δυο εγώ δυο εσύ δε σ' άρεσε... πλεονέκτη...
-Μια μέρα θα με ευγνωμονείς Μαριάνο,
του λέει ο Αλμπέρτ, (όχι ο Αλμπέρτο)
-όταν σου περάσει ο θυμός
θα καταλάβεις πως ήταν καλύτερα έτσι,
έτσι,
δε θα 'ναι τα φώτα πάνω σου,
θα σε ξεχάσουν
ξεχνάει κι κόσμος κι οι δημοσιογράφοι,
θα σε ξεχάσουν και δε θα βρουν τι έχεις κάνει ή πόσα ήξερες και δε μιλούσες...
Όποιος ψάχνει βρίσκει Μαριάνο... Έλα μπες λίγο θα σου κάνει καλό ένα μπάνιο, είναι καταπληκτικό το νερό, είναι θερμαινόμενη η πισίνα...
-Καλά
λέει ο Μαριάνο...
και πάνω που ξεντύνεται για να μπει στην πισίνα αναδύεται απ' τον πάτο της η σημερινή και επί 4 χρόνια Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης του Μαριάνο,
η Σοράγια
μ' ένα ολόσωμο εννοείται μαγιό.
-Σοράγια τί κάνεις εσύ εδώ μ' αυτόν;
- Αυτή θα είναι η Πρωθυπουργός, πετάχτηκε ο Αλμπέρτ.
Και κει που άρχισαν να μαζεύονται διάφορες καμήλες και ύαινες της ερήμου για να παραβρεθούν στην Ορκωμοσία της Πρώτης Γυναίκας Πρωθυπουργού στην Ισπανία,
της κυρίας Soraya Sáenz de Santamaría
μπαίνει ανάμεσα σε καλεσμένους καμήλες κι ύαινες
ως σερβιτόρα
η Amy Winehouse και μου λέει
-είσαι για ένα ποτάκι;
-Φύγαμε
της λέω
-έτσι κι αλλιώς εμένα το μπάνιο στην πισίνα δε μ' αρέσει... Έχουν οι γονείς μου στη Λάρισα και εσωτερική και εξωτερική αλλά δεν
Larisa??? I love Larisa
λέει η Amy
και ξεκινάμε μπουρ μπουρ μπουρ στο δρόμο προς μια όαση που σύχναζε ο Νταλί
μέχρι που ήρθε η Άλμπα και ξύπνησα.
Καλή Επιτυχία Αλμπέρτο.
Σε καταχάρηκα χθες,
είσαι πολύ νέος, 31 χρόνων και παρ' όλα αυτά δεν το παίζεις χαριτωμένος που μπορεί να πει και μια βλακεία παραπάνω,
πατάς στη γη αλλά ονειρεύεσαι και κοιτάς ψηλά,
δε βγάζεις γλώσσα δέκα πήχες για εντυπωσιασμό,
δε χασκογελάς,
δεν παριστάνεις τον ήρωα,
τον απελευθερωτή
τον Ελ Σιντ,
δε υπόσχεσαι νταούλια και βιολιά γιατί ο σκοπός σου δεν είναι
ούτε να ταπεινώσεις τους πολιτικούς σου αντιπάλους
αλλά ούτε και να κοροϊδέψεις τους ψηφοφόρους,
λες αυτό που πιστεύεις ταπεινά κι αυτό είναι Ελπίδα.
Συγκινητική ήταν όλη η βραδιά χθες στο θέατρο Λατίνα.
Ήταν εκεί και η Χοσεφίνα Σαμπέρ,
η χήρα του Μαρθελίνο Καμάτσιο,
που όταν ήταν 5 χρονών βοηθούσε τη μάνα της που ήταν πλύστρα,
πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι να πλύνουν τα ρούχα των νοικοκυραίων,
στα 14 έγινε μέλος του παράνομου Κ.Κ.Ι και πήρε τα βουνά,
κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας έραβε και οργάνωνε παιδιά στις γειτονιές
να 'ναι οι τέλειοι τσιλιαδόροι,
τα μάθαινε να παίζουν "μουσικές" με τα τενεκεδάκια,
με τις κονσέρβες που είχαν όλο κι όλο για φαΐ,
να κάνουν ότι παίζουν μουσική κάθε φορά που έρχονταν η Αστυνομία να μαζέψει Ρεπουμπλικάνους,
στα 87 της,
χθες,
πάλι εκεί,
γιατί τα δικαιώματα που χάνονται σήμερα είναι οι αγώνες που δόθηκαν χθες,
παρούσα και στο θέατρο, στην ομιλία του Αλμπέρτο,
αντί να κάτσει σπίτι της αγωνίζεται ακόμα για όσα πιστεύει,
όπως παλιά δίπλα στον άντρα της και τη Ντολόρες, Ιμπαρούρι, την Πασιονάρια.
-Τί ψήφισες Άλμπα;
-Τον Αλμπέρτο μπαμπούλη. Τον Αλμπέρτο, όχι τον Αλμπέρτ. Γι' αυτά που λέγαμε χθες, όταν γύρισες απ' τη συγκέντρωση, για να μην υπάρχουν παιδάκια 5 χρονών που πλένουν πιάτα και ρούχα για να φάνε όπως η Κυρία Χοσεφίνα.
-Έλα να σου δώσω ένα φιλί.
El Greco
Την Εκδοχή των παιδικών φωτογραφιών των 5 Υποψηφίων έκανε η Greenpeace.
Την εκδοχή των δικών μου με την Josefina την έκανε η Άλμπα, με διάφορα κόλπα που μαθαίνουν στο σχολείο, στο μάθημα της Πληροφορικής.
ΤΟ ΣΠΟΤΑΚΙ ΤΟΥ ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΚΑΙ ΤΗΣ IU
No comments:
Post a Comment