18 Dec 2015

SEITAI: Inteligencia Vital --- LAURA LOPEZ COTO

Μεγαλώνοντας λένε πως δεν κάνουμε πια φίλους. Ό,τι κάναμε κάναμε στα νιάτα μας, μετά, “σχέσεις” το λέμε πιο πολύ, συναναστροφή, παρά φιλία.


Φαίνεται ότι στην Κατηγορία Φιλία είμαι πολύ τυχερός,.
Πριν 8 χρόνια, μεγάλος πια, όχι ώριμος αλλά μεγάλος γράφτηκα στη Σχολή Κινηματογραφικού Σεναρίου του Pedro Loeb. (Αργεντίνος, πολύ καλός δάσκαλος.)

Μεταξύ των μαθητών, λες και δεν ήμουν αρκετά μεγάλος εγώ για μαθητής ήταν και μία
μεγαλύτερή μου.

Όμορφη, πολύ όμορφη
και συγχρόνως ευφυής
κι από πάνω ασφαλής.

Laura P. López Coto Coto



Μου άρεσε πάρα πολύ που δεν είχε ποτέ, ή πιο σωστά, που δεν είχε πάντα μια ερώτηση, μια απορία, που δεν ήταν απ' αυτές ή απ' αυτούς που τους αρέσει ν' ακούνε τη φωνή τους οπότε εφευρίσκουν πάντα ερωτήσεις, συνήθως ρωτάνε αυτονόητα ή αηδίες..

Τελειώναμε στις 12, 12και το μάθημα, μεσάνυχτα.


-Θες να πιούμε ένα κρασί;;


-Με περιμένει ο άντρας μου.


-Καλά, και γω παντρεμένος είμαι αλλά δεν κάνω κι έτσι... τέτοια ώρα... δεν έχω τη φιλοδοξία να με περιμένει. 
Δε σ' εμπιστεύεται μήπως;

Έφευγε χωρίς ν' απαντήσει.
Τον πρώτο μήνα μόνο.
Μετά απ' ό,τι φάνηκε, εκτίμησε κι αυτή το ίδιο πράμα σε μένα, που δεν είχα 69 απορίες στην κάθε διδακτική ώρα.


8 χρόνια μετά,
κατ' αρχάς μπορώ να πω με βεβαιότητα πια ότι γίνονται φίλοι της καρδιάς κι ας είμαστε πια μεγάλοι.

Γράψαμε μαζί ένα θεατρικό.
Ένα κινηματογραφικό Σενάριο.
Ένα τηλεοπτικό δύο επεισοδίων βασισμένο σε πραγματική ιστορία,
σε μια υπόθεση που η Laura κι ο Ricardo, ο άντρας της είχαν κάνει έρευνα ως δημοσιογράφοι,
μια υπόθεση με θέμα ένα καθίκι,
έναν μαδριλένιο δικηγόρο ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗ.

Και τι δεν κάναμε τα τελευταία 8 χρόνια με τη Laura.
30 χρόνια καλύφθηκαν μέσα σε 8,
σχετικός όντως είναι ο Χρόνος τελικά,
άλλες φορές κολλάει κι ένας καφές σου φαίνεται μαρτύριο
κι άλλες΄,
νεράκι κύλησαν 8 χρόνια

Ίσως επειδή ακριβώς ήμασταν μεγάλοι πια για να πετάμε χρόνο,
να παριστάνουμε,
να πουλάμε μούρη και προφίλ,
να παίζουμε τους πανευτυχείς,
να δραματοποιούμε τα ασήμαντα,
μεγάλοι πολύ πια για να κάνουμε όνειρα μεγάλα,
ποιος απογοητεύεται πάλι,
ουφ,
όλα μικρά, σε μέγεθος ανθρώπινο αλλά
όνειρα.
Νά προχθές λέγαμε ότι άμα το μπουμπουνίσουν τελικά και μας βάλουν σε περιπέτεια πολέμου θα πάρει την Άλμπα σ' ένα σπίτι που έχει κάπου στην Ασία.
Τέτοια όνειρα κάνουνε πια οι μεγάλοι,
πώς θα σώσουμε κάνα μικρό και τα ζώα της.

Τα παιδιά και τα ζώα να σωθούν.



Την περασμένη εβδομάδα εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο.

SEITAI: Inteligencia Vital

είναι ο τίτλος.


Τί είναι το SEITAI;;;;


Ένας τρόπος να σέβεσαι τη ζωή που σου δόθηκε λέει η Laura.

Ούτε μεταφράσεις χρειάζονται ούτε εξηγήσεις.
Πρόκειται για κάτι που άλλαξε τη δικής της ζωή όταν έπεσε στα "χέρια" του.

Σ' ορισμένων ανθρώπων τη ζωή πέφτει ένας "μετεωρίτης" κάποια στιγμή και την κάνει άλλη,
άλλη ζωή,
αγνώριστη.

Για κάποιους ο μετεωρίτης είναι ο Έρωτας,
για άλλους τα λεφτά,
σίγουρα η Εξουσία για μερικούς,
ειδικά στ' αγόρια, μπελάς μεγάλος, αν φοράνε στενό παντελόνι,
φαίνεται η στύση στην ιδέα ότι θ' αποκτήσουν Εξουσία.

Η Laura το παθαίνει αυτό το με το SEITAI.

Με δυο λόγια είναι με μια γιαπωνέζικη προσέγγιση της ζωής. Σαν αποκατάσταση της τραυματισμένης Σχέσης μας με το Σώμα μας.
Έτσι το κατάλαβα εγώ απ' τις φορές που πήγαμε στις συναντήσεις-συνεδρίες με την Αλάτζ και την Άλμπα.
Η Άλμπα ειδικά ενθουσιάστηκε,
κάτι έχουν τα παιδιά και δεν τους ξεφεύγει ό,τι μπορεί να τους δώσει χαρά.

Πάντα κάτι μας λέει το σώμα, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι μουγγό,
απλά εμείς κάνουμε με μεγάλη επιτυχία τον κουφό.

Είναι στιγμές που λέει ΣΤΑΜΑΤΑ 
και μεις δώστου...

Άλλες που λέει ΧΟΡΕΨΕ...
Ντρεπόμαστε, τί θα πουν...

Άλλες πάλι λέει...

ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΑ Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ,
ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ,

παίρνουμε παυσίπονο αντί να πάρουμε τα μπογαλάκια και να πάμε παραπέρα.

Και κάπως έτσι περνάει η ζωή,
δε θέλει και πολύ, ζωή είναι .


Το SEITAI βασίζεται -απ' ό,τι εγώ κατάλαβα- στην ανυποκρισία του ενστίκτου,
στην ειλικρίνεια του σώματος,
το  SEITAI βασίζεται πολύ στο άγγιγμα...

Μαζευόμαστε κάθε Πέμπτη και αγγιζόμαστε.
Και παίρνει ο ένας το βάρος της εβδομάδας απ' τον άλλο.







Φεύγει το βάρος τόσο απλά;

Άγγιγμα στο άγγιγμα κάπως ξαλαφρώνεις πάντως.
Καλύτερα είναι μόνος σου;
Γυρισμένος απ' την άλλη,
ή προς την τηλεόραση,
ή προς τον υπολογιστή;

Άγγιγμα στο άγγιγμα...
Όπως τα μωρά που μόλις τα πάρεις αγκαλιά το βουλώνουν.


Όποιος θέλει κάτι λίγο επιστημονικότερο απ' τις δικές μου Υποκειμενικές ερμηνείες για το τί είναι SEITAI,
ας διαβάσει το βιβλίο που έγραψε η Laura.

Αν δε διαβάζει ισπανικά,
ας το χαρίσει σε όποιον διαβάζει πάντως σκεφτείτε κάποιον τρόπο,
ενημερώστε φίλους,
στείλτε την ιστοσελίδα της,
της σελίδα της στο facebook,
like, ξεlike, βοηθάν κι αυτά λένε,
γκόμενα, γκόμενο ισπανόφωνο δεν είχατε ποτέ;;;

Κάτι θα σκεφτείτε,
και τη Laura να βοηθήσουμε
και πιο πολύ να αγγιζόμαστε.


ΣΧΕΔΟΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Σκέπτομαι να φέρω τη Laura στο επόμενο ταξίδι που θα κάνουμε
να μας αγγίζει κάθε απόγευμα,
να μας κάνει τ' απογεύματα  SEITAI.

Καλή Επιτυχία Lauret,

Te quiero Mucho.

H  WEB στην οποία μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες.

Εδώ, η Σελίδα του Βιβλίου της Λάουρας στο facebook

Υ.Γ: Η Laura μαζί με τον Ricardo, έφτιαξαν και μια Μονάδα Αγροτουρισμού. Μια ώρα απ' τη Μαδρίτη, Παράδεισο έχουν φτιάξει.






Υ.Γ-2: Σχεδόν όλες οι φωτογραφίες είναι πειραγμένες από την Άλμπα με διαφορα προγράμματα που πειραματίζεται.

                            El Greco

No comments:

Post a Comment