ΘΕΑΤΡΟ: ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣ ΣΤΟ ΣΑΝΙΔΙ... “ΕΚΠΤΩΤΙΚΟ ΚΟΥΠΟΝΙ ΤΟΥ EL GRECO”

Ο Δημήτρης (Παραδείσης) γεννήθηκε στο Άργος Αργολίδος το Φεβρουάριο του 1963,  μετακόμισαν στην Αθήνα το 1970, κάτι είδε εκεί και του μπήκε από 7 χρονών να γίνει ηθοποιός.  Το 1985 μετανάστευσε στην Μανιτόμπα του Καναδά για σπουδές άσχετες με το παιδικό όνειρο, χειριστής αεροσκαφών.

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα το 1991, το πιο σημαντικό που έφερε απ' τον Καναδά είναι μια ωραία, πάρα πολύ ωραία Ελένη, τη γυναίκα του. Και με το που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα άρχισαν να του μπαίνουν πάλι στο μυαλό διάφορα καλλιτεχνικά ζιζάνια, προσγείωσε κι αυτός  απότομα τις σπουδές του χειριστού, μπήκε στην ομάδα stand-up comedy της Λουκίας Ρικάκη κι έπαιζε σε διάφορα κλαμπ της Αθήνας. Αλλά είχε ένα πρόβλημα. Άκουγε μέσα του συνέχεια μια φωνή, σαν της Τασσώς Καββαδία τη φαντάστηκα εγώ, να του λέει

“Κύριε Παραδείση, καλό θα ήταν ν αφήσετε τις κωμωδίες και τα σούρτα φέρτα στα κλαμπάκια και να σοβαρευτείτε! Μήπως πρέπει να σας θυμίσω εγώ ότι έχετε δύο παιδιά;”.

Άμα σου κάτσει μέσα σου τέτοια φωνή, εύκολα πέρα δεν τα βγάζεις.
Τί να 'κανε κι ο Δημήτρης, τα βρόντηξε για καμιά 25αριά χρόνια κι αφού μεγάλωσαν τα παιδιά και πήραν το δρόμο τους πήρε κι αυτός τον δικό του και το 2014, πήγε και γράφτηκε στη σχολή Tabula Rasa στο τμήμα υποκριτικής.
Και νά φέτος στην πρώτη του θεατρική δουλειά στο θέατρο Ελυζέ στην παράσταση

«Ο Όσκαρ και η Κυρία με τα Ροζ» 

βασισμένο στη νουβέλα του Εμανουέλ Σμίτ « Άγαπητέ Θεέ» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Τάκη Κτενά.

Μου τηλεφώνησε τη Μ. Εβδομάδα ο Δημήτρης να μου πει τα νέα και να με καλέσει και να μου ζητήσει να το πω στους φίλους μου και να το πει κι ο El Greco στους δικούς του...

“Με μεγάλη χαρά Δημήτρη” του είπα αμέσως.

Όχι γιατί πιστεύω στην παράσταση και την συνιστώ, αφού δεν την είδα καν.
Γιατί απλά παίζει ένας φίλος και μπορεί και να 'ναι ωραία.
Γιατί μου φαίνεται ωραίο που στα 52 του ο Δημήτρης, αντί για ένας
πικραμμένος
ή τελειωμένος
ή επιτυχημένος σε πράματα και θάματα που δεν το αφορούν,
παίρνει τα πράματα απ' την αρχή, απ' τ' όνειρο, από κει που τ' άφησε η Φωνή της Επιβίωσης και ξαναβάζει λίγο παραμύθι στην πραγματικότητα και γίνεται Σταχτοπούτος  και πού ξέρεις...

Μίλησε και με την Παραγωγή και του είπαν ότι τους φίλους αυτού του φίλου του, τού El Greco, θα τους αντιμετωπίζουν
ως ΑΜΕΑ (Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες λόγω της φιλίας που έκαναν μαζί του λέει η Μαρία)
ως μαθητές-μαθήτριες
ως στρατιώτες
(αλλά να είστε ντυμένοι και ντυμένες ανάλογα)

κι αντί για 15 ευρώ που κάνει το κανονικό εισιτήριο οι Φίλοι του El Greco θα πληρώνουν 10, όσο κάνει δηλαδή των Φοιτητών, Μαθητών Στρατιωτών και ΑΜΕΑ.

Πάρτε λοιπόν ένα χαρτί, ό,τι να 'ναι, ένα κομματάκι απ' το Α4 ή της σοκολάτας ΙΟΝ που από μέσα είναι λευκό και γράψτε πάνω: “ΕΚΠΤΩΤΙΚΟ ΚΟΥΠΟΝΙ : ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΟΥ EL GRECO”

Καλή Επιτυχία σε όλους τους συντελεστές της παράστασης.

Και σε σε ειδικά και προσωπικά Δημήτρη μου, Καλή Επιτυχία στην συνολική σου την προσπάθεια να μην πεθάνει τίποτα απ' τα όνειρα.

                                           El Greco


Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου όπως μου το στείλανε απ' την Παραγωγή.

«Ο ΄Οσκαρ και η Κυρία με τα Ροζ.»

Ένα θεατρικό έργο βασισμένο στη γνωστή νουβέλα «Αγαπητέ θεέ», του Ερικ Εμάνουελ Σμιτ σε σκηνοθεσία του Τάκη Κτενά.

Ο Τάκης Κτενάς επιστρέφει ως σκηνοθέτης, με μια ιδιαίτερη παράσταση, έχοντας μαζί του ένα επιλεγμένο επιτελείο ηθοποιών και συντελεστών.
Μια τρυφερή προσέγγιση μιας τραγικής ιστορίας, που μέσα από το χιούμορ, την απλότητα και την καθαρότητα στις σκέψεις και τα συναισθήματα να φέρει την λυτρωτική κάθαρση στο θεατή.
Ο Όσκαρ, είναι ένα αγόρι 10 χρονών και πάσχει από μια σοβαρή ασθένεια. Στο πλάι του η Κυρία με τα Ροζ, η κυρία Ρόουζ, του κρατά συντροφιά. Μια μέρα ξεκινούν ένα πρωτότυπο παιχνίδι και του ζητά να γράψει ένα γράμμα στο Θεό. Το παιχνίδι αυτό θα αλλάξει τη ζωή και των δύο…
Το έργο αυτό είναι ένας ύμνος για τη ζωή και τη δύναμη της ψυχής. Ο Όσκαρ είναι ένας μεγάλος αγωνιστής, που κρύβεται στην καρδιά του καθενός, και ξέρει να πολεμά, τις στιγμές που τα πράγματα είναι δύσκολα. Μέσα από την ιστορία αυτή αναδεικνύεται η αλήθεια ότι ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα και μπορεί να ζήσει τη ζωή στην κάθε στιγμή της, να τη γευτεί έως την τελευταία της γουλιά.

Στο Θέατρο Ελυζέ (Νυμφαίου 12, Ιλίσια – Σταθμός Μετρό : Μέγαρο Μουσικής).

Από τις 18 Απριλίου 2015,
και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 19:30.

Σκηνοθεσία : Τάκης Κτενάς.

Χορογραφίες         : Αναστασία Ζερβάκη
Κουστούμια           : Γιούλη Καλημέρη
Σκηνικά : Γιοβάννα Πρασίνου
Μουσική               : Λεωνίδας Κανάρης
Sound Design       : Παναγιώτης Φραγκούλης
Φωτισμοί               : Derf Funremo
Κατασκευή Σκηνικών : Σάκης Κατερέλος
Δημόσιες Σχέσεις : Θανάσης Παπαστάθης.
Φωτογραφίες : Ντόρα Χάλαρη
Μακιγιάζ Φωτογραφισης : Ζίνα Ευθυμιάδη

Παίζουν οι ηθοποιοί :

Μάριος Πλιάτσικας
Μαρία Δρακοπούλου
Δημήτρης Ζουμπούλης
Σοφία Κουλέρα
Δημήτρης Παραδείσης
Αναστασία Ζερβάκη
Πελαγία Μπεκιάρη
Γιώργος Λουρωτός
Άγγελος Μπαμπάλας
Βικτώρια – Ελισσάβετ Μπιτούνη
Αντωνία Κατσή.

Εισιτήρια : 15 € Γενική Είσοδος
    10€ Φοιτητικό, Μαθητικό, Στρατιωτικό, ΑΜΕΑ.
   5€ Άνεργων
       5€ για Σχολεία, Συλλόγους και Γκρουπ.


Τηλ. Επικοινωνίας : 210 7771766, 6955139200.

MEDEA – DARK MATTER: Η ΜΗΔΕΙΑ ΜΙΑΣ ΦΙΛΗΣ ΤΟΥ EL GRECO

Λες κι είμαστε πολλοί οι έλληνες στην Ισπανία, 2.000 λέει όλοι κι όλοι αλλά δε γνωριζόμαστε μεταξύ μας.
Ίσως επειδή η Ελλάδα είναι κοντά, τα αεροπορικά μέχρι τώρα ήταν κάπως προσιτά, ίσως γι' αυτό και για άλλους παρόμοιους ή όχι λόγους πάντως δεν είχε αναπτυχθεί Σύνδρομο Νοσταλγίας, αυτό το αίσθημα που βαραίνει όταν θες να μοιραστείς κάτι πολύ “ειδικό” και μόνον όποιος κουβαλάει κοινά “εθνικά” βιώματα μπορεί να το νιώσει .

Πριν 2 χρόνια, από τη Φανή (ερωτική μετανάστρια κι αυτή λόγω Jacobo) που μένει χρόνια τώρα στη Μαδρίτη γνώρισα τη Χρύσα.
Η Χρύσα κανονική “μετανάστρια”, είχε φέρει τον Τάσο της ως κλασική Γκόλφω απ' την Ελλάδα, έτοιμο.
Και με τη δουλειά του έτοιμη κι αυτή, τακτοποιημένη,
σε μεγάλη πολυεθνικήο Τάσος, μη μας κατηγορούν οι ισπανοί ότι τους παίρνουμε τις δικές τους δουλειές όπως κάνουμε εμείς με τόσους και τόσους που μας πήραν το μυστρί απ' το χέρι τόσα χρόνια κι έγινε εφιάλτης το παιδικό μας όνειρο να δουλέψουμε μια μέρα οικοδομή με εναλλακτική να πουλάμε c.d στο δρόμο αλλά ήρθαν αυτοί, οι ξένοι, και πάει τ' όνειρο του οικοδόμου και του υπαίθριου μικροπωλητή...

Στέλεχος ο Τάσος, καλλιτέχνιδα η Γκόλφω του, η Χρύσα Γεωργαντά.
Δύο έξοχα παιδιά κι οι δυο.

Η Φανή μας είχε φέρει σε επαφή γιατί η Χρύσα είχε μια ιδέα, να κάνει μια δικιά της Μήδεια ως Σκηνοθέτιδα.
Κι έψαχνε κάποιον να πατήσει πάνω στην ιδέα της, να πατήσει χωρίς να ποδοπατήσει και πάνω στον κολοσσό κειμένου που άφησε ο Ευριπίδης, κι όλοι μαζί ν' ανοίξουμε μία καινούρια χαραμάδα για να ξανακοιτάξουμε τη Σπουδαία περίπτωση που λέγεται Μήδεια.
Μου άρεσε πολύ η ιδέα, είχα και γω απωθημένο από χρόνια να γράψω τη δικιά μου Μήδεια, σκοτώνοντας όλα τ' αγέννητα έργα μέσα μου, αυτά που μείνανε ιδέες, γιατί δεν μπορείς να οικοδομήσεις κάτι σταθερό και στέρεο με μια βαλίτζα στο χέρι.

Συναντηθήκαμε τελικά με τη Χρύσα,
βγήκαμε, φάγαμε, ήπιαμε, συζητήσαμε, ξαναβγήκαμε,
ενθουσιαστήκαμε, συμφωνήσαμε,
και παράλληλα η ζωή το χαβά της, τραβούσε την ανηφόρα,
κι έγιναν έγιναν πολλά στην ανηφόρα του καθενός...

Μεταξύ άλλων εγώ ήδη είχα αναλάβει μια ευθύνη απέναντι σε ανθρώπους που αγαπάω και μ' αγαπάνε,
εκείνους που ταξίδεψαν πέρυσι στο “έργο” με τίτλο “Χταπόδι και Σπέρμα”,
κι έτσι κατέβηκα απ' το Άρμα της Μήδειας,
όσο γοητευτικό κι αν ήταν μέσα μου να ξανακάνω κάτι στο θέατρο,
η προοπτική αυτή με τη Χρύσα,
μαζί, αρμονικά κι ωραία,
δεν μπορούσα ν' αφήσω στη μέση τη δέσμευση, με “τραπέζια” και “κρεβάτια” στρωμένα έτοιμα για “Χταπόδι και Σπέρμα”

Χαθήκαμε λίγο με τη Χρύσα...

Πριν ένα μήνα χτύπησε μήνυμα γουάτσάπ, μπιπ μπιπ μπιπ
Με καλούσε η Χρύσα στη Μήδειά της στο Φεστιβάλ της Μαδρίτης στο:  Teatro Conde Duque de Madrid.
Με χορηγούς το Ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού,
της Ισπανικής Πρεσβεία στην Αθήνα και το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας

Medea – Dark Matter

Πέταξα απ' τη χαρά μου με τα νέα του γουατσαπ,
που έκανε το όνειρό της πραγματικότητα,
γενικά χαίρομαι και άγνωστοί μου να 'ναι όταν κάνουν όνειρα πραγματικότητα,
είναι γιατί νιώθω ότι τα απραγματοποίητα όνειρα γίνονται
καυσαέριο που αναπνέουν οι άλλοι γύρω μας,
ρύπανση στις ζωές άλλων πολλές φορές η πίκρα του απραγματοποίητου.

Δυστυχώς δε μπόρεσα να πάω γιατί ήμουν στη Βαρκελώνη και φρόντιζα πράματα σχετικά με τα Σουρεαλιστικά Σουαρέ.

Όμως προχθές ανταλλάσσοντας τα “Χρόνια Πολλά” για το Πάσχα μου είπε πως η Μήδειά της είναι στην Αθήνα,
στο ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
19 και 20 Απριλίου, στις 21.00, Αίθουσα ΘΕΑΤΡΟ

Να πάτε όλοι όσοι μπορείτε και να μου πείτε και μένα πώς ήταν. Ιδέα δεν έχω πως είναι αλλά πολύ θα ήθελα να την έχω... και κάτσω μετά να φανταστώ τι μπορεί να κάναμε μαζί...

Με αγάπη σου λέω Καλή επιτυχία Χρύσα μου. Σε άλλη ευκαιρία Μαζί.

Υ.Γ. 1: Πάντως για να μη ρυπαίνω του γύρω μου με τα δικά μου απραγματοποίητα με βοηθάει τα τελευταία χρόνια πολύ ο El Greco να κάνω Ο,ΤΙ ΝΑ 'ΝΑΙ. Κι ελπίζω το Φθινόπωρο να συγκεντρωθώ και ν' αξιωθώ να τελειώσω και τη δική μου πια Μήδεια.

Υ.Γ. 2 : Θυμίζω και κείνη την καταπληκτική που είχα δει στη Μαδρίτη πριν δυο χρόνια... ΜΗΔΕΙΑ απ' το Ballet Nacional de España

Υ.Γ. 3 : Δυο διπλές προσκλήσεις που μου προσέφερε η Χρύσα θα κάνω κλήρωση μεταξύ των "Σουρεαλιστών". Όσων θα συνταξιδέψουμε του Αγίου Πνεύματος και των Σουρεαλιστών του Ιουλίου.

                                                                El Greco

Νά τι λέει η Χρύσα για τη Μήδειά της;

“H Μήδεια του Ευριπίδη γράφτηκε σε μια περίοδο κρίσης  της Δημοκρατίας και του Λόγου, όπως και η σημερινή που βιώνουμε . Ο λόγος σε περίοδο κρίσης φέρνει στην επιφάνεια μια βαθιά και έντονη κρίση αξιών. Περιθωριοποίηση των ανθρώπων, κρατική τρομοκρατία και εκφοβισμό, ξενοφοβία, ακραίες συμπεριφορές,  έντονη αίσθηση της βίας της αδιαφορίας, καταπάτηση δημοκρατικών ελευθεριών, μια ρωγμή δηλαδή στην αρμονία του σύμπαντος. Μέσα σε αυτό το τοπίο η Μήδεια  -Dark Matter  είναι  χαμένη στα πάθη της, έτοιμη για κάθε είδους βιαιοπραγία. Από την άβυσσο της ψυχής της,  η «σκιά»  μέσα της αναγκάζεται να φανερωθεί και εκφράζεται  ανεξέλεγκτα, ακραία.  Η προσέγγιση του μύθου στην παράσταση αυτή, εκφράζει την ανάγκη για υπέρβαση, για προσφυγή  σε αδιαπραγμάτευτες αξίες, όπως  και η αξία  στους όρκους  των θεών που επικαλείται, υπερασπίζεται, και μας θυμίζει  η Μήδεια, καθώς με την τραγική της πράξη αποσπάται  από το χώρο των ανθρώπων και επιστρέφει στον Μύθο. Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, που ορίζονται από τους θεούς, και κάτω από τον θόλο του αιθέρα, η Μήδεια ηττείται στη μάχη της με το πνεύμα, κι όμως ως απόγονος του Ηλίου, του Φωτός, αυτή το κοιτά κατάματα. Γίνεται η ίδια το χέρι του θεού που τιμωρεί. Απόλυτα και τραγικά μας επιβάλει βίαια την υποχρέωση να  αναμετρηθούμε με την πεποίθηση ότι την  Ύβρη ακολουθεί πάντα η Τίσις.”
                                                                                                                               Χρύσα Γεωργαντά
                                                                                                                           
                                                                                                                               Σκηνοθέτης

                              (Όλες οι φωτογραφίες είναι απ' την παράσταση)

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου της Παράστασης.


ΜΗΔΕΙΑ Ευριπίδη,
MEDEA – DARK MATTER


Η ελληνική θεατρική ομάδα CONXOBANX παρουσιάζει την Κυριακή 19 και την Δευτέρα 20 Απριλίου στο Ίδρυμα Κακογιάννη την θεατρική παράσταση «MEDEA – DARK MATTER» σε σκηνοθεσία Χρύσας Γεωργαντά, στην ελληνική και ισπανική γλώσσα, σε μια σύγχρονη προσέγγιση. Η παράσταση αυτή  παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το περασμένο Μάρτιο στο  θέατρο CONDE DUQUE, (www.condeduquemadrid.es) της Μαδρίτης, στα πλαίσια του φεστιβάλ ELLAS CREAN, ( www.ellascrean.com ) μια διοργάνωση  της Comunidad de Madrid, και του θεάτρου Conde Duquε. Η μετάφραση του έργου από τα αρχαία ελληνικά είναι του Θεόδωρου Στεφανόπουλου και η απόδοση στα Ισπανικά του Adrian Bautista Gascón. Η παράσταση τελεί υπό την Aιγίδα του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού, της Ισπανικής Πρεσβείας της Αθήνας και του Ινστιτούτου Θερβάντες των Αθηνών.
«Η προσέγγιση του μύθου της Μήδειας στην παράσταση αυτή  εκφράζει την ανάγκη για υπέρβαση για προσφυγή  σε αδιαπραγμάτευτες αξίες, όπως   η αξία  στους όρκους  των θεών που επικαλείται, υπερασπίζεται, και μας θυμίζει  η Μήδεια, καθώς με την τραγική της πράξη αποσπάται  από το χώρο των ανθρώπων και επιστρέφει στον μύθο.»

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
19 και 20 Απριλίου, στις 21.00, Αίθουσα ΘΕΑΤΡΟ
 Πληροφορίες για την αγορά εισιτηρίων: Προπώληση: Ταμεία Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης  (Πειραιώς 206, Ταύρος), 210 3418579 Δευ-Παρ 11:00 - 14:00, www.mcf.gr.
 Εισιτήρια προπωλούνται και Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσματζόγλου), Ticket Services Ωρ. λειτουργίας: Δευ. & Τετ. 09:00 - 17:00, Τρ., Πεμ. & Παρ. 09:00 - 20:00, Σαβ. 10:00 - 14:00.Τιμή εισιτηρίου:12 ευρώ , φοιτητικό 10
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ CONXOBANX
ΜETAΦΡΑΣΗ: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ: ADRIAN BAUTISTA GASCON
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΧΡΥΣΑ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ

MHΔΕΙΑ: MARISSA LULL
ΙΑΣΩΝ: ΤΑΣΟΣ ΝΟΥΣΙΑΣ
ΚΡΕΟΝΤΑΣ: ΝΤΙΝΟΣ ΜΑΚΡΗΣ
ΑΙΓΕΑΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
ΑΓΓΕΛΟΣ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΡΘΗΣ
XOΡΟΣ: ΝΑΤΑΛΙΑ ΝΤΑΣΙΟΥ, ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΟΡΔΟΥΛΗ (video)

ΜΟΥΣΙΚΗ: KASSUM SANOGO (live), ΤΖΕΛΙΝΑ ΠΑΛΛΑ
VIDEO ART/ ΦΩΤΑ: AΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΚΗΝΙΚΆ: ΤΖΕΛΙΝΑ ΠΑΛΛΑ
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: MARISA LULL
ΣΚΗΝΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ: ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ, VASO D.
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΟΚΚΟΡΟΥ
ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ: AΡΙΑΔΝΗ ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΟY
ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΜΑΡΙΑ ΝΕΡΟΥΠΠΟY
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΦΡΟΥΖΑΚΗ
ΜΑΣΚΕΣ: NOEMI BARRIOS
VIDEO: ΠΑΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ANIA LEWANDOWSKA, ΝΙΚΟΣ ΣΚΟΥΤΑΡΙΔΗΣ
ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΦΙΣΣΑΣ: ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ
ΧΟΡΗΓΙΕΣ :AUBERON

Η ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ

Τζάμπα μπάνιο, τζάμπα ξύρισμα, λούσιμο, κολόνιες, ντιοντοράν, τζάμπα τόση προετοιμασία έξω μας μέσα μας, προετοιμασία να πέσει στο κεφάλι μας Κακό Μεγάλο και Ιστορικό που το προέβλεψαν καν και καν αστέρες της δημοσιογραφίας...  πάλι τίποτα! Πάλι μας έστησε η χρεωκοπία. Για σήμερα Μ. Πέμπτη την είχαν προαναγγείλει.  (Για 24 του μηνός είπαν τώρα μήπως τα καταφέρει κι έρθει τελικά αλλιώς καλό Μάιο τη βλέπουν σε Σκάι και Μέγκα.)

Με τόση προετοιμασία, για να μην πάει χαμένη και μείνουμε χωρίς πένθιμη είδηση, σκέφτηκα να να δημοσιεύσω σήμερα μια παλιά, απ' τα τέλη του 2014, παλιά πια έτσι όπως τρέχουν όλα... Την είδηση της άλλης μας χρεωκοπίας.

Στη Γαλλία, συγκεκριμένα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της, τη Μασσαλία, οι άστεγοι θα πρέπει να φορούν ένα κίτρινο τρίγωνο.
Για να τους ξεχωρίζουν.
Για το καλό τους λέει, για να μπορεί να τους παρασχεθεί ανά πάσα στιγμή ιατροφαρμακευτική ή όποια άλλη βοήθεια χρειαστούν. Το διευκρινίζουν ότι είναι για το καλό τους λες κι έχει κανείς αμφιβολία πως ό,τι κάνει ο Καπιταλισμός για το καλό των ανθρώπων το κάνει. Τώρα αν έτυχε και παλιότερα να το εφαρμόσουν αυτό το 'Σύστημα" κι άλλοι είναι σύμπτωση. Σύπτωση και το ότι και ετούτοι εδώ πρέπει να το φοράνε κρεμασμένο σε ΕΜΦΑΝΕΣ σημείο (διευκρινίζουν)  μαζί με την ταυτότητά τους.
Άντε με το καλο και για το καλό τους, και σε στρατόπεδα συγκέντωσης σύντομα.

Στη Γαλλία τη Γαλλικής Επαναστάσεως παρακαλώ..

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, είδα live να παθαίνει εγκεφαλικό μια φίλη στον “τοίχο” του φέισμπούκ της, καθώς έγραψε πως έβλεπε ΣΚΑΙ, κι ο Μπογδάνος είχε αρχίσει να αναλύει το Las Meninas, του GOYA. Έτσι είπε. Έτσι το είπε. Με σιγουριά, με αυτοπεποίθηση... Του  GOYA. Διασταυρωμένη πληροφορία. Με κανίς γκριφόν διασταυρωμένη.
Του GOYA  σίγουρα.
Με την ίδια αυτοπεποίθηση που λέει και όλες τις άλλες ειδήσεις και αναλύσεις... Είμαστε τυχεροί οι έλληνες. Τελευταία ειδικά στην ανάλυση της Τέχνης και των Οικονομικών από τηλεοράσεως απολαμβάνουμε ότι καλύτρερο κυκλοφρεί στην πιάτσα.

Του  GOYA και να πάει να πηδηχτεί ο Velazquez. Να πάει στα δικαστήρια άμα θέλει να διεκδικήσει την πατρότητα.

Υ.Γ: Να μη χαθούμε μέχρι 24 του μηνός που είναι να ξαναχρεωκοπήσουμε. Φέτος συμπίπτει και με τη Feria de Abril στη Σεβίλλη.

                                  Καλή Ανάσταση.

                                                                              El Greco

THE CURIOUS CASE ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ: «Αιδ' Εις Αθήναι ...η πριν πόλις»

Ταξιδεύοντας, ξεναγώντας, βλέποντας και δείχνοντας πόλεις του κόσμου,

ΕΥΧΕΣ ΚΙ “ΈΝΑ FADO ΓΙΑ ΤΟΥΣ CONQUISTADORES”

Περιοδεύσαμε οικογενειακώς τη Μεγάλη Εβδομάδα των Καθολικών

 στη γη των CONQUISTADORES: TRUJILLO, CÁCERES, MERIDA... Έδωσαν "άξια" τέκνα αυτές οι πόλεις, το Φρανθίσκο Πιθάρο που κατέσφαξε το Περού και τους Ίνκας, τον Ερνάν Κορτές που κατέσφαξε το Μεξικό και τους Αζτέκους κ.α)

Είδα τόση ομορφιά και σκέφτηκα πολλούς από σας που μοιραζόμαστε την εμπειρία των ταξιδιών,
σκέφτηκα,
μέχρι να μας συγχωρέσουν οι Τράπεζες και να μας δίνουν και πάλι όσα δάνεια θέλουμε ανερώτητα ώστε να ταξιδέψουμε και σε Περού και σε Μεξικό και σ' ένα σωρό άλλες χώρες ισπανόφωνες που έχω στο μυαλό μου,
μέχρι τη Μεγάλη Άφεση των Τραπεζών (γιατί θα έρθει σίγουρα, πού θα βρουν αλλού τόσο βλάκες, στον Άρη;)
να κάνουμε κάνουμε τα κοντινά, να βγαίνει η ύλη σιγά-σιγά ώστε μετά να οργώνουμε άλλες εξωτικές ηπείρους.

Η Γη των  CONQUISTADORES, η καρδιά της Ισπανίας,

η Εξτρεμαδούρα, με το Cáceres το Trujillo τη Mérida

η Καστίλλη-Λεόν
με την  Ávila της Αγίας Τερέσας,
τη Salamnca του Ουναμούνο,
τη Σεγκόβια τη δικιά μας, με μια νύχτα στο Παραδόρ της, με γλέντι-δείπνο γουρουνάκι...

Κι ύστερα στη Μαδρίτη... για όσα μας έμειναν στη μέση και άλλα που δεν τ' αρχίσαμε καν όπως το σπουδαίο Μουσείο Σορόγια...

Και μες στην Ονειροπόληση είδα να ξεκινάμε από Πορτογαλία... απ' τη Λισσαβόνα...  και...

Και ξύπνησα...

Και στα σχέδια να μείνει όλο αυτό, πέρασα ωραία με πολλούς από σας που έβαλα μέσα σε Ονειροπόληση-Υπερπαραγωγή και σας φανταζόμουν σ' όλα αυτά τα μέρη που τριγυρνούσα Μεγάλη Καθολική Εβδομάδα...
άλλους σας φαντάστηκα με καπέλα Κου-Κλουξ-Κλαν,
άλλους με μαστίγια στο χέρι
κι άλλους με το μπούτι ολόκληρο απ' το γουρουνάκι...

Όμορφες, απίθανα όμορφες πόλεις με την πλάτη γυρισμένη στην Ισπανία, κοιτάζοντας προς την Πορτογαλία.

Αυτό είναι η γη των Κονκισταδόρες!
Ούτε που φαντάζεται κανείς πως αυτή η καθόλου διαφημισμένη περιοχή, η Extremadura είναι τόσο όμορφη.

Ειδικά την Άνοιξη με την κοιλάδα Jerte γεμάτη ανθισμένες κερασιές και
ειδικά την Εβδομάδα των Παθών...

κάθε βράδυ Λιτανείες, περιφορές, μαστιγώματα, πολλά μαστιγώματα...

Δυο Εβδομάδες Παθών έχει αυτός ο μήνας για μένα.
Δυο Εβδομάδες Παθών κι ελπίζω μια Ανάσταση τουλάχιστον.
Της Σεβίλλης, εκεί θα με βρει η Ορθόδοξη.

Είμαι ενθουσιασμένος με όσα είδα φέτος στη Γη των Κονκισταδόρες και δεν αποκλείεται του χρόνου να συνδυάσουμε Πορτογαλία με ισπανική Εξτρεμαδούρα, με μαστιγώματα και με ό,τι άλλο σκεφτώ.

Για φέτος Χταπόδι και Σπέρμα, Σουρεαλιστικά Σουαρέ και Ψηλά τα Πόδια...

Του χρόνου ίσως : “Ένα Fado για τους Conquistadores”

Θα δούμε του χρόνου.
Για την ώρα τελειώνω τις 5 “Διαλέξεις” ή “Στιγμές” ή όπως αλλιώς το πούμε αυτό που κάνουμε στο λεωφορείο για να γελάσουμε με τα χιλιόμετρα και το μικρό τους μήκος.
Σχεδόν έτοιμες οι “Στιγμές” των Σουρεαλιστικών Σουαρέ.
Και μ' αρέσει πολύ η μορφή που παίρνει αυτό που θα μοιραστούμε και φέτος.
Χθες μάλιστα άνοιξε μια ωραία προοπτική για μια ακόμα έκπληξη την προ-τελευταία βραδιά, στο προτελευταίο Σουαρέ...

Στο σπίτι πια, μαζί με πλυμένα κι άπλυτα προσπαθώ να βάλω μια τάξη και να καταλάβω αυτή τη Σπουδαία Παράσταση που είδα αυτές τις μέρες με πρωταγωνιστή τον Πόνο...
Αυτός είναι ο Μέγας Πρωταγωνιστής στην Καθολική Παράδοση: ο Πόνος!
Αίμα παντού, έστω και ως αναπαράσταση πάντως Πόνος και Αίμα παντού.
Στα δάχτυλα των ποδιών,
στα γόνατα,
στην κοιλιά,
στην καρδιά,
στη μύτη,
στο μέτωπο...
Δεν είναι ότι αμφισβητεί κάποιος εδώ την Ανάσταση αλλά Πρωταγωνιστής είναι ο Πόνος.

Προχθές αγκαλιά με την Άλμπα στο Ρωμαϊκό Θέατρο τής Μέριδας σκεφτόμουν πως όλο αυτό που ζήσαμε από πόλη σε πόλη είναι σα μια Έξοχη Τραγωδία χωρίς όμως Κάθαρση.

Καλό Μήνα, Καλό Πάσχα Καλή Αντάμωση και Καλή Ανάσταση για να 'χει νόημα η Τραγωδία μας. Αλλιώς θα είναι σα βίτσιο, ένας μαζοχισμός και μισός όσα υποφέρουμε αν δεν καταλήξουν σε κάποια Κάθαρση.

Υ.Γ: Από το γραφείο με ενημέρωσαν πως από Μεγάλη Δευτέρα θα αρχίσουν και τα δικά σας Πάθη, θ' αρχίσουν να επικοινωνούν με τους “Σουρεαλιστές” του Αγίου Πνεύματος για προκαταβολές. Ετοιμάστε 200 ευρώπουλα γιατί από Μ. Πέμπτη 9 Απριλίου Ώρα 5:30 που έχει κανονιστεί η Χρεωκοπία ποιος ξέρει τι 200 θα ζητάνε! (Πάντως να μην περάσει απαρατήρητη άλλη μια Μεγάλη Επιτυχία μας: για πρώτη φορά στην Παγκόσμια Οικονομική και όχι μόνο Ιστορία, ανακοινώνεται δυο βδομάδες πριν και με τέτοια ακρίβεια, Ημέρα και Ώρα Χρεωκοπίας Χώρας. Είναι μέσα στην ύλη τη Σουρεαλιστική αυτό, θα το κάνουμε)


                                                                                                El Greco