31 May 2016

PUTTANESCA SICILIANA: THE DRESS CODE

1η ΜΕΡΑ: 

Άφιξη κατά βούλησιν.
Θα εκτιμηθεί ο συνειδητός κινηματογραφικός συνειρμός και η ανάλογη εμφάνιση. Να σας κοιτάζω δηλαδή καθώς σας υποδέχομαι και ν' αναγνωρίζω πάνω σας ταινία ή κάποια/κάποιον σταρ του Ιταλικού Σινεμά.
Λουλουδάτα πουκάμισα, κοντά παντελόνια, διακοπών συμπεριφορές και άλλοι τέτοιοι παλιμπαιδισμοί δε θα γίνουν δεκτοί. Εκείνη την ημέρα έχουμε γύρισμα.

Μία απ' τις Στιγμές της φωτογράφισής μας θα είναι από το “1900” του Μπερτολούτσι.
Επομένως στη χειραποσκευή πρόχειρη αλλαξιά μαζί σας: γιλέκο και καπέλο οι άντρες, φούστα μακριά και μια ποδιά οι γυναίκες.
Όλο το Προλεταριάτο της Γκρέκολαντ, Εργάτες και Κολίγοι στη Ρώμη


2η ΜΕΡΑ:

Οι γυναίκες
καπέλο και βέλο. (Οι περσινές σουρεαλίστριες το έχουν έτοιμο, εκείνο του Κοιμητηρίου της Βαρκελώνης) Οι άντρες Φράκο. (Θα το ξαναχρειαστούμε.)



3η ΜΕΡΑ:

Αρχαιοελληνική εμφάνιση.
Οι άντρες φιλόσοφοι,
οι γυναίκες Ιέρειες.
Πες σαν αυτές που ανάβουν κάθε φορά την Ολυμπιακή Φλόγα.



4η ΜΕΡΑ:

Σήμερα είμαστε καλεσμένοι σε ρωμαϊκή βίλα κι ανάλογα πρέπει να ντυθούμε. Ό,τι καταλαβαίνει ο καθένας απ' αυτό.



Έως και το μαγιό θα το θεωρήσω, σωστή, έγκυρη επιλογή.


5η ΜΕΡΑ:

Άντρες άλλοι στρατιώτες κι άλλοι πάλι φιλόσοφοι,
γυναίκες ή πόρνες ή Ιέρειες πάλι,



Χορός Τραγωδίας στις Συρακούσες και γω,
θεός.
Διόνυσος συγκεκριμένα.



Σήμερα θέλω να κρατούν όλοι ένα λουλούδι στο χέρι.


6η ΜΕΡΑ

Οι γυναίκες: άλλες σαν τη Σοφία Λόρεν στο “Η ΑΤΙΜΑΣΜΕΝΗ”, άλλες σαν τη Μόνικα Μπελούτσι στο ... κι όσες τολμούν πραγματικά, ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ... στη  Νόρμα του Μπελίνι.



Ρούχα μαλλιά, μάτια κυρίως βλέμμα ΚΑΛΛΑΣ! Μια μέρα σας θέλω Ντίβες αληθινές!



Οι άντρες όλοι ΜΑΦΙΟΖΟΙ.



Κοστούμια,
παπιγιόν,
μαύρο γυαλί,
πούρο...
Όλα τα στερεότυπα του κλασικού μαφιόζου και κυρίως: Σιωπή και Υπακοή.


(Αυτή τη Σκηνή θέλω πολύ να την κάνουμε. Στο Βορρά της Ισπανίας μου φιλήσατε το χέρι ως Μοναχού Προσκυνητή, στη Σικελία όμως ήρθε η ώρακαι για το Δαχτυλίδι...)

7η ΜΕΡΑ:

Το πρωί, ΕΛΕΥΘΕΡΟ ντύσιμο



για να δω και το προσωπικό σας γούστο,


να δω αν φοράτε τα ίδια με πέρυσι, να δω δηλαδή, στερείστε λούσα για να κάνουμε μαζί ένα ταξίδι το χρόνο;

Το βράδυ όμως,
ετούτο το βράδυ είναι το τελευταίο μας.
Όχι γιατί την επομένη θα πάμε στην Αίτνα που καπνίζει αλλά γιατί το ταξίδι τέλειωσε.
Απόψε θα γίνει το Γκαλά μας, το Γλέντι μας κι ας λάμψει ο καθένας όπως κρίνει κι όπως μπορεί πάντως να έχει υπ' όψιν του ότι το θέμα μας απόψε είναι ο Γάμος:

Σήμερα Γάμος γίνεται!


Ναι, σήμερα Νύφες.
Νύφες και γαμπροί.

Έχουν όλα κανονιστεί. Τα όργανα θα παίζουνε κι εμείς πομπή θα πάμε προς τα κει...
Νύφες, γαμπροί, γονείς, κουμπάροι, φίλοι, γείτονες, γνωστοί...

Σήμερα Γάμος γίνεται στην Κάτω Ιταλία.

Αυτό αποφάσισα φέτος για την Τελευταία Βραδιά.
Αυτή θα είναι η Επίδειξη Μόδας που λέγαμε.
Θα παρελάσουν μέσα μας “παλιομοδίτικες” αναμνήσεις, οι γάμοι που ζήσαμε παιδιά, να κλείνουν τα μάτια από βαρεμάρα δίπλα στη μάνα μας...
Πασαρέλα απόψε η Μνήμη, τα Αισθήματα και τα Όνειρα.
Ειδικό Γλέντι-Αφιέρωμα!

Τιμή κι Επέτειο στους γάμους που εξακολουθούν και στέκονται στα πόδια τους παρόλες τις τρικλοποδιές.
Μνημόσυνο στους Γάμους που άδικα και πρόωρα διέκοψε ο θάνατος.
Μνημόσυνο και στους Γάμους που δεν άντεξαν, σε κείνους που δεν ήταν τελικά αυτό που φάνηκε αρχή-αρχή πως θα 'ναι.
Και Τρισάγιο στους άλλους, εκείνους που δεν έγιναν ποτέ: Νύφες και οι ανύπαντρες απόψε!


Γενικά, για όποιον δεν κατάλαβε ή κάνει πως δεν κατάλαβε τί πρέπει να ντυθεί απόψε,

ή νύφη-γαμπρός

ή ντυμ'ενοι για γάμο πάντως.

Πασαρέλα χαράς σε ελληνο-ιταλικό γλέντι!




8η ΜΕΡΑ: 

Τελευταία μέρα.

Νύφες και γαμπροί ακόμα από χθες, αχτένιστοι σήμερα όλοι, ορυζώνας το κεφάλια αλλά το πέπλο ακόμα καρφιτσωμένο, αιώνιες νύφες.
Ανεβαίνουμε στο λεωφορείο και φύγαμε για το Ηφαίστειο, επιστρέφουμε στη Σικελία.
Πρώτα θα περάσουμε πάλι απ' τα στενά της Σκύλας και της Χάρυβδης,
θα σκίσουν τα νερά τα πέπλα σαν εκείνο του Κουστουρίτσα στο Underground  και θ' ανεβούν ψηλά.

Βλέπω ολόλευκα πέπλα ν' ανεμίζουν με φόντο τις μαύρες πέτρες της Αίτνας και την κατακόκκινη λάβα.


Δε λέω να φέρετε το νυφικό με την ουρά του αλλά, ένα πέπλο θα είναι ασυγχώρητη όποια δεν το φέρει.


Οι άντρες φράκο (της 2ης μέρας) γραβάτα ή παπιγιόν.
Κι ασυγχώρητος θα είναι ο “Γαμπρός” που εκείνη την ημέρα δε θα κρατάει ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ  ή ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ να προσφέρει.
Έστω ένα λουλούδι να κόψει το λαιμό του να το βρει, στην Αίτνα Λουλούδι.
Κόκκινο.
Θέλω να κάνουμε Γάμο Επετειακό στην Αίτνα.


Όποιος θα είναι με το ταίρι του, θέλω να βρει κάτι να γιορτάσει στο πιο ενεργό Ηφαίστειο της Ευρώπης.

Κι όποιος κάνει το ταξίδι μόνος, χωρίς σύντροφο ερωτικό, ας το δει θετικά, που ξέρεις τί κρύβει Σικελία. Το μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου είναι...


Είχαμε πολλά να πούμε μέχρι να φτάσουμε εδώ αλλά νά που φτάσαμε και τελειώνει.
Μένει να συμφωνήσουμε πού θα 'ναι το επόμενο ραντεβού μας .
Εδώ θα κλείσει η συμφωνία!
Στην Αίτνα.
Η Συμφωνία της Αίτνας!

Τώρα θα βγουν τα δαχτυλίδια των γαμπρών, (εν ανάγκη ας έχουν φροντίσει να χουν ένα στην τσέπη οι νύφες από μόνες τους)
έτοιμοι...
ξεκινάει “Γύρισμα” στην Αίτνα.
3...
2...
1...
Φύγαμε...


Ας παν τα συνεργεία αλλού για σπόνσορες. Τη δικιά μας τη ζωή εμείς τη σπονσοράρουμε, εμείς την κάνουμε ταινία.

                                                              El Greco


Υ.Γ: Σ' αυτό το Ταξίδι θα συμβεί κάτι πολύ σπουδαίο και ιδιαίτερο για μένα τουλάχιστον.

Το 2006, ο Gianni Clementi, αγαπημένος φίλος, Ιταλός θεατρικός συγγραφέας μου ζήτησε έναν μονόλογο που θα παρουσιάζονταν υπό μορφή Θεατρικού Αναλογίου σε θεατρικό συμπόσιο που οργάνωνε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ιταλίας στη Ρώμη. Κι έτσι έγινε. Έγραψα τη "ΔΟΥΛΑ" την έστειλα κι έγινε στη Ρώμη η δραματοποιημένη ανάγνωση.

Με αφορμή το ταξίδι μας στη Σικελία και δη με την ιδιαίτερη ξενάγησή μας στη Ρώμη έψαχνα πράματα για να κάνω τις στιγμές μας ξεχωριστές. Και θυμήθηκα εκείνον το μονόλογο, κι έκατσα και τον ξαναέγραψα απ' το μηδέν σχεδόν...

Και θα κάνει την Παγκόσμια Πρεμιέρα του στο Αρχαίο Θέατρο των Συρακουσών. Παιγμένος απ' τη Βιβή Ζαφείρη με τίτλο πλέον: “ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΓΛΑΡΟΣ”

Και ήθελα γι' αυτό το ταξίδι και κάτι ακόμα...

Ένα απ' τα πιο αγαπημένα μου κείμενα, τον μονόλογο του φίλου και Δασκάλου μου Αντόν Χουάν απ' το έργο του “ΤΟΥΚΟ ΤΟΥΚΟ! Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΤΗΣ ΣΑΥΡΑΣ”... 
Και τον πρότεινα σε μια άλλη αγαπημένη φίλη, δασκάλα στο επάγγελμα, σπουδαία δασκάλα, ερασιτέχνης ηθοποιός παράλληλα, γεμάτη αγάπη για το θέατρο και για την Αλήθεια. Στην Άννα Μιχαηλίδου πρότεινα τον Μονόλογο του Αντόν και είπε ΝΑΙ!
Στο Αρχαίο Θέατρο της Ταορμίνας εσύ Αννούλα.

Αυτές οι δυο ηθοποιοί που μου κάνουν και την Τιμή και τα Χατήρια όλα, θα συντάξιδέψουν για πρώτη φορά και μάλιστα στην Πρεμιέρα αυτού του Ταξιδιού, στην πρώτη αναχώρηση στις 22 Ιουνίου.

Μακάρι να βρεθεί κάτι αντίστοιχο ανάλογο κι ειλικρινές και στις επόμενες δύο αναχωρήσεις. Το αναζητώ και περιμένω ιδέες-προτάσεις.

Εύχομαι, Αισχύλος και Διόνυσος να καταλάβουν την Ταπεινότητα της πρόθεσής μας.


Καλή Αντάμωση


No comments:

Post a Comment