31 Dec 2017

4 x 4 = 2018: oo ΑΝΑΠΟΔΑ ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΙΩΝΙΟ

Ισπανία, Μαδρίτη, Τολέδο, Κόρδοβα, Σεβίλλη, Γρανάδα, Σεγκόβια Τολέδο, Το-λέδο, Τολέδο, Πορτογαλία, Πόρτο, ποτάμι, κρασί, καράβι, κιθάρα, βίωμα, βιβλιοπωλείο, θάλασσα, θυμάμαι, ταξίδι, ταξίδια, Σεγκόβια, κρασί, πιάτο, κρασί, πιάτο, το πιάτο κόβει, σπάει στο πάτωμα, η στιγμή σπάει, γίνεται Ανάμνηση, κομματιάζεται η μουσική σε νότες σκόρπιες, «δεν έκανα ταξίδια μακρινά», η πρώτη γνωριμία επιστρέφει, αεροδρόμιο, κάποτε, Μαδρίτη, λεωφορείο, τα πρώτα χιλιόμετρα επιστρέφουν, Τολέδο επιστρέφουμε, επέστρεφε, αγαπημένη αίσθηση επέστρεφε, φωτογραφία ιστορική σαν πίνακας του Γκρέκο, τρισδιάστατοι στο Πράδο γελάει η ψυχή κάτω απ’ τα μουστάκια τού Βελάθκεθ, το Τζαμί της Κόρδοβας ξεγυμνώνει μία-μία τις κολόνες του, σα  Δεσποινίδες της Αβινιόν μας παίρνουν απ' το χέρι και μας οδηγούν σ' ένα Patio Sevillano, χτυπάμε χέρια, πόδια, όλα τα σκεπάζει το ουρλιαχτό του ασθενοφόρου που πλησιάζει, ανοίγει βιαστικά η πόρτα, το φορείο βγαίνει σα γλώσσα δράκου, ο Φεδερίκο νοσοκόμος τρέχει στο μυαλό με μια φιάλη αγκαλιά, οξυγόνο, ανάγκη μεγάλη γι’ Αλήθεια, μετάγγιση, αίμα τσιγγάνων από τότε τρέχει στο μυαλό, το Ανάκτορο των Σουλτάνων καλεί σε μονομαχία μια Σπηλιά Τσιγγάνων, πόδια χτυπούν στο μέσα πάτωμα του μυαλού, χέρια οδύρονται για έναν ματωμένο γάμο, ο Λόρκα σαν το ανύπαντρο θείο, τον αδερφό της μαμάς πάντα εκεί το Πάσχα στην οικογενειακή φωτογραφία ποζάρει Μέσα μας, ο Καιρός των Τσιγγάνων Μέσα μας, Θάλασσα και Στεριά Μέσα μας, Κάστρο, Παλάτι, Σπηλιά, αίμα, κρασί, πιάτο που σπάει και κόβει, μαχαίρι, σπαθί, Τολέδο, Σεγκόβια, φλας!!!!!!


Φωτογραφία 1994!!!!



Φλας….



Φωτογραφία 2017!!!!



Χρόνια και άνθρωποι περνούν, καινούριο αίμα, μετάγγιση αγάπης, αξονική μνήμης, μαγνητική ιστορίας κοινής, οχτώ-δέκα μέρες, 365 μέρες, ταξίδι, μπουκάλι φέρνει μήνυμα ανάμνησης μέσα απ' τη ρία Νερβιών, Ατλέτικ Μπιλμπάο, αεροδρόμιο Μπιλμπάο, αεροδρόμιο Πόρτο, ποτήρι, πόρτο, μύδια γλάρων, αγκαλιά χορεύοντας με τους γλάρους, ο Άγιος Ιάκωβος περιμένει, Άγιος είναι μπορεί να περιμένει, πράσινη κάρτα στη χαρά ο βορράς της Ισπανίας, Σαντιάγκο Ντε Κομποστέλα, προσευχή, ναυάγια της Λα Κορούνια ενωθείτε, δάκρυα όσων μείναν πίσω ενωθείτε, η Παραλία των Καθεδρικών Μέσα μας, η Χιχόν των αλκοολικών μέσα μας, το Οβιέδο των γλυπτών, οι δεινόσαυροι και οι απόγονοί τους οι ζωγράφοι της Αλταμίρας Μέσα μας, οι σανίδες του σερφ στο Μπιαρίτζ γλιστράν, φεύγουν, βουλιάζουν μέσα μας, δε χωράει η μνήμη σέρφερ, δεν ποθήσαμε ποτέ σανίδες, για άλλα διψάει η ψυχή, ανθίζει δίνει καρπούς, το Αμύγδαλο της Βιτόρια, ο ταύρος της  Παμπλόνα, το φλερτ με τον μισητό θάνατο, η σίγουρη ήττα μας, η ανίκητη ελπίδα μας, ο Χεμινγουέι, το κρασί, ο ταύρος, ο ταυρομάχος, ο σεφ, ο σέρφερ, το Σαν Σεμπαστιάν, πάρτι ουρανίσκου, φεστιβάλ γεύσεων, το Χτένι του Ανέμου σηκώνει κύμα επανάστασης, Μέσα μας, οι Βάσκοι μέσα μας, Jaleo Jaleo, Rock Bilbao, είσαι ρόκ Μπιλμπάο, τιτάνιο Γκούγκενχάιμ μέσα μας, Αράχνη πλέκει σχέση, δάκρυα κλεισμένα σε βελανίδι, της Gernika, πόθος κλεισμένος εντός των Τειχών, Carcassonne, Καθαροί πεντακάθαροι προχωρούμε να γνωρίσουμε τον κόσμο, κοιτάζουμε τη γυάλινη σφαίρα τής Τζιρόνα, στα νερά της καθρεφτίζεται μια λιονταρίνα, περιμένει φιλί πίστης, η Βαρκελώνη νύχτα και μέρα πόρνη πολυτελείας, μέσα μας, πόρνη θεά με θέα, κοιτάζουμε μπροστά στον ορίζοντα ψηλά απ’ το

λόφο, Τίμπιντάμο, η Γκαλά με την πλάτη γυμνή, γυρισμένη δείχνει την κατεύθυνση, δείχνει τη Μυστική Εικόνα των Πραγμάτων Μέσα μας, ο Νταλί γελάει κάτω απ’ τα μουστάκια του, ο Βελάθκεθ χαίρεται κάτω απ' τα δικά του, η Τρίτη Διάσταση φέρνει τη Μυστική Εικόνα, ο Ελ Γκρέκο χωρίζει τον κόσμο στα δύο, αιώνες ο κόσμος χωρισμένος, διχασμένος, πόλεμος, μονομαχία, δυο πολεμιστές που απέμειναν μας περιμένουν στο Ρέτσιο, πολεμούν το Χρόνο και τη Σκύλα και τη Χάρυβδη μέσα τους, μέσα μας, κοιτάζουμε από ψηλά, φαίνονται όλα πεντακάθαρα… Μαδρίτη, Ανδαλουσία, Μπιλμπάο, Βαρκελώνη, Λισσαβόνα, Βερολίνο, Δρέσδη, βομβαρδισμός προθέσεων κι ονείρων, Τοσκάνη, Μαρόκο, Πολωνία, Κούβα, Αρ-τζεντίνα, Ιαπωνία, Κένυα, Βιετνάμ… Τολέδο...Μαδρίτη.


Ευχαριστώ που όσο μπόρεσε ο καθένας ήταν δίπλα και μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια. Κάποιοι 5 συνεχόμενα χρόνια τώρα χτίσαμε αυτό το άλλο Τολέδο ενός ελάχι-στου άλλου Γκρέκο κι εκτρέψαμε τον Τάγο για να ποτιστούν ένα σωρό ξερές πε-ριοχές τής ζωή μας.

Η Melodrakma έκλεισε έναν ολόκληρο χρόνο και περπατάει πια, βήμα-βήμα με σας απ’ το χέρι «παίζει» στα πάρκα και τις παιδικές χαρές του κόσμου.

4 Χ 4 = 2018



1ο Έτος: Μαδρίτη-Ανδαλουσία
2ο: Βόρειος Ισπανία
3ο: Καταλονία
4ο: Πορτογαλία-Δυτική Ισπανία

25 χρόνια στην Ισπανία, 4 Χ 4, λες και "δεν έκανα ταξίδια μακρινά", 25 χρόνια, κοιτάζω δίπλα, φωτογραφία με θέα το το Τολέδο 1993...

Ευχαριστώ Θανάση, για τη δουλειά και την ευγένειά σ' αυτούς τους πρώτους μή-νες συνεργασίας. Είναι καλή ευκαιρία αυτή να σου πω -γιατί και το καλό πρέπει να λέγεται- πως ένα σωρό άνθρωποι μου είπαν ότι είσαι ένας βαθιά ευγενής άν-θρωπος, αξία σπουδαία η ευγένεια ολίγον παραμελημένη ενίοτε στο βωμό τής άνευ λόγου τζάμπα μαγκιάς.

Ευχαριστώ τη Νίκη, που όπως μισο-σοβαρά μισο-αστεία είχα πει ότι θα μου την πάρει η Google κι ήρθε λίγους μήνες μετά η Google κυριολεκτικά κι αυτοπροσώ-πως και μου την πήρε αλλά κι απ’ το Δουβλίνο ανιδιοτελώς βάζει πλάτη και βοη-θάει όπως μπορεί.

Το ίδιο κάνει και η Έλενα που με την προίκα και την πείρα του «Πανεπιστημίου» που λεγόταν ΜΑΝΟΣ ΤΡΑΒΕΛ, σχεδίασε τα ενημερωτικά των φετινών μας εκδρομών και πιο ενημερωτικά νομίζω δε μπορούσε να τα κάνει.. Ευχαριστώ Ελενάκι.

Ευχαριστώ τον λογιστή μου κύριο Παναγιώτη Καλυβίτη που φροντίζει να είμαι εντάξει μεταξύ άλλων και με την Παγκόσμια Πρωτοτυπία Γελοιότατος και Παρα-λόγου που λέγεται "Προκαταβολή φόρου 100%".

Ευχαριστώ και τη γυναίκα του Παναγιώτη, την Ειρήνη, την αδερφή μου, για χίλιους λόγους.

Ευχαριστώ την Αλάιτζ που 17 χρόνια τώρα μαζί δεν έπαψε ούτε στις χειρότερες στιγμές μου να μου λέει να κάνω μεγάλα όνειρα με θέα τον Όλυμπο. Κάθε φορά διαπιστώννω πως ο Όλυμπος για τους ξένους που αγαπούν την Ελλάδα είναι Ψη-λότερος!

Ευχαριστώ και την Άλμπα, κατ’ αρχάς που ούτε μια φορά δε μου πέταξε καρφί για τις τόσες απουσίες κι ύστερα, που θα είναι παρούσα, δίπλα μου, και στην πρε-μιέρα του Virus τον Ιανουάριο αλλά και στην 1η της Melodrakma στην Ελλάδα τις Απόκριες τον Φεβρουάριο! Μαζί από Σκηνής θα παρουσιάσουμε τα ταξίδια τής χρονιάς.

Εύχομαι υγεία σε όλους μας, κι όσο είναι δυνατόν, να μη μπει τίποτα εμπόδιο στον κόπο μας και κάποια στιγμή μες στη χρονιά αυτή που αρχίζει, ν’ αρχίσει κι αυτός ανταμείβεται, ν’ αρχίσουν όλα γύρω μας να παίρνουν το μέγεθος των ονεί-ρων του καθενός μας.

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ 2018 *(και που θα συνοδεύσω προσωπικά)

El Greco

Υ.Γ-1: Διάλεξα για πρώτη εικόνα της χρονιάς την πιο ωραία καρτ ποστάλ που έ-λαβα για το 2018. Είναι η κάρτα που μου έστειλαν τα παιδιά απ’ την Αλταμίρα. Σε χρώμα κόκκινο, αγαπημένο, ένα 8 αναποδογυρισμένο μετατρέπεται σε άπειρο και στέλνει μήνυμα στην καρδιά κατ’ ευθείαν, χωρίς μεγαλοστομίες και κοινοτυπίες.

Λέει… «Αναποδογύρισε το καθημερινό για να το κάνεις αιώνιο». *(Να το κάνεις λέει, όχι να γίνει.)



Υ.Γ-2: Γι’ αυτό το καθημερινό έγραψα κάποτε, το 1994 το «Virus», και 24 χρό-νια μετά ανεβαίνει φέτος στη σκηνή, από 18 Ιανουαρίου στο Θέατρο Altera Pars σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Παραδείση.

Καλή Χρονιά.





24 Dec 2017

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2017: Ευχές και Συμβουλές στον Καθρέφτη

Συμπληρώνεται ένας ολόκληρος χρόνος αυτόνομης πορείας της Melodrakma Universal! Και σεις, όλοι όσοι μπορέσατε, αυτή την πρώτη χρονιά σα Μάγοι με δώρα Αγάπη, Εμπιστοσύνη και Χιούμορ ήσασταν δίπλα μου.


Στο Μπιλμπάο ήμουν τέτοια μέρα πέρυσι που αποφάσισα να πηδήξω απ’ τη Γέφυρα Salve δίπλα απ’ το  Guggenheim,βουτιά από ψηλά στη ría Nervión, απόφαση να Επιχειρήσω ό,τι θέλω στη ζωή μου μόνος μου.

Είμαι στο Μπιλμπάο πάλι, ένα χρόνο ακριβώς μετά, κάτω απ’ την Αράχνη τη «ΜΑΜΑ» της Λουίς Μπουρζουά και σκέφτομαι πόσα πράματα δεν επιχειρούμε, πόσα δεν προσπαθούμε καν στη ζωή μας από συνήθεια στην όποια αγκαλιά κάποιας «μαμάς», από εθισμό στην όποια ψευδοασφάλεια απλά μας καθηλώνει πλέκοντας το δίχτυ της με ματαιωμένα όνειρα δικά μας.
Σας ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου που γίνατε δίχτυ ασφαλείας στην Πτώση μου.


Εύχομαι να είμαστε όλοι γεροί, δίπλα στους ανθρώπους που πραγματικά αγαπάμε και μας αγαπούν, δίπλα σε ανθρώπους που βγάζουν και εμπνέουν το καλό μέσα μας, κι εύχομαι και δουλειά,-όχι σε δουλειά να βρισκόμαστε- δουλειά που ν’ αμείβει δίκαια τον κόπο και το χρόνο μας και που να επιτρέπει  ν’ ανταμώνουμε πάντα σε ωραία ταξίδια φτιαγμένα με ψυχή!

Πρόσω ολοταχώς σε όλα όσα ματαιώνει η αράχνη που παριστάνει μέσα μας τη μάνα!
Να μη μείνει τίποτα χωρίς να το προσπαθήσουμε γιατί έτσι μας συμβούλεψε ο φόβος.
Δεν είναι πάντα Φύλακας ο Φόβος.
Είναι και υπηρέτης κάθε εχθρού μας.
Είναι ο Εφιάλτης, ο Πήλιος Γούσης, ο "Δήμος Σταρένιος" των ονείρων μας.
Ο Καθρέφτης του καθενός μας μόνο ξέρει.

Καλά Χριστούγεννα.




El Greco


Τα Ταξίδια του 2018

Την ευχητήρια κάρτα έκανε ο Jose Luis Dominguez Real εμπνευσμένος έμμεσα απ’ την ισπανική πολιτική επικαιρότητα 


"Reyes Magos del Frontal de altar de Aviá", Βαρκελώνη, απ’ το Μουσείο Καταλανικής Τέχνης

17 Dec 2017

2η ΜΕΡΑ: ΔΡΕΣΔΗ – ΛΟΖΒΙΤΣ - ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Δεν ξέρω πόσο ελευθερώνει η εργασία πάντως σίγουρα θέλει δουλειά πολλή να φτιάξει κανείς μια μέρα ενδιαφέρουσα για όσους αγαπάει.

Χθες φτάσαμε στο Βερολίνο, φυγαμε κατ' ευθείαν απ' το αεροδρόμιο για Λειψία, καταλήξαμε στη Δρέσδη, κάναμε by night, κοιμηθήκαμε και νά τώρα ξημέρωσε...

Έτσι θα κυλήσει η δεύτερη μέρα μας στη Γερμανία...

(Εδώ ο Χίτλερ κάνει πρόβα στο καθρέφτη την ομιλία του) 

2η ΜΕΡΑ: Πρωινό και ξεκινάμε, να μη χαθεί ούτε δευτερόλεπτο σ’ αυτό το 5ήμερο.

Είμαστε στην πρωτεύουσα της Σαξονίας και κάθε πρωτεύουσα έχει τη δικής της γοητεία, κάθε πρωτεύουσα χρειάζεται το χρόνο της. Σαν ελαιογραφία του Γκόγια το κέντρο τής Δρέσδης, σα να βγήκε απ’ τη σκοτεινή του περίοδο κι αναζητά το φως. Θα περπατήσουμε κάθε γωνιά του κέντρου τής πόλης, βήμα-βήμα, βόμβα -βόμβα σα να ’ταν πέτρες σε ποτάμι οι βόμβες που την ισοπέδωσαν εκείνο το Φεβρουάριο, πέτρα-πέτρα, βόμβα-βόμβα θα περάσουμε απέναντι, στην Ιστορία.

Άλλες πόλεις τις λένε Βενετίες…
του νότου,
άλλες του βορρά,
της δύσης
της ανατολής…

Ετούτη δικαίως βαφτίστηκε «Η Φλωρεντία του Έλβα»

Σα φρύδια γραμμένα καλλονής, σαν τοξωτά γεφύρια οι καμπύλες του ποταμού Έλβα και στην αριστερή όχθη σαν Ωραία Ελένη η Ωραία Δρέσδη μετά το μεγαλύτερο Λίφτινγκ πόλης που έγινε ποτέ!

Κτήρια αριστουργήματα σου στέλνουν μήνυμα σπουδαίου παρελθόντος στο in box της συνείδησης. Κι ο πιο βλάκας, κι ο πιο δήθεν, κι ο πιο ασυνείδητος καταλαβαίνει πως εδώ κάτι ήταν κάποτε, κάτι σημαντικό…

Πού να πρωτορίξουμε τη ματιά μας… Φύγαμε…


Δεξιά σας, η εκκλησία Frauenkirche, σύμβολο του ιστορικού βομβαρδισμού της πόλης,

αριστερά, το  παλάτι Zwinger, αποθέωση του Μπαρόκ, σήμερα στεγάζει σπουδαία Μουσεία τέχνης όπως την «Old Masters Picture Gallery» που κλείνει στα σπλάχνα του  την ιταλική Αναγέννηση με έργα Ραφαήλ, Τιτσιάνο, Μποτιτσέλι, Βερονέσε, Τιντορέτο…Όσοι αγαπάτε την Τέχνη μην άγχεστε, γι’ αυτό ήρθατε με τη Melodrakma, για Travel with Art… θα δώσουμε ελεύθερο χρόνο μετά να επισκεφτεί όποιος θέλει ό,τι θέλει. Τώρα συνεχίζουμε την ξενάγηση…

Δείτε μπροστά, αυτό το εντυπωσιακό κτήριο είναι η Όπερα Semper, μια Όπερα με μυθικό παρελθόν και Παγκόσμιες Πρεμιέρες έργων του Στράους του Βάγκνερ κι ένα σωρό άλλων σπουδαίων μουσουργών, μην ξεχνάτε στη Γερμανία είμαστε,

Κι αυτό εκεί στο βάθος είναι το Αlbertinum, ένα από τα πιο εντυπωσιακά μουσεία μοντέρνας τέχνης στον κόσμο, με την περίφημη Σχολή Καλών Τεχνών της Δρέσδης, εδώ γεννήθηκε ο Εξπρεσιονισμός.

Νά, αυτά είναι τα ανάκτορα Elbschlösser τη λένε και Πόλη των Κήπων Hellerau…

νά και το Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας,

νά και η μεγαλύτερη εκκλησία της Σαξονίας, ο Καθεδρικό τής Δρέσδης.

νά και το Grosser Garten, το μεγαλύτερο και το πιο όμορφο πάρκο της Δρέσδης

να και το Brühl Terrace, «το Μπαλκόνι της Ευρώπης» με θέα πανοραμική!


Μετά την ξενάγηση ελεύθερος χρόνος στην καρδιά του Ιστορικού Κέντρου της Δρέσδης, πρωτεύπουσα ολόκληρου κρατιδίου είναι, αλίμονο να φύγουμε άρον-άρον! «Γενική Επίθεση» σ’ ό,τι από τα παραπάνω τραβάει ψυχή του καθενός!

Ένα είναι σίγουρο: όποιος πλήξει στη Δρέσδη χρειάζεται βοήθεια ειδικού.

Κι όποιος νιώθει πλήρης και δε θέλει κάτι παραπάνω ας αράξει στο  «το Μπαλκόνι της Ευρώπης»!


Μπύρα, Μπαχ, Μουσεία και αναχώρηση για… Λοζβιτς!

Φτάσαμε ως εδώ, θα τα κάνουμε όλα. Πάμε να δούμε ποια είναι η Γερμανική φύση δυο βήματα απ’ το άστυ… Πάμε στο Λοζβιτς… Όχι, δε θα κάνουμε κρουαζιέρα, εκτός από οικονομικότερα, είναι και πιο ωραία από κει που θα πάμε… Με το λεωφορείο μας θα πάμε… ανεβείτε!

Μουσική…

Ακούστε…

Ναι… η Γερμανία δεν προσέφερε μόνο οδυνηρές στιγμές στην ανθρωπότητα… Ακούστε… Ακούστε…

Φτάσαμε!

Μουσική…φύση…  Κατεβείτε… Φωτογραφία όλοι μαζί!
Στην καρδιά η Στιγμή κατ’ ευθείαν!

Αλίμονο 2η μέρα και να μην έχουμε και μια στιγμή για την καρδιά. Δεν είναι όλα πληροφορίες, δεξιά ετούτο αριστερά το άλλο… Τί το θες το ταξίδι αν είναι να μη νιώσεις τίποτα;

Μουσική…

Αξίζουμε τέτοιες στιγμές…

Γι’ αυτό ταξιδεύουμε έτσι όπως ταξιδεύουμε…

Ανεβείτε στο λεωφορείο… Next!!! Βάζω τώρα το Νο 2 απ’ το cd της 2ης Μέρας…

Μουσική!!!!

Φύγαμε!!!

Φύγαμε για Βερολίνο!!!


Μουσική… Σςςςςςςς


ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΚΟΥΜΕ ΑΥΤΟ... (ανοίξτε την ένταση)

Με το που τελειώνει, βγαίνω… 

                          (Εβραίος κοιτάζει τον Χίμλερ)

Φτάσαμε σχεδόν.

Όχι, δεν πάμε κατ’ ευθείαν στο ξενοδοχείο. Θέλω να σταματήσουμε πρώτα στη Βίλα Βανζέε, δίπλα στη λίμνη. Ναι, έχουμε ραντεβού με την Ιστορία, μας περιμένει ο Ράινχαρντ Χάιντριχ και ο Χάινριχ Χίμλερ να μας μιλήσουν για την «Τελική Λύση».


Αυτή την κωδική ονομασία έδωσαν οι Ναζί στην εσκεμμένη και  προσεκτικά σχεδιασμένη εξολόθρευση όλων των Εβραίων της Ευρώπης. Εδώ σ’ αυτή τη βίλα πάρθηκε η απόφαση για να γραφτεί μια απ’ τις πιο μαύρες σελίδες της Ιστορίας.

Συνεχίζουμε… Πάμε προς το ξενοδοχείο αλλά δείτε κι αυτό δείτε το παλάτι Σαρλοτενμπουργκ…είναι το 2ο μεγαλύτερο παλάτι ολόκληρης της Γερμανίας αυτό…

Συνεχίζουμε…

Ναι, είπαμε 5 μέρες, κι όταν λέμε 5, εννοούμε 5 γεμάτες μέρες γιατί στα μέρη που είμαστε γράφτηκε Ιστορία, και πρέπει να τη μάθουμε μην και σε κάτι βοηθήσει αυτό και δεν επαναληφθεί.

Προχωρούμε προς την καρδιά του Βερολίνου γιατί εκεί βρίσκεται το ξενοδοχείο μας, πιο κεντρικά δε γίνεται… Προχωρούμε…

Νά το Μουσείο Μπεγκρέν… Έχει από Σεζάν μέχρι Μποτιτσέλι…

Να και Tier Garden… 
Να και η Εκκλησιά της Μνήμης
Να και το Θέατρο της Δύσης
Να και το KA.DE. WE.  το διασημότερο πολυκατάστημα του Βερολίνου…(που δε θα έχετε χρόνο να πάτε γιατί δεν έχει τίποτα που να μην μπορείτε να το βρείτε στην Ελλάδα και δεν ήρθατε εδώ για ψώνια..)

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας…

Κλειδιά, δωμάτιο, λίγη ξεκούραση και ραντεβού στο λόμπυ.

Όχι, δε θα σας δείξω στο χάρτη που να πάτε. Το κάθε βράδυ απ’ τα τρία βράδια που έχουμε στο Βερολίνο θα βγαίνουμε μαζί για ένα διαφορετικό by night.

                 (Ναι, αυτός με τη βαλίτζα είναι ο Μπρεχτ ) 

Απόψε θα περπατήσουμε στην περιοχή Βιλμερσντορφ, για χίλια δυο είναι διάσημη η περιοχή αυτή αλλά κυρίως για τις χήρες του πολέμου και την μετατροπή των σπιτιών τους σε
μπουρδέλα.
Έχει εντελώς δικό του Σύνταγμα και Νόμους η Ανάγκη.

Συνεχίζουμε λίγο ακόμα…

Να και το ¨Σπίτι της Λογοτεχνίας»,
μουσείο Κολβιτς, 
το καφέ «PARIS» 

Φτάσαμε στην πλέον γκουρμέ περιοχή του Βερολίνου. Κοιτάξτε, όλο εστιατόρια γύρω. Είστε ελεύθεροι τώρα για δείπνο…

Ραντεβού το πρωί γιατί και τί δεν έχουμε να δούμε κι αύριο.

Καληνύχτα κι ευχαριστώ.

                                                  El Greco

11-15 Απριλίου 2018

και 25 με 29 Μαΐου 2018


Η 1η ΜΕΡΑ

16 Dec 2017

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ PRADO

Χρόνια τώρα κάνουν σπουδαία δουλειά οι Ισπανοί για τη σχέση των παιδιών με τη ζωγραφική.


Γιατί η ζωγραφική δεν είναι μόνο για τους "κουλτουριάρηδες", όπως και το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο για τους "γκαγκά".

Δείτε ΕΔΩ το Video


                                        El Greco


ΑΠΟΚΡΙΕΣ 2018 ΚΑΙ ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!

Μιας και πάντα ή σχεδόν πάντα οι αναχωρήσεις κάθε ταξιδιού μας έχουν για σημείο αφετηρίας την Αθήνα, σκέφτηκα πως σ’ αυτή την περίπτωση που δεν υπάρχει η δέσμευση της πτήσης μπορεί να προγραμματιστεί και μια αναχώρηση απ’ τη Θεσσαλονίκη. Βρέθηκε και ξεναγός, και λεωφορείο και όλα όσα χρειάζονται. Μένει να δούμε αν υπάρχει ενδιαφέρον κι ανταπόκριση.


Κι επιτέλους, αντιστρόφως με ότι συμβαίνει με τις αεροπορικές αναχωρήσεις που πάντα για τους Θεσσαλονικείς υπάρχει μια επιπλέον χρέωση, αυτή τη φορά είναι κατά 30 ευρώ φθηνότερα.

215 ευρώ με πλήρη διατροφή. 


17-19 Φεβρουαρίου. Όλα με των Αθηνών την αναχώρηση τα ίδια εκτός από την Καθαρά Δευτέρα που αντί για Χάλκη Λαρίσης και Μακρακώμη, οι Μακεδόνες θα πάνε στο Καρναβάλι της Νάουσας, στις Μπούλες.

Αναχώρηση απ΄ τον Πύργο το Λευκό για Μετέωρα, εκεί θα γίνει η συνάντηση και η "σκηνή τής αναγνώρισης", είναι όλα έτοιμα σκηνοθετημένα στο μυαλό μου, κάτω απ' το βράχο των Μετεώρων, Μακεδόνες θα ενωθούν με τους Αθηναίους τους Σπαρτιάτες και τους Θεσσαλούς.
Σην ίδια στιγμή πάνω στο βράχο... (αυτό δεν αποκαλύπτεται)

Υ.Γ-1: Όσοι Αθηναίοι και Σπαρτιάτες θέλετε, ενημερώστε τούς Μακεδόνες φίλους σας.


Υ.Γ-2: Θέμα: το Σινεμά! Όποιος θέλει, στο Γκαλά -Πάρτυ Μασκέ της Κυριακής τής Αποκριάς, ας διαλέξει ήρωα και ηρωίδα από Hollywood, Bollywood & Cinecittá.

Κρατήσεις στον κο. Θανάση Μπανούση με τη διευκρίνηση: ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Τιμή 215 με πλήρη διατροφή.

Το αναλυτικό πρόγραμμα ΕΔΩ.


                                                         El Greco

14 Dec 2017

ΜΑΔΡΙΤΗ: Έρωτας ή Γενόσημο;

Όταν ένας φίλος αποφασίζει να ξοδέψει τα λεφτά του σε ταξίδι κι αντί να πάει κάπου που δεν πήγε ποτέ, ξαναπάει εκεί που είσαι για να σε δει, είναι άξιο Μνείας.


Ήταν καταπληκτική η εβδομάδα που πέρασε. Μας τίμησε η Σοφία αφιερώνοντάς μας μια βδομάδα απ’ το χρόνο της, ήρθε να μας δει, να δει και τη Μαδρίτη που 10 χρόνια πριν είχε ερωτευθεί και της είχε μείνει η απορία αν ήταν έρωτας εκείνο το αίσθημα γι’ αυτή την πόλη ή το άλλο, εκείνο δηλαδή που επειδή δεν το γεύθηκες αρκετά το μεγαλοποιείς μες στο μυαλό σου και ζεις χρόνια με εικονικές πραγματικότητες.

Προσπαθήσαμε, και η Αλάιτζ και η Άλμπα και γω να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να βγει σωστή και αξιόπιστη διάγωνση: Έρωτας ή Γενόσημό του;

Φάγαμε tortilla de Betanzos στο καλύτερο γι’ αυτό εστιατόριο της Μαδρίτης.
Φάγαμε chuletón de buey και το ψήσαμε με τα ίδια μας τα χέρια.
Φάγαμε αγκινάρες βάσκικες και rape φρέσκο πελαγίσιο.
Φάγαμε αρνάκι και γουρουνάκι στη Σεγκόβια.
Φάγαμα, φάγαμε, φάγαμε…
Δεν πρέπει να ξαναφάμε μέχρι την Πρωτοχρονιά αλλά δεν είναι το μόνο που κάναμε.


Περπατήσαμε στο Πάρκο Ρετίρο τη στιγμή που τα φύλλα που είχαν μείνει στα δέντρα του ήταν σαν τις 50 αποχρώσεις τού κόκκινου.

Περπατήσαμε στην πόλη, μέρα στα μαγαζιά της τα γιορτινά αλλά και νύχτα γιορτινά φωτισμένη.

Πήγαμε στο Μέγαρο Μουσικής ν’ ακούσουμε χριστουγεννιάτικα κάλαντα απ’ όλη την Ισπανία απ’ την Ορχήστρα τής Comunidad de Madrid και την Παιδική Χορωδία στην οποία μέχρι το καλοκαίρι τραγουδούσε και η Άλμπα. Μαζί τους, ήταν συγκινητική η παρουσία τής άλλης χορωδίας, των Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες η οποία έκλεψε την παράσταση!

Πήγαμε σε tablao και είδαμε καλό φλαμένκο.

Πήγαμε στο Teatro de la Zarzuela και είδαμε την «ΗΛΕΚΤΡΑ» από το  Εθνικό Μπαλέτο της Ισπανίας στην Πρεμιέρα μιας σπουδαίας παράστασης που μας έκανε να κλάψουμε.
Μετά όντως ξαναφάγαμε σ’ ένα έξοχο βασκικό Asador.

Πήγαμε στο Μουσείο Sorolla και ξανακλάψαμε απ’ την ομορφιά.

Πήγαμε και στο Μουσείο Thyssen και εκτός απ’ τη μόνιμη συλλογή είδαμε την έκθεση Picasso-Lautrec που φιλοξενεί αυτή την περίοδο.

Πήγαμε και στο Μουσείο Reina Sofía με τη Σοφία και ξαναείδαμε τη Guernica. Δεν κουράζει όσες φορές και να τη δεις και πάντα κάτι καινούριο ανακαλύπτεις.

Πήγαμε και για ψώνια μη μας περάσει κανένας για ψωνάρες, ότι δε βγαίνουμε απ’ τα μουσεία.




Σαν πρόβα τζενεράλε ήταν η εβδομάδα που πέρασε. Πρόβα τζενεράλε για να υποδεχτώ το Πρωτοχρονιάτικο γκρουπ. Μετά από πολύ καιρό επιστρέφω για ηεναγήσεις στη Μαδρίτη και στην Ανδαλουσία. Κι ένιωσα ότι ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ  που είχα ετοιμάσει έχουν νόημα. Μέσα σε μια βδομάδα ξαναεκτίμησα την πόλη που επέλεξα να ζήσω πριν 20 χρόνια. Τέτοια χρυσή ευκαιρία μας δίνει καμιά φορά ο ερχομός φίλων.

Λοιπόν, κα. Ππαστεργίου, αυτή είναι μαγνητική τομογραφία των ημερών σας στην Μαδρίτη. Εσείς θα πείτε τώρα αν αυτό που νιώσατε γι’ αυτή την πόλη 10 χρόνια πριν ήταν Έρωτας ή Γενόσημο.


Εμείς, σ’ ευχαριστούμε για τις μέρες και τις Στιγμές. Έγινες μεταξύ άλλων ωραία αφορμή με τούτη εδώ τη δημοσίευση, να μοιραστούμε τώρα μ’ ένα σωρό φίλους αυτό το οδοιπορικό στη λατρεμένη πόλη και θα ήθελα ένα πράμα μόνο να επιβεβαιώσεις: πως ούτε μια στιγμή δε σε κοίταξε σαν ξένη!

Αυτό είναι η Μαδρίτη, μια Αρχόντισσα που ενώ δεν εξαρτάται απ’ τους τουρίστες της, τους φέρεται γενναιόδωρα και σα να ήταν ντόπιοι τους δείχνει όλα τα μυστικά της.


Υ.Γ: Σοφία μου, είναι μια καλή ευκαιρία να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που άνοιξες και το σπίτι σου και το φυσιοθεραπευτήριό σου και φρόντισες τη μάνα μου για πάνω από ένα χρόνο κι ανακούφισες όσο μπορούσες πόνους απερίγραπτους μέχρι να μπορέσει να εγχειριστεί.


El Greco




5 Dec 2017

ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗ ΣΕΒΙΛΛΗ: 2-1-2018

(...) Φτάσαμε στη Σεβίλλη.
Από δω και πέρα θα χρειαστούν μόνο:
ένα Φεγγάρι,
μια-δυο Προδοσίες,
(ψάξτε καλά…όλο και κάποιον προδώσαμε, το άλλο είναι εύκολο, ποιοι μας πρόδωσαν είναι εύκολο, τα δικά μας εγκλήματα θα ξεπλύνουμε στο ποτάμι)
Εκδίκηση ή Κάθαρση στο Γουαδαλκιβίρ!


Φύγαμε για by night…

Δεξιά σας, κάτω απ’ το Μιναρέ Χιράλδα, ένα ζευγάρι ψεύτικες βλεφαρίδες,

κι αριστερά σας, ένας κότσος με καρφωμένο κόκκινο τριαντάφυλλο στην καρδιά του κι ένα μολύβι στα χέρια μιας χορεύτριας του δρόμου δίνει σχήμα αμυγδάλου στα μάτια μας σα να 'μαστε όλοι τα παιδιά που δεν πρόλαβε ν' αποκτήσει η Κάρμεν.
Τί άλλο θα χρειαστούμε αυτή τη νύχτα;
Ένα μολύβι ακόμα για να γράψουμε 1000 φορές:
"δε θα χάσω άλλη φορά ούτε λεπτό απ' τη ζωή μου
για άνθρωπο που περνάει καλά μακριά μου"
ένα ζευγάρι Ψηλά Τακούνια
και ρυθμό Μέσα.
Φτάσαμε στη Σεβίλλη.
Πάμε απέναντι στην Τριάνα.(...)

Μεγαλώνει η παρέα για το ταξίδι της Πρωτοχρονιάς. Ποιος άλλος θ' ανέβει στο πλοίο για Γουαδαλκιβίρ;;;

El Greco

2 Dec 2017

ΜΕ ΤΗ MELODRAKMA ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: «ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ»

Μετά από δυο απανωτά ταξίδια στο Βερολίνο μέσα στο 2017, σαν κεραυνοβόλος έρωτα ήρθε η απόφαση να οργανώσω ένα ειδικό ταξίδι εκεί.

11-15 Απριλίου 2018

και 25 με 29 Μαΐου 2018

Όχι μόνο στο Βερολίνο αλλά και στη Λειψία, και στη Δρέσδη και στο Πότσνταμ… Αλλά όχι μόνο εκεί, στη βιτρίνα δηλαδή αλλά και πίσω απ’ όλα αυτά.
Το μόνο που μου έμενε ήταν το ΠΩΣ θα τα δούμε;
Το «ΠΩΣ» αυτό που κάνει αθάνατο ένα έργο, αυτό που κάνει έναν σκηνοθέτη ν’ ανεβάζει ένα έργο χιλιοανεβασμένο, αυτό που κάνει έναν θεατή να πάει και να ξαναδεί τη Μήδεια κι ας την έχει δει χίλιες φορές, ας ξέρει ότι στο τέλος Ιάσωνας και Μήδεια δεν τα βρίσκουν, ότι δεν παίρνουν τα παιδιά να πάνε όλοι μαζί ευτυχισμένοι στην ακρογιαλιά.
Το Βερολίνο είναι η Μήδεια, το κλασικό έργο γι’ αυτό και αποφάσισα να είναι ο πρωταγωνιστή μιας 5ήμερης παράστασης. Γι’ αυτό αποφάσισα να μη μείνει γωνιά του ανεξερεύνητη. Όχι μια πανοραμική και adios. Κάθε μέρα άλλη ξενάγηση στο Βερολίνο. Και το βράδυ, κάθε βράδυ άλλη, ξεναγήσεις, 6 διαφορετικές προσεγγίσει, 6 διαφορετικά «πώς».
Είναι σημαντικό αυτό το πώς σε όλα.
Αυτό το ΠΩΣ οικοδομώ αυτή την περίοδο. Πολύ δημιουργική περίοδος.

Για τίτλο διάλεξα την παράφραση της ιστορική διαστροφής «Η Εργασία Ελευθερώνει» και το «έργο μας» θα λέγεται «Το Ταξίδι Ελευθερώνει»


Ήθελα από κάθε άποψη να δημιουργήσω ιδανικές συνθήκες γι’ αυτό το ταξίδι. Ένα απ’ αυτά ήταν η περίοδος. Δεν ήθελα χειμώνα.

«Είναι high season την Άνοιξη» μου είπαν, «είναι όλα πανάκριβα σε σχέση με το χειμώνα».

«Λογικό είναι» απάντησα. Αφού χάνεις τη μισή εκδρομή, λίγο το κρύο, λίγο το χιόνι, λίγο η βροχή, συν το ότι η διάρκεια της μέρας είναι μισή…μισή εκδρομή δε θέλω!


Γι’ αυτό διάλεξα το high season…

11-15 Απριλίου

Και 25 με 29 Μαΐου.

Στην καρδιά της Άνοιξης για να γίνουν όλα ωραία και ολόκληρα.

Κι ούτε θέλω «Μέρα ελεύθερη για ψώνια» και φτου κι απ’ τη αρχή, «μέρα ελεύθερη για ν’ ανακαλύψετε μόνοι σας κτλ κτλ…» Αν ήταν να τ’ ανακαλύψετε μόνοι σας, θα πηγαίνατε μόνοι σας…

Κάθε μέρα έχουμε ένα σωρό ιστορίες να πούμε. Για την καθημερινή ζωή, για τη δική μας και των «άλλων», για τη ζωή γενικά μέσα απ’ τα μάτια τόσων και τόσων Γερμανών φιλοσόφων, για τη Μουσική, για τον πόλεμο για την Ειρήνη και τον καθημερινό πόλεμο επιβίωσης σε κάθε περίοδο ειρήνης…
Τί έγινε στους Πρωσικούς Πολέμους, πώς φτάσαμε μια ανάσα στο Β’ Παγκόσμιο, τί είναι αυτό που συνδέει τη Γερμανία με τον Πόλεμο γενικά αλλά και με τη Μουσική και τη Φιλοσοφία;

Δουλεύω, φτιάχνω και ξαναφτιάχνω το πρόγραμμα, διαβάζω, ακούω, συμβουλεύομαι… Κι αποφάσισα σήμερα, μιας και είμαστε πια στον τελευταίο μήνα του χρόνου να ευχηθώ Καλό Μήνα δημοσιεύοντας δυο λόγια από κάτι που είναι μια μεγάλη και ωραία πρόκληση για μένα για τη χρονιά που έρχεται.


Η συνέχεια επί σκηνής.

1η ΜΕΡΑ: ΑΘΗΝΑ-ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΛΕΙΨΙΑ-ΔΡΕΣΔΗ

Συγκέντρωση στο Ελ. Βενιζέλος και πρωινή πτήση για Βερολίνο.
Άφιξη και άμεση αναχώρηση για τη Λειψία.

Μουσική παντού. Πρώτα στο λεωφορείο κι ύστερα στους δρόμους Λειψίας… Μουσική παντού.

Ο Βάγκνερ άνισος, εν αγνοία και ερήμην του ετοιμάζει το μεγαλείο της μουσικής του για τον πιο μεγάλο σφαγέα του 20ου αιώνα.
Ο Μότσαρντ το Μάιο της Μεγάλης Επανάστασης, 12 Μαΐου του 1789 μπαίνει στον Άγιο Θωμά της Λειψίας και παίζει το Όργανο.
Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ επιλέγει τη Λειψία ν’ αφήσει την τελευταία πνοή και νότα του…

Ο Μέντελσον κάνει το χρέος του προς του Παρελθόν του και προς τον Μπαχ…

Μουσική παντού!

Θα επισκεφτούμε τον τάφο τού Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ κι ύστερα θα «χαθούμε» για λίγο στην τεράστια Marktplatz, πρωταγωνιστής εκεί το Παλιό Δημαρχείο, ένα από τα ωραιότερα αναγεννησιακά κτίρια της Γερμανίας, είναι το Μουσείο Ιστορίας της Πόλης σήμερα, πιο κει ο μεγαλύτερος τερματικός σιδηροδρομικός σταθμός της Ευρώπης και λίγο πιο πέρα η εντυπωσιακά μεγάλη και κομψή Πανεπιστημιούπολη της Λειψίας!

Θα τα δούμε όλα στη Λειψία. Είναι η πόλη που δεν είχε ποτέ ούτε βασιλιά ούτε επίσκοπο, δε μπορούμε να περάσουμε με ψιλά γράμματα αυτή την πόλη.
Βασίλισσα του Εμπορίου κάποτε η Λειψία,! Με ανάκτορα τις λαμπρές αποθήκες της, θα μπούμε μέσα σα να ήταν τα ιδιαίτερα διαμερίσματά της αυτές οι αποθήκες και θ’ ανακαλύψουμε τί κρύβουν σήμερα.
Επίσκοπος της Αρχαιοελληνικής Γραμματείας κάποτε η Λειψία! Οι «Μεταφράσεις Λειψίας», μετέφρασαν τον Αριστοτέλη ακόμα και στη Σουαχίλι. Δεν υπάρχει αρχαίος Έλληνας που να μην έχει μεταφραστεί στη Λειψία.

Πόλεμος, Μουσική και Παιδεία παντού στη Λειψία!!!


Και λίγος ελεύθερος χρόνος για καφέ ή μπύρα και αναχώρηση για τη θρυλική και τραγική Δρέσδη!

Άφιξη, τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας και έξοδος για μια πρώτη βραδινή γνωριμία με τη «βομβαρδισμένη πόλη». Η Melodrakma αγαπάει τη νύχτα και δε θέλει να σας τη δείχνει απλώς στο χάρτη… « πάτε εδώ ή αν θέλετε ας πάτε κι από κει…» Όχι!
Νυχτερινή έξοδος. Όλοι μαζί.
Ποτέ κανένας δε θέλω να νιώσει μόνος του όταν ταξιδεύει με τη Melodrakma. Πάμε βόλτα νυχτερινή, by night στο εκπληκτικό ιστορικό κέντρο της πόλης. Θέλουμε να σας δείξουμε μερικά από τα ωραιότερα εστιατόρια της πόλης για να διαλέξετε που θα δειπνήσετε αυτή τη μία και μοναδική βραδιά στην υπέροχη Δρέσδη.

Μπύρα, Μπαχ, Μέντελσον και διανυκτέρευση!


Υ.Γ: Σε επόμενη δημοσίευση η επόμενη μέρα.

Οι αναχωρήσεις θα είναι δύιο:

11-15 Απριλίου (Τετάρτη του Πάσχα με Κυριακή του Θωμά)

25-29 Μαίου (Παρασκευή με Τρίτη -μετά τη Δευτέρα τού Αγίου Πνεύματος.)

Για κρατήσεις: 
τηλ. 6985 66 2014 (Κο. Μπανούση)
mail: gr@melodrakma.com


El Greco

26 Nov 2017

ΑΠΟΚΡΙΕΣ 2018-CINECITTÁ-HOLLYWOOD-BOLLYWOOD

Οριστικοποιήθηκαν σχεδόν όλα τα διαδικαστικά σε σχέση με το τριήμερο της Αποκριάς.


Ήθελα 3 μέρες γεμάτες κι έτσι έφτιαξα το πρόγραμμα.
Ήθελα επίσης κατά το δυνατό  να μην υπάρχει κανένα έξτρα έξοδο στην πορεία αυτού του τριημέρου και γι’ αυτό σχεδίασα το ταξίδι στη βάση της πλήρους διατροφής. Να μην υπάρχει έξτρα έξοδο όχι μόνο για το ποσό που θα ξοδέψει κανείς (που καμιά φορά αυτοσχεδιάζοντας υπό την πίεση της πείνας και του χρόνου είναι τριπλάσιο) αλλά και για να μην έχει κανένας να σκεφτεί
το πού,
το πότε,
 για πόση ώρα…

Τέλος ήθελα πλήρη διατροφή γιατί είναι ωραία, έστω μια φορά το χρόνο για τρεις μέρες να τρώμε όλοι μαζί, είναι άλλη η επαφή στο τραπέζι με κρασί και μουσική.

Ως ένα τριήμερο πάρτι το φαντάστηκα και έτσι «σκηνοθετώ» την κάθε του στιγμή.

Εκτός όλων το άλλων (που βέβαια δεν αποκαλύπτονται) σκέφτηκα πως το κάθε λεωφορείο, (αν και εφόσον βέβαια είναι πάνω από ένα) θα έχει μεν μια αυτόνομη πορεία με τον κάθε ξεναγό του όμως ήθελα μια ιστορία- κλωστή-χρυσή να ράψει και να ενώσει τις παράλληλες στο πούλμαν πορείες όλων. Οι κοινές εμπειρίες, όσο προσωπικός κι αν είναι ο τρόπος που βιώνει κανείς κάτι, φτιάχνουν Συλλογική Μνήμη και Κοινή Ιστορία.

Έτσι λοιπόν, στα περίφημα «διαδρομικά» που τόσο αγαπάω και που θα είναι επιλογή του κάθε ξεναγού, (τα θέματα δηλαδή που θ’ αναπτυχθούν μέσα στο λεωφορείο) αποφάσισα να υπάρχει και μια ενότητα ΚΟΙΝΗ σε όλα τα λεωφορεία. Ο κάθε ξεναγός θα δώσει τη δική του διάλεξη αλλά για το ίδιο θέμα το οποίο και όρισα: Η ΓΥΝΑΙΚΑ.

ΠΡΟΣ ΜΕΤΕΩΡΑ: Η Γυναίκα στη Βυζαντινή Εποχή. (Με αφιέρωμα σε συγκεκριμένη γυναίκα της εποχής σε όλα τα πούλμαν κοινή.)

ΠΡΟΣ ΠΕΛΛΑ: Η Γυναίκα στην Ελληνιστική Εποχή (Με αφιέρωμα σε συγκεκριμένη γυναίκα της εποχής σε όλα τα πούλμαν κοινή.)

ΠΡΟΣ ΧΑΛΚΗ ΛΑΡΙΣΗΣ: Η Ελληνίδα στον 20ο αιώνα. (Κάθε ξεναγός σε συνεννόηση μαζί μου, θα κάνει το δικό του αφιέρωμα σε μια σύγχρονη Ελληνίδα, άλλη σε κάθε λεωφορείο και όποια τύχει στον καθένα…)

Θέλω Κοινή Εμπειρία αλλά συγχρόνως με μοναδικές προσωπικές στιγμές.

Ένα ακόμα απ’ τα σημεία που με αφορούν ως σκηνοθέτη αυτών των τριών ημερών είναι ασφαλώς η Μουσική.

Α)  Θα φτιαχτεί ειδικό cd για ένα κομμάτι των διαδρομών, (το άλλο κομμάτι έχει τις διαλέξεις)
Β) Αποφάσισα να αναζητήσω τους κατάλληλους καλλιτέχνες, μουσικούς για να ετοιμάσω με αγάπη κάποιες ιδιαίτερες στιγμές στο Αποκριάτικο δείπνο Γκαλά της Κυριακής. Βρήκα λοιπόν τους ανθρώπους, βρήκα και το «τί» και δουλεύουμε…

Κοστολογήθηκαν όλα όσα έκρινα απαραίτητα ώστε να γίνουν τα πράματα όπως τα θέλω:
λεωφορεία για παντού, 
ξεναγοί και ξεναγήσεις παντού, 
ξενοδοχείο, 
εστιατόρια
πλήρη διατροφή, 
μουσική, 
μουσικοί, 
D.j., 
«Στιγμή Θεάτρου»(έκπληξη), 
ύστερα Master Class of Sound Sense 
και τέλος Party Time, Πάρτυ Μασκέ – Αφιέρωμα στο Σινεμά. Ο καθένας ας διαλέξει τον ήρωα του σινεμά που θέλει να υποδυθεί και για μια βραδιά ας γίνει πρωταγωνιστής. Δικαιούμαστε που και που να ξαναπαίξουμε, να βρεθούμε ανάμεσα και σ’ άλλα παιδιά που έχουν το ίδιο «πρόβλημα» με μας και θέλουν μια φορά το χρόνο να παίζουν λίγο κι ύστερα να ξαναφορούν τη μάσκα της ενηλικίωσής τους.

Για μια βραδιά Τσινετσιτά και Χόλυγουντ και Μπόλυγουντ Πάρτυ!!!
Διαλέξτε απ’ το Σινεμά τον ήρωα που θα μεταμφιεστείτε!!! Χρόνος ως τότε  υπάρχει για να φροντίσετε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια και να «κεντάτε» εκείνη τη βραδιά.




Σε όλο αυτό το εγχείρημα έχω την Άλμπα δίπλα μου, κι ακούω τις συμβουλές της και είναι σα φρέσκος αέρας που μπαίνει στο μυαλό μου. Τελικά ξέρει πολλά ένα παιδί 12 χρονών αν δεν το ευνουχίσεις.

Τελειώνει η αναφορά μου… Σ’ αυτή τη φάση είναι η πορεία για τις Απόκριες. Για ένα τριήμερο στην Ελλάδα! Στα Μετέωρα, στην Πέλλα, στη Βεργίνα… Κλασικά πράματα δηλαδή, πράματα που ίσως όλοι να έχουμε κάνει αλλά εδώ το ζητούμενο είναι το ΜΑΖΙ και το ΠΩΣ! 
Ειδικά αυτό το ΠΩΣ με καίει πάντα, ό,τι κι αν κάνω κι αυτό δουλεύω τώρα γιατί όλα τα ’χουμε κάνει, όλα έχουν γίνει…

Συνολικό Κόστος Τριημέρου: 245 ευρώ. (Αναχώρηση από Αθήνα) 
Προκαταβολή 100 ευρώ.

Και η αναχώρηση από Θεσσαλονίκη 215 ευρώ!

Για τους ενδιαφερόμενους κρατήσεις στον Κο. Θανάση Μπανούση:

6985-66 2014

gr@melodrakma.com

Και παρακαλώ πολύ όσοι ήδη έχετε κάνει κράτηση, εάν εξακολουθείτε να ενδιαφέρεστε επιβεβαιώστε. ( στον Κο. Μπανούση). Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε πόσοι είμαστε τελικά ώστε να οργανωθούν όλα σωστά.

Τέλος,
εφόσον εκδηλωθεί ενδιαφέρον, θα υπάρξει αναχώρηση κι από Θεσσαλονίκη για όλους τους βορειοελλαδίτες. Όλα τα ίδια:
Θεσσαλονίκη- Μετέωρα – Λεπτοκαρυά
Λεπτοκαρυά-Πέλλα- Βεργίνα

Και την Καθαρά Δευτέρα αντί για Χάλκη και Μακρακώμη θα πάνε στο Καρναβάλι τής Νάουσας...
Παρέλαση και Γλέντι βορειοελλαδίτικο με τις Μπούλες πριν επιστρέψουν στον Πύργο το Λευκό!

Η τιμή για την αναχώρηση από Θεσσαλονίκη θα ανακοινωθεί σύντομα.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΣΤΗ "ΣΟΒΑΡΗ", ΣΕΜΝΗ ΤΟΥ ΕΚΔΟΧΗ. Σοβαρή, ώστε να μπορείτε να το μοιραστείτε με φίλους, μην πέσουν κατ' ευθείαν στα σκηνικά και στα κοστούμια και τρομάξουν...Σιγά-σιγά... 

Κι εδώ πατήστε για το σχεδόν στην εκδοχή του MAKING OFF



Δεν Περιλαμβάνονται:

1) Τα ποτά στα δείπνα

2) Οι είσοδοι στα Μουσεία και τους Αρχαιολογικούς Χώρους, που θα επισκεφτούμε αυτό το τριήμερο.. (Συνολικά 10 ευρώ)

Καλή αντάμωση

                         El Greco

9 Nov 2017

PICASSO-LAUTREC ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!

Από τις 17 Οκτωβρίου έως τις 21 Ιανουαρίου το Μουσείο Nacional Thyssen-Bornemisza
 παρουσιάζει μια έξοχη έκθεση με τίτλο «Picasso/Lautrec» την πρώτη έκθεση του Μουσείου αφιερωμένη σ’ αυτούς του δυο Δασκάλους του Καινούριου και του Διαφορετικού!!!


Οι δυο Σπουδαίοι για πρώτη φορά σε μια έκθεση μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλο και όχι μέσα απ’ το κλασικό πρίσμα του στερεότυπου «ο νεαρός Πικάσσο που θαυμάζει τον Λωτρέκ» αλλά χέρι-χέρι μπροστά στα μάτια των επισκεπτών η ουσία τής ζωγραφικής τους σχέσης!


Πάνω από 100 έργα από 60 διαφορετικές συλλογές, ιδιωτικές και δημόσιες απ’ όλο τον κόσμο με κοινό παρονομαστή την έκφραση και τη ματιά των δυο καλλιτεχνών σε συγκεκριμένα αγαπημένα τους θέματα όπως:

Η Νύχτα, στα  cafés, στα cabarets, στα θέατρα,

η ωμή πραγματικότητα των ανθρώπων του περιθωρίου,

το Θέαμα στο Τσίρκο και οι Ακροβασίες παντός τύπου

και το Ερωτικό Σύμπαν μέσα στα μπουρδέλα του Παρισιού.

Αυτό είναι το θέμα των έργων που συγκέντρωσε αυτή η έκθεση!

Ο Ερωτισμός και το Ωραίο πρωταγωνιστές!


Η Melodrakma Universal γνωρίζει όλα τα σημαντικά πολιτιστικά γεγονότα που συμβαίνουν στην Ισπανία και προσπαθεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις να τα βιώσουν οι φίλοι της. Έτσι, φρόντισε να υπάρχει χρόνο και δυνατότητα ώστε το τελευταίο απόγευμα τής Πρωτοχρονιάτικης εκδρομής, (30 Δεκεμβρίου – 7 Ιανουαρίου) στις 6 δηλαδή Ιανουαρίου, με το που θα επιστρέψουμε απ’ το Τολέδο θα μεταφερθεί όποιος το επιθυμεί ως την Είσοδο του Μουσείου Thyssen-Bornemisza για μπορέσει να κάνει μια «βόλτα» στα αγαπημένα λημέρια του Πικάσσο και του Τουλούζ Λωτρέκ. Ωραίος τρόπος να τελειώσει μια εκδρομή και ν’ αρχίσει μια χρονιά.


Δεν πλήττει ποτέ κανείς στη Μαδρίτη, αν δεν την κουβαλάει την πλήξη και την αδιαφορία στο κύτταρο και την ψυχή του.

Πρωτοχρονιά Μαδρίτη-Ανδαλουσία

                                           El Greco

29 Oct 2017

ΑΠΟΚΡΙΕΣ 2018: Η Melodrakma Universal στην Ελλάδα.

Η Melodrakma αφήνει για λίγο την Ισπανία όπου είναι η έδρα της για να κάνει για πρώτη φορά μια Εκδρομή-Σύναξη Φίλων στην Ελλάδα.

Αγαπητοί και αγαπημένοι φίλοι,

ο Κύβος Ερρίφθη! Ραντεβού στην Ελλάδα!

Πού;;;


Μισό λεπτό, ένα-ένα…

27 Oct 2017

ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ- CUANT CAU CAU

Άσχετη και άκαιρη σκοπίμως δημοσίευση σε μια μέρα Ιστορική για την Ισπανία, για τη χώρα που ζω πάνω από δυο δεκαετίες.

(Ο πίνακας του Νταλί: "Cuant cau cau"- "Όταν έρθει η ώρα σου ήρθε"

Σα σπασμωδική αντίδραση στην αγωνία μου για τα όσα συμβαίνουν, μηχανικά έκανα το Τεστ του facebook κι από ζώα λέει, είμαι λύκος, γιατί η οικογένεια για μένα είναι το σημαντικότερο μου και οι φίλοι μου είναι κι αυτοί οικογένεια και μπορώ να κάνω τα πάντα γι’ αυτούς, μην τους πειράξει κανείς... Κι είπα να το δημοσιεύσω έτσι ξερό.


Σκέφτηκα, αυτό έχω να πω σήμερα σε όσους με ρωτάτε στο in box ή με mail περί Καταλονίας.

Τί να πω;

Τα πράματα είναι πολύ πιο σοβαρά απ’ το να βρίσουμε όλοι μαζί τον Ραχόι και να νιώσουμε ότι κάναμε το δημοκρατικό μας χρέος.  Κι αν πίστευα ότι ήταν ο Ραχόι και το αναμφισβήτητα διεφθαρμένο κόμμα του η αιτία που φτάσαν τα πράματα ως εδώ, η αιτία της απόσχισης της Καταλονίας, αυτό θα έλεγα. Αλλά το πρόβλημα είναι πολύ πιο περίπλοκο από ένα άρθρο είναι μια ανοιχτή επιστολή σ’ ένα μπλογκ.

Δεν ξέρω τί θα κάνουν οι Ιστορικοί του μέλλοντος πάντως οι ξεναγοί έχουν πολλή δουλειά μες στα λεωφορεία. Δουλειά να εξηγήσουν, δε γίνεται ούτε σε χίλια άρθρα, ώρες ολόκληρες στο λεωφορείο Όρθιος πρέπει να ξεναγώ πριν καταρρεύσει η Λογική μου.

Άντε να εξηγήσεις στον άνθρωπο που αγόρασε ένα ταξίδι στην Ισπανία τί συμβαίνει, για παράδειγμα, ποιο ακριβώς διαφορετικό μοντέλο υπόστασης υποστηρίζουν όσοι σήμερα ψήφισαν με δύο ψήφους διαφορά την απόσχιση της Καταλονίας από την Ισπανία.

Κι αν κάποιος δεν έρθει με έτοιμες στο κεφάλι του απαντήσεις, αν κάποιος δηλαδή είναι σοβαρός άνθρωπος και τουρίστας κι απλώς θέλει να μάθει και ρωτήσει:

«Δηλαδή οι Καταλανοί είναι εναντίον των Τραπεζών και των Ευρωπαϊκών μονοπωλίων; Ή απλώς εναντίον των Τραπεζών και των Ευρωπαϊκών μονοπωλίων που έφυγαν απ' την Καταλονία τον τελευταίο μήνα;»

Ή

Τί θα πω;;

Αν είδαν το χθεσινό περίφημο 3ο διάγγελμα του κυρίου Πουτσντεμόντ; Που είχε  αφαιρεθεί η σημαία της κακιάς Ιμπεριαλιστικής Ισπανίας και πίσω του είχε μείνει η Καταλανική σημαία σα ζευγαράκι  δίπλα-δίπλα με τη σημαία της καλής αντιιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενώσεως; Τί θα πω;

«Προτείνουν ένα άλλο οικονομικό Μοντέλο δικαιότερο για τους πολλούς;» κύριε Γιάννη; «Είναι δηλαδή ουσιαστικό το θέμα ή απλώς θέλουν να μοιράσουν αλλιώς την ίδια πίτα;»

Τί θα πω;

Πώς να εξηγήσει ο ξεναγός του Μέλλοντος  γιατί χθες ο Πρόεδρος της Καταλονίας, ο κος. Πουτσντεμόντ δεν αποφάσισε να κάνει εκλογές,  κι αφού είναι τόσο σίγουρος και για το δίκιο του και για την συντριπτική υποστήριξη του Καταλανικού λαού να πάρει τη συντριπτική του νίκη και να την τρίψει στα μούτρα, κυριολεκτικά στα μούτρα του κυρίου Ραχόυ και κάθε ομοίου του;

Για όποιον δεν το γνωρίζει, εκλογές του είπαν να κάνει και να εξηγήσει στον Καταλανικό λαό τί σημαίνει αυτό που θέλει να υλοποιήσει… Τώρα που όλοι ξέρουν τα πάντα, να ζητήσει την ψήφο ώστε να προχωρήσει προς μια κατεύθυνση και κατάσταση που θα έχει περιγράψει με ειλικρίνεια. Είναι αντιδημοκρατικό να κάνεις Εκλογές, να μιλήσεις για ΟΛΑ αντί να τα κρύψεις ΟΛΑ κάτω από δυο χαλάκια ΝΑΙ ή ΟΧΙ;

Εσείς κύριε Πουτσντεμόντ απαντήσατε μ’ ένα ΝΑΙ ή με ένα ΟΧΙ όταν σας ζητήθηκε να πείτε αν ανακηρύξατε την ανεξαρτησία της Καταλονία;
Όχι, δεν το κάνετε και σωστά, θέλατε διάλογο, όχι μ’ αυτά να ΝΑΙ και ΟΧΙ τα ξερά και άγονα διλήμματα.


Πώς να εξηγήσει ο ξεναγός του Μέλλοντος το γιατί δεν έκανε εκλογές; Γιατί είναι κι αυτός, ένας Ιστορικός, Μαδρίτη-Τολέδο, για 70 χιλιόμετρα έχει στα χέρια τουτην Ιστορία και την ευθύνη να τη διηγηθεί.  Πώς να υπερασπιστεί πως είναι αβάσιμο αυτό που λένε ακόμα και ορκισμένοι εχθροί του Ραχόι και του P.P, ότι  δηλαδή δεν έκανε εκλογές γιατί ήξερε ότι θα τις χάσει…

Πόσο κακοποιημένο θύμα κάποιων κακών πλουσίων μπορείς να είσαι όταν χρησιμοποιείς επιχειρήματα βορειοευρωπαίων συγκεκριμένης ιδεολογίας; Χρόνια τώρα  εδώ ακούω απ’ όσους σήμερα πανηγυρίζουν για την κήρυξη της ανεξαρτησίας της Καταλονίας ότι δεν θέλουν άλλο να δουλεύουν και να ταΐζουν τους τεμπέληδες του Ανδαλουσιανούς και τους άλλους τεμπέληδες της Ισπανίας.

Αν μέσα στο λεωφορείο μου υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν τουρισμό για τον ίδιο λόγο που θέλω και ‘γω να τον υπηρετώ… νοήμονες άνθρωποι δηλαδή και μου πουν πως αυτή η αντίληψη θυμίζει άλλα πολλά και επικίνδυνα του παρελθόντος… Πως τα στερεότυπα αυτά του τσουβαλιάσματος των ανθρώπων και το να διατείνεσαι πως τους ταΐζεις, δεν είναι και της βαθύτερης δημοκρατικής παράδοσης…

Κι αν με ρωτήσει κανένας:

«η καταπιεσμένη και μη ελεύθερη περιοχή μιας χώρας είναι δυνατόν να φτάσει να απολαμβάνει τέτοια ευημερία; Είναι δυνατόν η πρωτεύουσα αυτής της περιοχής να είναι η μοναδική που διοργάνωσε Ολυμπιακούς Αγώνες και όχι η πρωτεύουσα της χώρας, και να λέει πως δεν την αφήνουν ν’ «αναπτυχθεί» ελεύθερα»

Κι αν μου πει κανείς… «Κύριε Γιάννη, πόσοι απ’ όσους σήμερα ψήφισαν την απόσχιση από την «Ιμπεριαλιστική Ισπανία» βγήκαν πριν λίγα χρόνια στο δρόμο ενάντια στο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ που του έφερνε «τους Ολυμπιακούς και την ανάπτυξη; Πόσοι βροντοφώναξαν ότι δε θέλουν τίποτα, ούτε καλό ούτε κακό από τον πρώην Υπουργό του Φράνκο;»

Κι αν κανένας τουρίστας λακωνίσει κι απλά με ρωτήσει: «Γιάννη, είναι τίποτ’ άλλο εκτός από λεφτά στη μέση;»

Δεν πρέπει να έχω απαντήσεις για όλα αυτά; Οι τουρίστες πλέον έχουν απαιτήσεις απ’ τον ξεναγό τους όπως και γω απ’ αυτούς μία και μοναδική: να μην είναι αδιάφοροι!

«Κύριε Γιάννη, κατά τη γνώμη σας, καταπιέζονταν σε πολλούς τομείς; Από το Σύνταγμα, στους Καταλανούς απαγορεύονταν κάτι άλλο εκτός απ’ την  απόσχιση;»

«Κύριε Γιάννη,  ήταν ο κος. Πουτσντεμόντ υποψήφιος Πρόεδρος  στις τελευταίες εκλογές στην Καταλονία;»

«Είχε πει τί σκοπεύει να κάνει και τον ψήφισαν για Πρόεδρο ή ήταν ένας απλός υποψήφιος που τον διόρισαν Πρόεδρο με το «δάχτυλο» μετά τις εκλογές και τώρα εκτελεί αποστολή.»

Αγαπητοί κι αγαπημένοι φίλοι,
τόσα χρόνια τώρα, τολμώ να πω ότι κάποιοι για χατίρι μου κάνατε έως και τέσσερα (4) ταξίδια στην Ιβηρική για να μοιραστούμε την αίσθηση αυτής της χώρας, ήρθατε και ξανάρθατε ίσως χάρη στην αγάπη μου για την πατρίδα του Ουναμούνο και του Βελάθκεθ, του Λόρκα και του Γκόγια, του Θερβάντες και του Ντουρούτι, της Μαρίας Μολινέρ και του Μπονιουέλ, του Μπαρδέμ και του άγνωστου Ισπανού εργαζόμενου.

Ένα σωρό ιστορίες μες στα λεωφορεία μας τόσα χρόνια. Και μας έχει  παραδώσει η Ιστορία  τόσες και τόσες σημαντικές Ιστορικές ομιλίες σε Κοινοβούλια σαν εκείνη της Κλάρα Κάμπο Αμόρ όταν διεκδίκησε και πέτυχε απ’ το Ισπανικό Κοινοβούλιο την γυναικεία ψήφο, Ομιλίες σε Γενικές Συνελεύσεις του ΟΗΕ όπως του Φιντέλ, ομιλίες σε απονομές Νόμπελ σαν εκείνη του Σεφέρη που κάθε χρόνο αξίζει να την ξαναδιαβάζεις…
Ο Λόγος και η Έκφραση του Νοήμονος Ανθρώπου, απ’ την Αλταμίρα ως σήμερα εν Αρχή είν’ ο Λόγος…
Κι όμως, ούτε σήμερα δε βρήκε ο κος. Πούτσντεμόντ μια κουβέντα να πει για να ‘χει στη μασχάλη της η Ιστορία. Λόγω καρδιάς, λόγω ψυχής, να πει «σ’ όποιον αρέσουμε» έστω να προσπαθήσει και να μη μπορέσει γιατί θα σπάσει η φωνή του απ’ τη συγκίνηση… ΤΙΠΟΤΑ. Ένα χαμογελάκι και παρακαλετά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κάθε φορά που είναι ν’ ανέβω στο λεωφορείο, περνάω αγωνία όλο το βράδυ γιατί θα βγω μπροστά σε ανθρώπους, δε μπορεί να μην έχω τίποτα να πω...

Δε βρήκατε κύριε Πούτσντεμόντ δυο κουβέντες να πείτε έστω εγγαστρίμυθα λόγω συγκίνησης αν αυτό, η ανεξαρτησία ήταν το όμνειρο της ζωής σας;

Τί θα λέω εγώ τώρα στα λεωφορεία για σας και για τούτη την Ιστορική μέρα;

Κι αν κάποιος τουρίστας είναι ισπανόφωνος κι έχει δει την πρόσφατη συνέντευξή σας, μέρες πριν το Δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου; Εκεί που σας ρωτάει ο Ζόρντι Εβολέ :

- Θυμάστε κύριε Πούτσντεμόντ  τί ψηφίσατε πριν 2 χρόνια στην Καταλανική βουλή σχετικά με το αίτημα των κούρδων να τους αναγνωριστεί το δικαίωμα σ’ ένα δημοψήφισμα;

- «Όχι δεν θυμάμαι»

- Ψηφίσατε ΟΧΙ!

- Θυμάστε κύριε Πουτσντεμόντ τί ψηφίσατε σχετικά με το αίτημα της Σαχάρας για αυτοδιάθεση…

- Μάλλον ΟΧΙ πρέπει αν ψήφισα.

- Όντως ΟΧΙ ψηφίσατε.

……………………..


Α λα καρτ το δικαίωμα.
Δε φαντάζομαι τον Ντουρούτι να ψηφίζει ΟΧΙ στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης των άλλων και μετά να σηκώνει καρτελάκια «PLEASE EUROPE HELP CATALONIA» Πείτε κύριε Πουτσντεμόντ στους ευρωπαίους πολίτες τίνος κόμματος παιδί είστε; Πείτε ποιοι έκλεβαν απ' το '80 το δημόσιο χρήμα, τους Καταλανούς ποιοι του έκλεβαν, πουλώντας τους εθνικιστικές κορώνες να 'χουν να ξεχνιούται.

Αλήθεια κύριε Πουτσντεμόντ, σας πέρασε καθόλου απ' το μυαλό μήπως αυτό το  «PLEASE EUROPE HELP CATALONIA», είναι βλασφημία και προσβολή προς τόσους και τόσους λαούς που πραγματικά στενάζουν κάτω από κατακτητές και δικτάτορες. Κοιταχτείτε στον καθρέφτη και συγκρίνετε σας παρακαλώ για μια στιγμή το πρόβλημά σας με τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου... Την πείνα, τον πόλεμο, τις δικτατορίες... Και μη μου πείτε ο καθένας το δικό τους γιατί τότε θα πρέπει να νομιμοποιήσουμε ηθικά και τον αγώνα για καθημερινό αστακό καλώντας σε βοήθεια τη Διεθνή Κοινότητα.

Δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά μιας Ανεξάρτητης Καταλονίας. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αποφασίσει ο Καταλανικός λαός ο οποίος σίγουρα δεν αποφάσισε την περιπέτεια που μόλις έχει ξεκινήσει.

Προσωπικά είμαι υπέρ ενός δημοψηφίσματος μετά από συμφωνία των όρων και του αδιάβλητου.
 Ή, υπέρ μιας επανάστασης αν θες.
Αλλά δε γίνεται και το σκύλο ολόκληρο και την πίτα χορτάτη. Από παλιά δε γίνονταν αυτό.

Έχω ταξίδι την άλλη εβδομάδα στην Καταλονία… 40 άνθρωποι, ο Σύλλογος, οι φίλοι απ’ τη Ζυρίχη, τα παιδιά που κάναμε το Μάιο τη Βόρειο Ισπανία έρχονται τώρα για τα «Σουρεαλιστικά Σουαρέ»… Πού να φανταστούν κι αυτοί και γω ότι πιο Σουρεαλιστικά δε θα γίνονταν…

Έχω πολλή δουλειά μες στο λεωφορείο αυτή τη φορά. Και το λέω αυτό γιατί έχω Ελπίδα ότι τίποτα σοβαρότερο δε θα γίνει που να πρέπει να ματαιωθεί το ταξίδι. Έχω ελπίδα κι ας ανησυχώ βαθιά.


Πάω να κάνω άλλο ένα Τεστ στο Facebook. Να δω, «αν ήμουν πρόεδρος σε κάποια χώρα ανεξάρτητη, ποιος πρόεδρος θα ήμουν» και με παρρησία λέω ότι δε θα ήθελα να βγει «Πούτσντεμόντ». Ας γράψει η μικρή ασήμαντη προσωπική μου ιστορία ότι έκανα λάθος εκτίμηση.

Καλή τύχη στην Καταλονία όπως κι αν συνεχίσει.

Υ.Γ: Και μην ακούτε κανένας που θα προσπαθήσει να σας πει τί θα γέινει παρακάτω. Κανένας δεν ξέρει.

El Greco




23 Oct 2017

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΕΒΗ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟ: GREEK INTERNATIONAL WOMEN AWARDS

Στη Grecoland διατηρεί μια γκαρσονιέρα για όποτε θελήσει μία φίλη που αγαπάω πολύ κι ας τη βλέπω λίγο. Μια φίλη που ζει εκτός Ελλάδος κι αυτή, στο Λονδίνο, και που πρώτη μου έδειξε την αγάπη της όταν πριν 12 χρόνια μου ζήτησε τα δικαιώματα για ν’ ανεβάσει στο Λονδίνο τη Γκερνίκα μου. Και μετά να τη φέρει στην Πειραματική του Εθνικού, στο Θέατρο Βαλαβανίδη στην Αθήνα. Απ’ το 2005 αγαπιόμαστε χωρίς πολλές-πολλές φασαρίες.


Και για την υποψηφιότητά της ούτε καν μου το 'πε, το είδα τυχαία στη σελίδα της στο facebook.

Χαίρομαι πολύ όταν συμβαίνουν ωραία πράματα σε φίλους, όταν Όνειρα πραγματοποιούνται και μια πορεία προσπάθειας, σκληρής δουλειάς επιβραβεύεται έστω και μ' ένα εφήμερο βραβείο... Και τί δεν είναι εφήμερο στο κάτω-κάτω;; , Καθαρίζει ο αέρας που αναπνέουμε όλοι μας όταν γύρω μας κινούνται άνθρωποι χαρούμενοι, είναι καλό να συμβαίνουν ωραία πράματα στους γύρω μας... Γι’ αυτό σας ζητώ να μπείτε σε μικρό κόπο για ένα μεγάλο δώρο στην Αναστασία. Δώρο που το αξίζει είμαι σίγουρος.

Κάντε κλικ εδώ  και μπαίνετε στη σελιδα GREEK INTERNATIONAL WOMEN AWARDS


Εκεί κάντε κλικ στο Vote Now


και θα βρεθείτε μπροστά σ' όλες τις Υποψηφιότητες.

Εκεί πια αναζητάτε το όνομα Anastasia Revi  (κάτω δεξιά, μην κάνετε κάνα κλικ σε ξένη Αναστασία γιατί έχει πολλές, τόσες Αναστασίες μαζεμένες και όλες υποψήφιες πρώτη φορά είδα, μόνο η η Μυρτώ Αλικάκη λείπει...)

Η δικιά μας είναι η  Anastasia Revi  

Κλικ πάνω στ’ όνομά της και μετά κλικ στο VOTE

Κι αυτό ήταν...

Εκεί εμφανίζεται κι ένα βιογραφικό της κι όσοι δεν τη γνωρίζετε θα μάθετε και ποια είναι…

People Have The Power!!! Τουλάχιστον σ’ αυτά, τα μικρά κι ανθρώπινα γιατί στ' άλλα δε μας πολυεμπιστεύονται φαίνεται...


Καλή τύχη κι επιτυχίες πάντα Αναστασία, τ' αξίζεις!!!

                             El Greco

















20 Oct 2017

ΒΟΡΕΙΟΣ ΙΣΠΑΝΙΑ 2018 - 20 ΧΡΟΝΙΑ GUEGGENHEIM

19 Οκτωβρίου 1997 – 19 Οκτωβρίου 2017

Όποια Σχέση κλείνει 20 χρόνια ζωής είναι χωρίς αμφιβολία λόγος για γιορτή! Τόσο εύκολα που γεννιούνται και πεθαίνουν πια οι σχέσεις...

20 χρόνια έκλεισε χθες η σχέση του Μουσείου Guggenheim του Μπιλμπάο με τον Βάσκικο λαό.


Και η Κυβέρνηση των Βάσκων έστειλε ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΑΣΚΟΥΣ όπου τους ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣΕ για τους φόρους που πλήρωσαν καθώς μ’ αυτούς τους φόρους φτιάχτηκε πριν 20 χρόνια το Guggenheim και ως ελάχιστο αντίδωρο στέλνει τώρα μια προσωπική ονομαστική πρόσκληση, να επισκεφτούν όλοι οι Βάσκοι το Μουσείο τους, και μαζί με την πρόσκληση στέλνει και τα εισιτήρια για τη μετακίνησή τους. Δεν είναι κατασκεύασμα καμιά φαντασίας ή σεναρίου μια Μελλοντικής Ιδανικής Πολιτείας.

Να η πρόσκληση στη Maribí τη μάνα  της Alaitz.



20 χρόνια έκλεισε χθες η σχέση του Μουσείου Guggenheim του Μπιλμπάο και με εκατομμύρια επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο που αποφάσισαν να ταξιδέψουν τα τελευταία χρόνια στην Πόλη Ασχημόπαπο που έγινε Κύκνος! Κυριολεκτικά Ασχημόπαπο ήταν το Μπιλμπάο και κυριολεκτικά Κύκνος έγινε.
Μια βιομηχανική πόλη σε παρακμή, η πιο μολυσμένη πόλη της Ευρώπης, δεν της φτάνουν όλα τ’ άλλα τη βρίσκει κι η καταστροφή του 1983, πλημυρίζουν όλα,  μαζεύει το Μπιλμπάο τα κομμάτια του και καλεί τότε τον Areta Isozaki, τον Norman Foster, τον Santiago Calatrava, τον Phillipe Stark, τον Renzo Piano, τον Frank Gehry... Αρχιτέκτονες του Κόσμου ενωθείτε δηλαδή... Ποτέ νικημένη μια πόλη που κατορθώνει να ενώσει τη δουλειά και την έμπνευση των καλύτερων Αρχιτεκτόνων μιας Εποχής! Ο κάθε αρχιτέκτονας μόνος του αλλά ενωμένοι οι βάσκοι αποφασίζουν να γυρίσουν σελίδα στην Ιστορία της μεγαλύτερης πόλης τους.
Το αποτέλεσμα;
Να γίνει παγκόσμιο σύνθημα η φράση: «Make it like Bilbao»... «Κάν’ το όπως το Μπιλμπάο»!

Το 2001 γνώρισα την Αλάιτζ και τη ρώτησα:

- Από πού είσαι;

- «Απ’ το Μπιλμπάο» μου λέει...


- «Where is Bilbao» ρωτάει ο Λαρισαίος για πλάκα... Κι έμελλε να γίνει δεύτερο σπίτι του.

Where is Bilbao????

                                         (Bilbao 1983)

                                         (Bilbao 1983)

Κι ακολούθησαν στιγμές που έγινε το Κέντρο του Κόσμου το Μπιλμπάο. Όπως είναι ο άνθρωπος που αγαπάμε κατά τη διάρκεια εκείνων των δραματικών 16 πρώτων ημερών του κάθε έρωτά μας, το Κέντρο του Κόσμου!

Come… είπα το 2014, ελάτε να σας δείξω το Μπιλμπάο κι όλο το Βορρά της Ισπανίας και ξεκίνησα ως ξεναγός τότε να οργανώνω τα περίφημα πια 10ήμερα στη Βόρειο Ισπανία και συνεχίζω ως με τη Melodrakma Universal ως τουριστικό γραφείο πια.

Στην αρχή τα ταξιδιών αυτών πότε ξεκινούσα απ’ το Μπιλμπάο και πότε κατέληγα εκεί όμως, 4 χρόνια μετά έχω ξεκαθαρίσει πώς πρέπει να γίνει αυτό το ταξίδι: πρέπει πάντα να τελειώνει στο Μπιλμπάο. Για χίλιους λόγους πρέπει να ξεκινάει απ’ το Σαντιάγκο και να καταλήγει στο Μπιλμπάο. Όπως κάθε προσωπική στιγμή δυο ανθρώπων ξεκινάει με τα προκαταρκτικά και καταλήγει σε κορύφωση και όχι το αντίθετο.

Και τί δε ζήσαμε τα τελευταία χρόνια στο Μπιλμπάο μ’ ένα σωρό φίλους.

Το 2014 είδαμε τον άνθρπο που έζησε 2 Παγκόσμιους Πολέμους και βρήκε στην Τέχνη την Κάθαρση και τη μοιράστηκε.. Το Georges Braque να Οικοδομούν μαζί με τον Picasso τον Κυβισμό για να μπορούμε εμείς να δούμε κάθε πλευρά της Ομορφιάς αλλά και της Διαστροφής του Πολέμου.


Είδαμε τον αγαπημένο μου Mark Chagall να πετάει πάνω από πόλεις και χωριά


και την Yoko Ono, - την αγαπημένη τού John Lennon – να μοιράζεται ένα σωρό δημιουργίες της και μεταξύ άλλων να πειραματίζεται έξοχα με τη διαφορετικότητα του «Κοινού», να βάζει «θερμόμετρο επιθετικότητας» στους θεατές από χώρα σε χώρα... Κάθε Κουλτούρα καλλιεργεί διαφορετικά επίπεδα και εντάσεις βίας. Η Yoko ανέβηκε στη Σκηνή, έστησε μια κάμερα απέναντί της να καταγράφει τα πάντα, ντύθηκε γκέισα, έκατσε όπως κάθονται αιώνες οι γιαγιάδες της κι άφησε δίπλα της ένα ψαλίδι καλώντας του θεατές ν’ ανέβουν και να κόψουν απ’ το κιμονό τη ό,τι και όσο τραβάει η ψυχή του… Κι η κάμερα έγραφε…Γιαπωνέζους…Νεογιουρκέζους, Λονδρέζους…  Ο καθένας τη δική του βία…


Είδαμε τον Kandinsky μπροστά στο Αφηρημένο της Υπάρξεώς μας, είδαμε τον Jean-Michel Basquiat να λυγίζει για μια στιγμή και να κλείνει συμφωνία με το Διάβολο και Ραντεβού με τον Andy Warhol και ις «Σικές» του, είδαμε τον Francis Bacon να γίνεται Fernando Alonso και να οδηγεί τη Ferrari της Τέχνης απ’ τον Diego de Velazquez στον Pablo Picasso, είδαμε τον Jeff Koons να αποκαλύπτει όλα τα μυστικά της συζύγου του Τσιτσιολίνας, και τί δεν είδαμε 4 χρόνια τώρα στο Γουγκενχάιμ...



Πέρυσι δακρύσαμε κάποιοι όταν για μια στιγμή νοερά μπήκαμε στα Κελιά τής Louise Bourgeois κι αγγίξαμε τον ιστό της Αράχνης της κι ύστερα μας ξενάγησε ο Toulouse-Lautrec σ’ όλα τα καμπαρέ και τα μπουρδέλα του Παρισιού, Μπιλμπαο – Παρίσι σ’ ένα λεπτό, μια Στιγμή, Τέσσερα Χρόνια Πόρτο-Μπιλμπάο, 20 χρόνια Γκουγκενχάιμ …


Εκεί τελευταία κορυφώθηκε δυο φορές η συνάντησή μου με δυο γκρουπ, στη Βόρειο Ισπανία με φινάλε στο Μπιλμπάο έκλεισε  η 1η σεζόν τής Melodrakma.

26 Σεπτεμβρίου με 5 Οκτωβρίου με αγαπημένους φίλους απ’ τα παλιά.

Και 5 με 14 Οκτωβρίου το τελευταίο, με τη συγκινητική εμπιστοσύνη του Συλλόγου Συμβολαιογράφων Πειραιώς προς τη Melodrakma Universal, 40 σπουδαίοι φίλοι πια με Κριτήρια για να εκτιμήσουν το Ταξίιδι έτσι όπως εγώ το αντιλμβάνομαι, Ταξίδι Μέσα και Έξω, παράλληλα ταξίδια που όμως Τέμνονται κάθε φορά που παύεις να είσαι ένας τουρίστας και μισός γιατί το Συναίσθημα κυριάρχησε και δεν διψάς πια για άσκοπες τής Βικιπαίδειας! Τώρα βλέπεις, ακούς, σκέπτεσαι, νιώθεις…

Ευχαριστώ Μαρίνα και Πίτσα!!!! Να μεταφέρετε τα ευχαριστώ της καρδιάς μου σε όλους.

Ήταν μ’ αυτά τα δυο τελευταία γκρουπ και με αφορμή τον εορτασμό των 20 χρόνων που ανακαλύψαμε ότι στους Βάσκους οι πολιτικοί τους στέλνουν ονομαστικές προσκλήσεις αντί σα νταβατζήδες λιμανίσιοι  να τους λένε «μαζί τα φάγαμε».

Ήταν με το τελευταίο γκρουπ, με τους Συμβολαιογράφους που σε μια έξοδο έγραψα μια στιγμή από το απίθανο θέαμα «Ήχος και Φως για τα 20 χρόνια του Guggenheim» με προβολές πάνω σε τιτάνιο, πάνω στο Τιτάνιο έργο τού Frank Gehry, πάνω στο ωραιότερο Αρχιτεκτόνημα του 20ου προβάλλονταν ο Καρπός τού ανθρώπινου μυαλού, η ομορφιά και οι άπειρες δυνατότητές του όταν αποφασίζει να τις μετατρέψει σε Τέχνη αντί σε ατομική βόμβα.
















Ήμουν και γω εκεί κι έβλεπα όσα προβάλλονταν πάνω στο Guggenheim κι άκουγα μες στο μυαλό μου τη Mercedes Sosa να τραγουδάει Gracias a la vida que me ha dado tanto…

Κι αποφάσισα να συνεχίσω αυτή τη σχέση με τη Βόρειο Ισπανία και το 2018. Δύο αναχωρήσεις:

Α) 27 Απριλίου με 6 Μαΐου (Ιδανική αναχώρηση καθώς περιλαμβάνει 2 Σανββατοκύριακα και στο μέσον έχει την αργία της Πρωτομαγιάς.) 

Και

Β) 19 – 28 Ιουλίου 2018

Σας περιμένω για 2 μοναδικές «παραστάσεις».

Μετά από 4 χρόνια μπορώ να πω με βεβαιότητα: τελικά πάει πού στην ψυχή των Ελλήνων η Βόρειος Ισπανία! Το μόνο που χρειάζεται, είναι οι «σωστές γωνίες λήψης»

 Κρατήσεις στον κο. Θανάση Μπανούση

τηλ: 6985 – 66 2014

Και gr@melodrakma.com




     El Greco